Grande amore

Untitled Part 6

Μπηκα μεσα στο δωματιο και αυτο που αντικρισα με σοκαρε...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η ξανθια κοπελα που ηταν μαζι με τον Λουκα ειχε ηταν σχεδον ξαπλωμενη στο κρεβατι. Μηπως μπηκα σε λαθος δωματιο; Ελεξα τον αριθμο του δωματιου και ηταν σωστο. Πηρα μια βαθια ανασα και εκλεισα την πορτα. Πρεπει απο τον θορυβο που εκανε η πορτα να με καταλαβε γιατι αμεσως σηκωθηκε και μου χαμογελασε. << Γεια σου ειμαι η Νανση >> μου ειπε τινοντας το χερι της. << Ελενα, χαρηκα>> ειπα με ενα ψευτικο χαμογελο και της εδωσα το χερι για μια συντομη χειραψια. Την προσπερασα και πηγα προς την βαλιτσα μου να αφησω τα πραγματα που αγορασα.

<< Ο Λουκας ειναι στο μπανιο>> μου ειπε ενω ξανα εκατσε στο κρεβατι. << Ενταξει>> της ειπα αοριστα. << Μου εχει μιλησει ο Λουκας για σενα>> Αμπα με ανεφερε και στην κοπελα του; Ποσο γουρουνι ειναι Θεε μου. Και εγω ακομα πιο ηλιθια που τον σκεφτομαι. Νιωθω τοσο ασχημα που κοροιδεψε την κοπελα του και ενα μερος της ευθυνης ειναι και δικο μου. Ειναι τοσο καλη κοπελα και της φερθηκε ετσι. Δεν της αξιζει κατι τετοιο. << Αληθεια; Ωραια... Ελπιζω να ειναι καλα αυτα που ειπε>> προσπαθησα να ακουστω οσο πιο γλυκια μπορουσα. Στο κατω κατω η κοπελα δεν μου εφταιγε σε τιποτα σωστα; Ο Λουκας ειναι το γουρουνι της υποθεσης. << Χαχαχαχα μην ανησυχεις μονο καλα>> μου χαμογελασε ζεστα. Τωρα που την παρατηρουσα μπορω να πω με ειλικρινεια οτι ειναι πλ ομορφη. Εχει ξανθια ισια μαλλια με πρασινα ματια και ειναι αδυνατη, σαν ενα μοντελο. Εχω να ομολογησω οτι εχει γουστο παντως ο Λουκας.

Ετοιμαζα τα πραγματα μου οταν ο Λουκας βγηκε απο μπανιο με μια πετσετα γυρω απο την μεση του και μια περασμενη τους ωμους του. Για μια στιγμη καθηλωθηκα να τον κοιταω αλλα μετα θυμηθηκα οτι η κοπελα του ειναι εδω. << Συγγνωμη που σε αφησα τοση ωρα να περιμενεις Νανση>> αντήχησε η φωνη του σε ολο το δωματιο. << Δεν πειραζει καλε μου. Ειχα την Ελενα για παρεα>> του ειπα με ενα χαμογελο. << Μικρη πως εισαι;>> μου ειπε κλεινοντας μου το ματι. Αμα του δωσω καμια σφαλιαρα εγω θα φταιω μετα; << Μια χαρα>> του ειπα χαμογελοντας. Ξαφνικα αρχισα να νιωθω παρισακτη. Σιγουρα θα ηθελαν να κανουν τα δικα τους και δεν ειχα καμια ορεξη να τους βλεπω να σαλιαριζουν. Πηραν, λοιπον, την τσαντα μου και σηκωθηκα. << Λοιπον παιδια εγω σας αφηνω. Καλα να περασετε>> τους ειπα και εσκασα ενα ψευτικο χαμογελο. << Οχι μεινε μαζι μας βρε Ελενα μου να σε γνωρισω και καλυτερα>> μου ειπε η Νανση. << Σε ευχαριστω πλ Νανση μου αλλα πρεπει να φυγω >>. Με αγκαλιασε ισως πιο σφιχτα απο οτι περιμενα << Χαρηκα πολυ για την γνωριμια Ελενα μου και να μην χαθουμε ετσι;>> μου ειπε με ενα χαμογελο. << Ναι ναι μην ανησυχεις>> την διαβεβαιωσα. Αν και απο μεσα μου ηξερα οτι δεν προκειται να γινοταν κατι τετοιο. Οχι επειδη ειχε κατι η κοπελα αλλα επειδη οι τυψεις μου ηδη με ετρωγαν γι αυτο που εγινε χθες και δεν θα μπορουσα να την αντιρκισω ξανα.