CHAPTER 28

77 1 0
                                    

Morning. Nasa kwarto ko ako ngayon dahil nag-aayos ako ng mga damit ko, di ko pa nakikita si nadia kaya balak ko mamaya ko nalang siya pupuntahan pag tapos na ako dito sa ginagawa ko.

After some minutes ay natapos na rin ako. "Hay! sa wakas natapos ko rin tong ginagawa ko!" I sighed in relief.

Lumabas ako ng kwarto ko at pumunta sa kwarto ni nadia, kumatok muna ako bago pumasok. Nakita ko siya sa kama niya nakahiga pa rin.

"Hoy! nadia namiss kita!" Niyakap ko agad siya nang makalapit sakanya.

"Nakakagulat ka naman te!" She said.

"Sorry na! miss lang talaga kita ng sobra!" I said.

"Ako rin!" She smiled.

"May problema ba? ang lalim kasi ng iniisip mo kanina eh!" I asked worriedly.

Hindi kaya may problema sila ni kuya kit or baka naman sa family niya?

"Uhmm... pwede bang mamaya ko nalang sabihin sayo?" She asked.

"Oo naman!" I said.

I want to comfort her kaya naman hinintay ko nalang na siya mismo ang magsabi sakin. She looks tired and exhausted.

Kakatapos ko lang kumain ng umagahan at nandito na ako sa kwarto ko nang biglang may kumatok sa pinto. Pagbukas ko si nadia pala.

"Oh! Pasok ka, how are you?" I asked, I let her go inside my room.

"I'm tired, sierra." She said sitting on my bed.

"What's our problem?" I asked.

"Nagkakalabuan na kami ni kit." She said.

I got shocked. "W-what? W-why... What happend between you two?" I gulped. "Okay pa naman kayo nung umalis ka ha." I continued.

"Oo... nung umalis ako okay pa kami... pero nung ilang weeks na akong wala dito, lagi na kaming nag-aaway kahit sa maliit na bagay... and I think he's cheating on me with his friend." She bit her lower lip.

Omg! kuya kit is cheating to nadia with his friend?! so that means... he's literally cheating to nadia!

I can't believe this!

"So what can I help?" I asked.

"I'm breaking up with him." She said.

"Wait, I just want to asked... Pano mo pala nasabi na niloloko ka ni kuya?" I asked.

"Diba kahapon sinundo nila ako sa airport pero ang kuya kit mo lang ang wala doon, sabi nila vanilla may pinuntahan lang daw na importante si kit, kaya ako ayun ang akala ko, di naman daw sinabi ni kit kung saan siya pupunta tapos nung palabas na kami ng airport sabi ko sakanila na mauna na sila kasi pupunta pa ako sa mall dahil bibili pa ako ng donut. pagpunta ko ng mall nakita ko mismo si kit sa isang restaurant kasama ang kaibigan niya... sobrang lapit nila sa isa't isa tapos ang kamay ni kit nakahawak pa sa bewang nung kaibigan niya as in sobrang lapit talaga nila sa isa't isa... nung lalapitan ko na sana sila bigla doon gumuho ang mundo ko sa nakita... n-nakita k-ko sila... n-naghahalikan m-mismo... h-hindi ko a-alam ang g-gagawin ko s-sierra." her voice cracked.

It was my first time seeing nadia crying like this, she was hurt so much.

I hug her. "I'm sorry nadia... I-I'm sorry because kuya did t-that to y-you." I cried too.

"It's okay, It's not your fault." She said still crying.

"Saan ka pupunta kung maghiwalay na kayo ni kuya? for sure di kana mag stay dito." I said to her.

"I don't know... our mother disowned us already." She said.

"I will help you wherever you go." I said.

"Thank you, sierra." She said.

I break the hug. "I need to do this, dahil ako lang ang makakatulong sayo para bumangon muli." I said.

"Should I go to new york?" She asked.

"You should, dahil kung mag iistay ka pa dito baka mas lalo ka lang masaktan. You need long rest." I said.

"Yeah, I feel tired and exhausted." She said.

"I feel you." I said.

"You experienced being alone too, right?" She asked.

"Yeah." I smiled sadly.

"Kakausapin ko muna si kit." She said.

"Should I go with you to new york? I think you need someone to stay by your side." I said.

"I really need that but you need to stay here, what about you and kiel. your duty here and your important things to do." She said.

"I can leave everything here, wala namang mawawala kung iiwan ko yang mga yan dito, pwede ko naman isama si kiel pero kung hahayaan kitang mag-isa doon sa new york may mawawala." I said.

"At ano naman ang mawawala?" She asked.

"Mawawala yung pagiging mag-kaibigan natin. It is my duty to accompany you in all your trials in life, to fall, to cry, to laugh and above all It is also my duty to sympathize with you." I hug her tightly.

She cried again. "Thank you for being my friend, sierra." She hug me back tightly.

"I will do everything just to make sure your happy. I will fucking destroy who ever hurt you physically or emotionally." I said.

















<3




NEXT CHAPTER>>>>>>>>>>>>

ONLY YOU, Sierra (ON-GOING)Where stories live. Discover now