DLMLU | Chanmin

2🎶

"odadan hiç çıkmayacaksınız sandık!"

Han gülerek elindeki tabakları masaya dizmeye devam etti. Seungmin ona yardım etmek için konuşarak han ın yanına gitti. Ben ise kaşlarımı çatıp minho nun yanına yürüdüm. Kısık sesle konuştum.

"abartma minho!"

"ama chan merak ediyorum ne oluyor ne alaka sen ve seungmin??"

"sana anlatacağım ama şuan için önemli değil"

"inanmalı mıyım chan?"

"minho!!"

"tamam sustum ama han sizi yanlış anlamış olabilir söyleyeyim"

Gözlerimi devirip önüme döndüm. Daha yeni tanıştım ben seungmin ile böyle şeyleri düşünmek çok saçma olur. Hem ben sadece yardım ettim. Umarım birbirimizi sadece arkadaşlarımız sevgili diye görmeyiz. Derin düşüncelere dalmışken han ın neşe dolu yüksek sesiyle kendime geldim.

"yemek hazır!"

İkimiz de ayaklanıp masaya oturduk. Minho han ın karşısına oturdu. Onların birbirlerine bakmasına gülerken birden karşımda seungmin i gördüm ve ben de ona gülümsedim.

"sevgilim çok güzel kokuyor yemek ellerine sağlık"

Minho nun sözüne utanıp kızaran han minho ya göre daha alçak bir sesle cevap verdi.

"afiyet olsun sevgilim"

Seungmin bu çifte kumrulara gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu.

"han sevgilin kadar sevgi dolu olmasa da eline sağlık çok güzel olmuş"

Seungmin in söylediği ile ben de güldüm.

Herkes yemeğini yiyordu. Ben ve seungmin kendimize engel olamayıp birbirlerine yemek yediren han ve minho ya gülüyorduk. Onlar bizim güldüğümüzü anlayınca seungmin ile göz göze geldik. Daha çok gülmeye başladık. Han sanırım seungmin in ayağına vurmuş olmalı ki birden gülmesi duruldu. Ben de minho nun kızgın suratını yüzümde hissedince konuştum.

"ne yapabilirim minho aynı böylesiniz"

Elime seungmin in çatalını alıp onların taklidini yapması için göz kırptım. O da bana gülümseyip çataldaki yemeği yemeği kabul etti. Aynı şekilde o da benim çatalımı alıp bana yemek yedirdi. Rolüne devam ederek bana aşık aşık bakıyordu.

"güzel sevgilim çok güzel olmuş"

Dedim ve seungmin yutkundu. Bozuntuya vermeden o da devam etti.

"yakışıklı sevgilim senin için heppsi"

Birbirimizin gözlerinin içine bakarken birden ikimizde kahkaha atmaya başladık. Han ve minho ya bakınca kızgın bakıyorlardı. Minho ile göz göze gelince bana dudağının kenarından güldü ve ayağıma vurdu. Han a baktığımda ise kızgınlığı geçmiş ve bir bana bir seungmin e bakarak dudaklarını birbirine bastırıyordu.

* * *

Gerçekten güzel bir yemekten sonra eve gidiyorduk. Minho ile birlikte arabaya bindik. Minho ile komşu olduğumuz için genelde birlikte takılırdık. Bana sevgilisi olduğunu yeni söyleyince biraz kızsam da bir zaman sonra kızgınlığım geçmişti.

Geç olsa da han ve seungmin ile tanıştığım için mutluydum. Seungmin ile bu şekilde tanışmak asla istemezdim ama iyi ki oradaydım ve ona birşey olmadı.

Arabayı süren minho arada bir bana bakıyor ve neden gülümsediğimi çözmeye çalışıyordu.

"ne zaman bana odada ne yaptığınızı anlatacaksın?"

Biraz durup tam konuşacakken telefonum çaldı. Han? Telefonunu kaydetmem iyi olmuş ama neden arıyor seungmin e mi birşey oldu. Hemen telefonu açtım.

"han? Kötü birşey mi oldu seungmin iyi mi?"

Minho şaşkın bir şekilde arabayı sürerken ben telefonu hoparlöre aldım. Han on ağlamaklı sesi arabanın içinde yankılandı.

"chan hyung çok teşekkür ederim sen olmasaydın benim unutkanlığım yüzünden seungmin...seungmin e kötü birşey olabilirdi çok teşekkür ederim"

Minho bana ne oluyor diye bir bakış atınca hemen konuştum.

"han ağlama tamam mı? Birşey olmadı seungmin iyi herkes hata yapabilir kafana takmamaya çalış"

"chan hyung sana ne kadar teşekkür etsem az keşke beni böyle tanımasaydın özür dilerim"

Minho en sonunda sevgilisinin sesine daha fazla dayanamayıp ben konuşmadan sözümü kesti.

"han sevgilim lütfen üzme kendini chan ın dediği gibi seungmin iyi ağlama lütfen artık"

Han minho nun dinlediğini bilmediği belliydi. Önce biraz sustu ve boğazını temizlemek için öksürdü.

"tamam sevgilim sadece kendimi suçladım birden"

Yüzüm han ın söylediği ile istemsizce gülümsemişti.

"sevgilim yanına gelmemi ister misin?"

Han sanırım biraz kendine gelmişti çünkü güldü.

"sağol sevgilim eve dikkatli gidin"

Minho da güldü. Tekrar düşünüyorum da minho ve han gerçekten ruh eşi gibilerdi.

"han! Kapatır mısın telefonu gerek yok demiştim sana"

Seungmin benden özür dile esine gerek yok diyordu, haklıydı. Ben onun sesiyle içimde hareketlenen duyguları bastırmaya çalışırken minho nun sinirli sesi ile kendime geldim.

"seungmin!! Karışma sevgilime!"

Seungmin sesi duymuş ki telefonu eline alıp kendisi konuşmaya başladı.

"ıyy tamam tamam karışmıyorum sevgiline hyung"

Bu sefer ben sesli bir kahkaha atınca seungmin bana tepki vermişti.

"vaayy sen de mi ordaydın chan"

Bu gidişle seungmin ile aramızdakileri anlayabileceğini fark edince telefonu hoparlörlerden kaldırdım ve normal konuşmaya çalıştım. Başardığımı sanmıyorum.