DLMLU | Chanmin

27🎶

Chan - Seungmin

Seungmin
Chan hadi babamla seni bekliyoruz

Chan
Tamam geliyorum birtanem

* * *

Kapının çalmasıyla babamın yanından kalkıp kapıya yöneldim. Çok heyecanlıydım. Babamla Chan ı tanıştıracaktım. Onlar zaten tanışıyorlar ama ben Chan ı ilk defa sevgilim olarak tanıtacaktım.

"hoşgeldin"

Bana sarılmak için öne adımlayan Chan a tebessümle sarıldım. Hemen hemen her gece birlikte yatıyorduk ama yine de özlüyordum onu.

"hoş buldum"

Kapının kenarına geçerek geçmesi için işaret ettim. O da benim gibi çok heyecanlı görünüyordu. Gülümsememizi hiç eksik etmeden yan yana babamın yanına ilerledik.

"merhaba bay Kim"

Chan, babamın önünde hafif eğilerek selam vermiş ve el sıkışmışlardı.

"hoşgeldin oğlum"

Hepimiz koltuklara oturunca konuşmam gerektiğini anladım. Chan ın yanına biraz daha yaklaşıp elini tuttum.

"baba sana birşey söylemeliyiz"

Babam dudaklarını birbirine bastırarak el ele olan ellerimize baktı.

"bay Kim, ben Seungmin i seviyorum"

Chan ın aniden söylemesiyle kalp atışlarım ve nefeslerim karışmıştı. Söze ben devam etmemi işaret etti Chan elimi sıkarak. Kesik kesik bir nefes alarak konuşmaya başladım.

"evet baba Chan ve ben birbirimizi seviyoruz, birlikteyiz"

Babam birşey söylemeden ikimize bakmaya devam ederken derin nefeslerimin hıçkırarak ağlamaya dönmemesi için gözlerimi kaçırıp birkaç kez kırpıştırdım. Chan ın kısık -babamın duymaycağı alçaklıkta- sesini duyunca kafamı biraz ona doğru çevirdim.

"sevgilim üzülme daha birşey söylemedi"

Gülümsemiş ve içimdeki ağlama isteğini biraz bastırmıştım. Aslında babam bize 'birlikte olamazsınız, birbirinizi sevemezsiniz' diye bir şey söylemezdi, bundan emindim. Bu zamana kadar her zaman çocuklarına çok değer verirdi. Bize hem anne hem baba olmuştu. Hyunjin, Jeongin ve beni hiçbir şeyimiz eksik olmadan harika yetiştirmişti.

Ama yine de içimdeki o korku kafamı bulandırıyordu. Gözlerimin doluluğunu kontrolüm altına alınca babamın yüzüne baktım. Hala ikimize bakıyor ve tepkisiz şekilde duruyordu. Konuşması için gözlerimi hiç ondan ayırmamış, başarılı da olmuştum.

"siz..."

İşaret parmağını havaya kaldırıp ikimize çevirdi. Yüzü gülmeye başlayınca heyecanlanmıştım.

"sizi çok seviyorum oğullarım"

Babam hasta haliyle birden ayağa kalkınca ikimizde ayaklanıp karşısına geçmiştik. Kollarını kocaman açıp bizi sarılmamız için çağırınca mutluluk göz yaşlarım akmaya başlamıştı. Babam bize sarıldığında Chan ile birden göz göze gelmiş ve ikimiz de gülmüştük.

Babam ikimizin de saçlarını sevmişti. Birden öksürdüğünde ondan ayrılıp oturmasını söylemiştim. Hala sağlık sorunları yaşıyor ve hareketlerine dikkat etmesi gerekiyordu. Koltuğa oturunca sağına ben soluna Chan oturdu. Kollarını ikimizin omuzlarına attı ve bize yine sarıldı.

Kalbim hızlı atıyordu. Mutluluktan gözyaşlarım akıyordu. Chan a baktığımda benden farksızdı. Gözleri dolu dolu birkaç yaş ise çoktan akmıştı. Babam bizi hafif bırakınca ikimiz de babama odaklanmıştık.

"şuan gerçekten siz birbirinizi çok seviyorsunuz değil mi?"

Chan hiç düşünmeden cevap vermişti.

"evet bay Kim"

Babam duygulanmış ve gözleri dolmuştu. Yine sarılmıştı bize. Onun mutlu olması beni daha çok mutlu ediyordu.

"eee düğün ne zaman"

Gözlerimi kocaman açmış birden Chan a bakmıştım. O da aynı şekilde bana baktı ve gülümsedi, göz kırptı.

"sevgilisiniz onu görüyorum yoksa hala yap-"

Beni yerin dibine sokmaya çalışan babamın sözünü kestim.

"baba!"

"ama seung merak ettim yaptınız m-"

"babaa!"

"ama neden kızıyorsun, Chan kulağıma söyle yaptın-"

"baba saçmalama lütfen off"

Chan bana yine göz kırptı.

"hayır bay Kim oğlunuz-"

"aaaa ne diyorsunuz siz!"

---

"Chan neden söylüyorsun?"

Arabada hala kızarık şekilde kendimi dövüyordum.

"ama sevgilim merak etti kayınbabam sonuçta"

"babama ayrı hayret ediyorum zaten seviştiniz mi diye sorulur mu off"

Chan arabayı sürmeye devam ederken sesli şekilde kahkaha attı.

"gülme Chan komik değil!"

"hayır sevgilim çok komik, birbirimizi bu kadar sevmemize rağmen sevişmememiz çoook komik"

Smut olsun mu artık?