bankzitters stories

bloed toedienen ~6~

POV Rob

Koen je mag op dat bed gaan liggen dan nemen we wat bloed af dat is niet ernstig voor je en na 1 uur mag je weer gaan zegt Nick. Oké zegt koen en hij gaat op het bed liggen en ze nemen bloed af. Na 45 minuten zegt Timo: Oké Robbie we gaan nu het bloed van koen toedienen aan jouw dat duurt ongeveer 1 uur. Dan hopen we dat de rode bloedcellen jouw slechte rode bloedcellen doden. We houden je dan sowieso wel 1 week hier om te kijken wat je lichaam doet. Oké zeg ik. En ze dienen het bloed toe ondertussen zijn we gewoon aan het praten en op een gegeven moment zegt Nick: oké rob bijna al het bloed is toegediend en nu gaan we vooral er op letten hoe je lichaam er op reageert dat kan 2 dingen zijn goed of slecht, je kan hierdoor erg zwak worden en sneller moe omdat je lichaam nu veel moet doen we denken dat dat ongeveer 2 tot 3 maanden gaat duren. Ik adviseer ook om maar 1 iemand voor nu bij je te blijven. Oké zeg ik. En Raoul zegt: Koen blijft jij maar dan gaan wij naar huis. Isg zegt Koen en de andere lopen de kamer uit en gaan naar huis. Hey Robbie gaat het vraagt Koen als het 15 minuten stil is geweest. Ik knik nee en langzaam komen de tranen. Telkens als ik in het ziekenhuis kom de afgelopen maand denk ik aan Sam. Dan zie ik het beeld voor me hoe hij voor me uit loopt over de brug en over de reling klimt en springt. Ik heb telkens het gevoel dat het mijn schuld is. Ik had hem moeten tegen houden. En ook zie ik het beeld voor me dat mijn moeder in het ziekenhuis lag en ik er bij zat toen ze dood ging. Rob weet dat het niet jouw schuld is dat Sam zelfmoord heeft gepleegd zegt koen dan. Maar zo voelt het wel zeg ik. Rob luister naar mij, het is niet jouw fout, jij wist niet dat hij het wou doen zegt Koen. Oké zeg ik. Een tijdje later is al het bloed toegediend. Nick en Timo komen mijn kamer dan binnen. We gaan nu kijken hoe je lichaam er op reageert zegt Nick. Prima zeg ik met dit soort dingen sta ik er nooit negatief in. Maar meer vrolijk ik weet niet waarom. Je zal dan ongeveer 1 week in het ziekenhuis moeten blijven. En dan rustig opbouwen en niet meteen te actief doen zegt Timo dan en ze lopen weer de kamer uit. En dan begint Koen over de video's: Ik denk dat het verstandig is als je dan alleen meedoet met de rustige dingen en niet de buiten activiteiten. Ik denk daar even over na en zeg dan: Ja dat is idd goed zo ik was al snel moe tijdens dat soort video's, maar ik vindt het wel jammer ik vindt het leuk om juist dat soort video's op te nemen zeg ik dan. Ik weet het Rob, maar het is voor jouw veiligheid hé zegt Koen. Ik weet het, het is niet anders zeg ik. Koen gaat op mijn bed zitten en ik duw hem naar me toe zodat hij ligt en leg dan mijn hoofd op zijn borst en Koen gaat door mijn haar en dan val ik in slaap.

POV Koen

Robbie valt in slaap op mijn borst. Ik kan het me eigenlijk ook niet echt beseffen dat Robbie en ik broers zijn en dus eigenlijk ik mn moeder nooit ga kennen en ook mijn echte broer. Dat doet wel pijn, het moet onwijs veel pijn doen voor Robbie.
Allebei voor zijn neus zijn dood gegaan. Dat doet gewoon pijn al om te horen. Robbie heeft zo veel moeten doorstaan alleen. Ik ben nu wel dolblij dat hij alles vertelt heeft