Grande amore

Untitled Part 3

Εδω και ποση ωρα προσπαθω να βρω την θεση μου. Ποσο μπροστα ειναι πια; 5...4... ααα εδω ειμαστε 3. Πρεπει να θυμηθω να ρωτησω τον Λουκα γιατι με εβαλε τοσο μπροστα ενω του ειπα να με βαλει πισω πισω. Καθησα στην θεση μου και περιμενα υπομονετικα να αρχισει η παρασταση. Ειμαι τοσο ενθουσιασμενη γιατι ειναι η πρωτη φορα που θα παρακολουθησω κλασσικη μουσικη απο κοντα.

Τα φωτα αρχισαν να σβηνουν και εγω εκατσα οσο πιο αναπαυτικα μπορουσα για να καμαρωσω τα παιδια που θα τραγουδανε. Με το που βγηκαν τα αγορια πανω στην σκηνη χειροκροτηματα αρχιζαν να ακουγονται και αμεσως τα παιδια πηραν θεσεις για να τραγουδησουν. Αρχισαν με το "O' Sole Mio" και πραγματικα ειχα μεινει αναυδη να τους κοιταζω. Οσες φορες και αν τους εχω ακουσει καθε φορα καταφερνουν να με καθηλωνουν.

Και εκει που απολαμβανα την παρασταση ενας προβολεας επεσε πανω μου και με τυλφωσε αναγκαζοντας με να καλυψω τα ματια μου με το χερι μου. Τι στο καλο γινεται εδω; Διεκρινα τον Λουκα να κατεβαινει απο την σκηνη και να ερχεται προς το μερος μου ενω ειχε ηδη αρχισει να τραγουδαει το "Falling in love with you" του Elvis Presley. Ενιωσα το αιμα μου να παγωνει και την καρδια μου να χτυπαει σε ταχυτατους ρυθμους. Ο Λουκας σταθηκε μπροστα μου και με σηκωσε απο την θεση μου πιανοντας το χερι μου. Χωρις να το καταλαβω ,και ενω ο Ντιεγκο και ο Παολο συνεχισαν να τραγουδανε, κολλησε τα χειλια του πανω στα δικα μου. Μου εδωσε ενα παθιασμενο φιλι που με αφησε αναυδη και ξεπνοη. Αν δν με κρατουσε απο την μεση ειμαι σιγουρη οτι θα ειχα σοριαστει στο πατωμα. Καθολη την διαρκεια του φιλιου μας αισθανθηκα οχι μονο πεταλουδες αλλα ολο τον Αμαζονιο μεσα στο στομαχι μου.

Μολις αποτραβηχτηκε με κοιταξε με ενα πλατυ χαμογελο και κολλησε το μετωπο του στο δικο μου χαιδευοντας το μαγουλο μου. Ανατριχιασα σε αυτη την κινηση του. << Ελενα...>> μου ψιθυρησε με την βραχνη τους φωνη...

~~~~~~~~~~~~~~~~~

<< Ελενα... Ελενα... ξυπνα μικρη αντε>> ακουσα μια μελωδικη φωνη να μου ψιθυριζει. <<Οχι δν θελω να ξυπνησω, αφηστε με>> μουρμουρισα. Ενιωσα καποιον να με σκουνταει και ανοιξα σιγα σιγα τα ματια μου. Το πρωτο πραγμα που αντικρισα ηταν ενα ζευγαρι μελι ματια. Τα ξερω αυτα τα ματια. Ανηκουν στον Λουκα. Οπα κατσε δηλαδη οτι ειδα ηταν ονειρο; Μια απογοητευση ενιωσα να με κατακλιζει αλλα συντομα υπενθυμισα στον εαυτο μου οτι δν υπαρχει καποιο λογος να απογοητευεται μιας και με τον Λουκα ειμαστε φιλοι μονο.. υποθετω δηλαδη.