Untitled Part 11

232 24 0
                                        

Τρεχω γεματη χαρα αναζητωντας του φιλους μου. Δεν παρατηρησα που καθονταν καθολη την διαρκεια της ορκωμοσιας διοτι ημουν αρκετα αγχωμενη και ενθουσιασμενη και το μυαλο μου ηταν αλλου. Η ελπιδα του οτι ο Λουκας θα μου κανει εκπληξη ολο και μεγαλωνει. Ανυπομονω να το δω. Ειδα χθες τον Παολο στο δρομο μαζι με τον Χρηστο οποτε λογικα θα εχει ερθει και ο Λουκας σωστα;

Διακρινω την Δαναη απο μακρυα και τρεχω στην κυριολεξια προς το μερος της. Μολις φτανω την τρομαζω απο πισω και εκεινη αφου τσιριζει γυρναει και με παιρνει μια σφιχτη αγκαλια. << Αγαπη μου συγχαρητηρια. Ειμαι τοσο υπερηφανη για σενα, δικηγορινα μου. Καλη σταδιοδρομια>> μου ειπε γεματη χαρα ενω με ειχε σφιξει πανω της. << Σε ευχαριστω αγαπη μου τοσο μα τοσο πολυ.>> της απαντησα ανταποδιδοντας την αγκαλια. << Εεεε ασε να την συγχαρουμε και εμεις. Θα τα πειτε μετα εσεις>> ακουσα την φωνη του Παολο. Η Δαναη με αφησε απο την αγκαλια της και εδωσε μια αγκωνια στο αγορι της. Ειναι τοσο αστειοι αυτοι οι δυο. << Συγχαρητηρια μικρη. Καλη σταδιοδρομια να εχεις>> μου ευχηθηκε ο Παολο ανακατευοντας μου τα μαλλια. Επειτα σειρα πηραν και τα υπολοιπα παιδια. Ολοι με αγκαλιασαν και με φιλησαν και αισθανθηκα τοσο τυχερη που εχω τοσο καλους φιλους στην ζωη μου. Εψαξα με τα ματια μου τον Λουκα αλλα δεν τον εβλεπα πουθενα. << Δεν ηρθε>> μου ειπαν ο Παολο και η Δαναη. << Μα πως γινεται εσυ να εισαι εδω και->> δεν προλαβα να ολοκληρωσω και μιλησε ο Παολο. << Η δουλεια που θα εκανε δεν ειχε σχεση με το συγκροτημα αλλα με ενα ντουετο που ετοιμαζει>> μου απαντησε με ενα γλυκο χαμογελο. Κατσουφιασα ελαφρως γιατι πιστευα οτι θα ερχοταν αλλα δεν ηθελα να χαλασω την διαθεση μου. Μου ειχε πει οτι δεν θα ερθει. << Λοιπον παμε;>> ρωτησε η Ελπιδα. << Ναι ναι παμε. Αλλα εγω θα παω πρωτα να αλλαξω και μετα θα ερθω να σας βρω στο εστιατορειο που ειπαμε>> ειπα με ενα χαμογελο. << Θες να σε παμε εμεις;>> με ρωτησε η Δαναη. Απο τοτε που εμαθε οτι ειμαι εγκυος κανει σαν να ειμαι μωρο. << Οχι μπορω και μονη μου.>> τους ειπα με ενα χαμογελο. << Αντε εγω φευγω για να προλαβω>> τους ειπα και αφου τους αγκαλιασα πηρα το δρομο για το διαμερισμα μου. Δεν ηταν μακρυα απο την πανεπιστημιουπολη οποτε μπορουσα να πηγαινω και με τα ποδια.

Ειχε αφορητη ζεστη σημερα και ηδη ενιωθα υδρωμενη. Σταματησα στο πρωτο περιπτερο που βρηκα για να παρω ενα μπουκαλι νερο. Οταν γυρισα το ματι μου πηρε ενα περιοδικο με μωρουδιακα ειδη. "Μμμμ θα μου χρειαστει ενα τετοιο" μουρμουρισα αποφασιζοντας να το αγορασω. Ομως, αυτο που αντικρισα μολις το σηκωσα με σοκαρε. Ηταν ενα ιταλικο περιοδικο που ειχε για εξωφυλλο τον Λουκα μου με μια ξανθια. Ποια ειναι αυτη; Αφησα το περιοδικο με τα μωρουδιακα στην ακρη και το πηρα στα χερια μου με τρεμμαμενα χερια. Ο Λουκας μου ειχε μαθει ιταλικα. Ενταξει δεν ηξερα και τελεια αλλα μπορουσα να διαβασω ενα περιοδικο. Διαβασα τον τιτλο του περιοδικου και αμεσως ενιωσα οτι εχανα την γη κατω απο τα ποδια μου.

Grande amoreWhere stories live. Discover now