Down World Waterfall (Malec)

"Senin için hep burada olacağım."

*Geçen bölüm baya kötü şeyler oldu. Gerçi şöyle bi geçmişe bakınca Magnus sürekli acı çekmiş. Üzgünüm ama kaosa bayılıyorum galiba. Bakalım bu bölümde neler olcak. Bende sizin gibi bilmiyorum ne olcağını şuan bu yazıyı yazarken. O an aklıma ne gelirse onu yazıyorum. İyi okumalarr*

Alec: Magnus bayıldıktan sonra elimdeki yanma hissi azalmaya başlamıştı. Ne olduğunu anlamamıştım ama kan akışı da yavaşlamaya başladı. Hemen gözlerini kontrol ettim ve gözleri de eski halini almıştı. Tüm vücudu siyah kana bulanmıştı. Lorenzo zorla da olsa kesikleri kapatmayı başarmıştı. Daha öncesinde bende kapatmıştım ama faydası olmamıştı. Ve bunca zaman aslında bu yüzden acı çekiyordu demek ki. Ve bana yalan söyledi. Beni kendinden korumak için yalan söyledi. Kafamda bu düşünceler varken Magnus'ın son sözü geldi aklıma. "Valentine."

Lorenzo Magnus'ın yaralarını kapattıktan sonra vücudunu kandan temizledi. Sonrasında bize döndü. "Hemen şimdi bana neler olduğunu anlatıcaksınız. Magnus, Valentine ile nerden tanışıyor." dedi bize sinirli bir şekilde bakarak. Bende ona okulda olanları anlattım. Ambrose'a dönerek "Ben gelene kadar ilgilen."dedi ve daha sonra bir portal açarak kayboldu.

Bende hemen Magnus'ın yanına tekrar giderek yanında oturmaya başladım. Aynı şeylerin tekrar yaşanmasından korktuğum için sürekli olarak koruma büyüleriyle ona destek olmaya çalışıyordum. Ambrose ise elinde bi kitapla geldi ve okumaya başlayarak Magnus'ı incelemeye başladı.

Elini vücudunda gezdirirken bunun sadece kontrol için olmadığına o kadar emindim ki sinirden dişlerimi sıktım. O ise bana alaycı bi bakış atarak bu sefer elindeki ışıkla gözlerine bakmaya başladı. Bana döndü ve "Arkadaşın şuan için iyi sadece kana ihtiyacımız var çok fazla kan kaybetmiş." dedi. "Sen ve kız kardeşin melek kanına sahipsiniz anlaşılan. Bu ona daha fazla zarar verir." diyerek devam etti. "Sen solungaçlı olan buraya gel." dedi ve Jonathan'a bakış attı.

"Siz diğer büyücüler gibi değilsiniz anlaşılan. Yeni soydan geliyor olmalısınız." dedi ve yanına gelen Jonathan için bir koltuk oluşturdu. "Üstündekini çıkar. Büyücü bölgelerinizden gelen kan daha güçlüdür. O yüzden kanı ordan alıcaz. Koltuğa uzan."dedi. Izzy ordan atlayarak "Büyücü işaretinin ordan verecekse üstünü neden çıkarıyor ki?" diye sordu. Haklıydı. Jonathan'ın izi boynundaki solungaçlardı.

Ambrose Izzy'e dönerek "Diğerinden bahsetmiştim. Daha güçlü izler, daha güçlü bir beden." diyerek göz kırptı. Ve Jonathan üstünü çıkardığında göğsünde olan garip bir ejderhayı gördüm. Bunu daha önce bilmiyordum. Izzy gözlerini Jonathan'ın üstüne dikerken, Jonathan sonra açıklayacağına dair işaretler yapıyordu. Izzy nasıl bilmiyordu ki bunu diye düşünürken şaşırdığı şeyin bu değil Ambrose'un bunu bilmesi olduğunu fark edince Jonathan'a garip bakışlar attım.

Ambrose getirdiği aletlerle Magnus'ın kolundaki izi ve Jonathan'ın göğsünü kablolarla birbirine bağladı ve kan akışını sağladı. Bir süre geçtikten sonra bunları çıkardı ve tekrar durumınu kontrol ettikten sonra kan değerlerinin yeteri kadar yükselmese de yükseldiğini söyledi. Biraz da olsa sevinmiştik. Jonathan'ın göğsündeki izin solduğunu fark ettim. Aynı bir zamanlar Izzy'nin bileğinde ki yılana olduğu gibi. Acaba Jonathan da o ejderhayı kullanabiliyor muydu?

Jonathan Izzy'nin yanına gittiğinde kendini açıklamaya çalışıyordu ama Izzy sinirle odasına gitti. Jonathan da peşinden gitti. Ambrose da kolumdaki ve Magnus'ı kucağımda taşıdığım için göğsümde ki yaraları iyileştirdikten sonra biraz daha araştırma yapması gerektiğini söyledi ve odasına gitti. Ben Magnus'la baş başa kaldıktan sonra yanına oturdum ve elini tekrar tutarak yanağını okşayıp dudağına küçük bir öpücük kondurdum.

Portal sesiyle arkama döndüm ve Lorenzo ve Asmodeus'un geldiğini gördüm. Ne kadar istemesemde elini bırakarak onlara döndüm. Diğerleri nerde diye sordu ve açıklama yaptıktan sonra Asmodeus Lorenzo'ya Magnus'ın güçlerini geri vermesini söyledi. Lorenzo istemeyerek de olsa güçleri verdikten sonra Ambrose'un yanına gitti. Asmodeus karşımda bana kötü kötü bakıyordu.

"Demek oğlumu sen kurtardın." dedi istemeyerek. Bende evet dercesine kafamı salladım. "Bu iş bittiğinde bir daha kurtarılmaya ihtiyacı kalmayacak. Onu buradan götüreceğim." dedi. Son sözü beynimde adeta çınlamıştı. "Ne- ne demek götüreceksiniz? Bunu yapamazsınız!" dedim. Tam bana cevap verecekti ki Magnus kıpırdanmaya başladı. İkimiz de ona döndük. "A- Alexander." diyerek gözlerini açmaya çalıştı. Hemen elini tuttum ve "Burdayım Magnus. Senin için hep burada olacağım." dedim ve Asmodeus'a kötü bir bakış attıktan sonra Magnus'a geri döndüm.