~~een maand later~~
Clara POV
Ik ben nu al een maand met diego, ik ben zo gelukkig met hem. Ik woon bij hem. De opnames gaan ook goed, al ben ik soms jaloers als hij met tini een scene heeft. Maar ja het is maar voor tv en niet echt. Ik zit op de bank een tijdschrift te lezen. 'Zullen we gaan picknicken?' Vraagt diego en komt naast me zitten. 'Lijkt me leuk.' Zeg ik. 'Ik maak wel wat.' Antwoord diego en verdwijnt in de keuken. Hij is echt zo lief. Na een tijdje vertrekken we naar het park. We zoeken een plekje en leggen onze mand en laken er neer. We gaan erop zitten. Diego pakt wat uit de mand. Hij heeft aardbeien vast. We eten wat. 'Ik hou zoveel van jou.' Zegt hij. 'Ik ook van u.' Zeg ik terug. 'Krijg ik geen kus?!' Zegt diego gespeeld verbaast. 'Waarom?!' Zeg ik op te lachen. 'Omdat je zei dat je van me houd.' Zegt hij. 'Ik weet niet.' Zeg ik nog steeds met een glimlach. Diego gaat er niet op in en kust me gewoon. Ik kus hem teder terug. We zitten daar zeker drie minuten zo maar we worden onderbroken door een sms dat ik krijg. Ik kijk op mijn gsm. 'Ow shit we moesten al zeker een uur op de set zijn.' Zeg ik. We ruimen op en lopen naar de set. 'Thuis ben je helemaal van mij.' Zegt diego voordat we naar de rest gaan. Ik glimlach en geef hem nog snel een kus. We lopen alle twee naar onze kleedkamer en kleden ons om. Daarna gaan we naar de opnames. 'Was het zo gezellig?' Vraagt cande met een lach. Ik knik. 'Jullie zijn echt een perfect koppel.' Zegt lodo. 'Dankje.' Zeg ik terug. En kijk naar diego, ik had nooit gedacht dat ik zoiets ging voelen bij iemand. Ik zie dat hij een sms'je krijgt en zijn gezichtsuitdrukking verandert meteen.
Sorry voor slecht,saai en kort hoofdstuk. Vinden jullie het nog wel leuk? Of moet ik stoppen met dit boek?
JE LEEST
Liefde op de set
FanfictionDit verhaal gaat over Clara alonso. Het speelt zich af op de set van violetta 2. Clara heeft veel vrienden op de set en is heel sociaal. Zo leert ze meteen diego dominguez kennen, hij is nieuw op de set. Als ze elkaar zien voelen ze iets apart. Maar...