18

161 4 0
                                    

Stałam pod jej drzwiami i trochę się wachałam. Nawet nie wiem jak mam zacząć rozmowe. Jeszcze chwile tak stałam aż wreszcie zadzwoniłam dzwonkiem.Nikt nie odpowiadał.Może pobiegła gdzieś indziej niż do domu. Tylko gdzie? Cholera gdybym była Emilką gdzie bym pobiegła?Zastanawiałam się z dobre 5 minut.Jej przyjaciółka odpada bo przecież jest w szkole. A park jest tak wielki że będe jej szukać do końca dnia może usiąde tu i po prostu zaczekam na nią. Nawet jeśli będe musiała tu siedzieć dniami i nocami i tak będe czekać.

POV*EMILKA

Uciekłam w pewne miejsce siedze na takim niby klifie i patrze na miasto nocą pięknie to wygląda. Zawsze tu przychodziłam gdy było źle. Kiedy kłóciłam się z rodzicami szłam tutaj i siedziałam po kilka godziń wpatrując się na widok przed sobą.

Zrobiłam zdjęcie i wstawiłam na instagrama z podpisem

Dlaczego wszystko musi być aż tak trudne?

Weszłam na wiadomości z Sadie.Skoro nie potrafie jej tego powiedzieć w oczy to może jej to napisze.Wiem mało romantyczne i w ogóle.

Emilka_:) Cześć

Wysłałam.Cholera to głupi pomysł.Chciałam już usunąć wiadomość ale Sadie odczytała

Sadie^^ Hej

Emilka_:) Przepraszam

Sadie^^ Nie przepraszaj nic się nie stało

Emilka_:) Właśnie stało się zachowałam się jak ostatnia idotka bardzo cię przepraszam

Emilka_:) I przepraszam że nie potrafie Ci powiedzieć tego w twarz ale kocham cię Sadie

Po tej widomości szybko wyłączyłam telefon. Wstałam i zaczełam kierować się w stronę domu.

POV*SADIE

Emilka_:) I przepraszam że nie potrafie Ci powiedzieć tego w twarz ale kocham cię Sadie

Ona mnie kocha.O kurwa kurwa.Zaczełam skakać jak warjatka.Sąsiedzi Emilki patrzyli na mnie jak na debila ale obecnie mam to w dupie ona mnie kocha.

Czy dasz radę zmienić się dla mnie/Sadie SinkOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz