DLMLU | Chanmin

29🎶

Gözlerimi kapatmıştım. Tatilimizin 5. günüydü. Bu 5 gün içinde hepimiz çok eğlenmiştik. Birbirimizi daha iyi tanımış iyi dostlar olmuştuk. Chan ile de hergün aynı yatağa baş koymak kadar güzel birşey yoktu. Her akşam birbirimize sarılmak, koklamak... Harikaydı.

Yine öyle bir akşam bekliyordum ama Chan, hyunjin ve jeongin çalışma odasında işle ilgili bir şeyler ile ilgilenmek zorunda kalmıştı. Artık ona izin veriyordum çünkü çok güzel dinleniyor, sözümü dinliyor, bana anlatamadığı ve benden sakladığı ilaçlarını içiyordu. Evet bu zamana kadar hasta olduğu için ilaç kullanıyormuş, ben çekmecede ilaçları fark etmesem bana açıklamayacakmış. Ona çok kızmıştım ama sinirim hemen geçmişti.

Aşık olduğum adamın ilaç kullanmasına kızacak veya ben endişelenmeyeyim diye söylemediği şeye kızacak, sinirlenecek değildim. O yeter ki sağlıklı olsun.

Gözlerimi kapatmış uyumaya çalışıyordum ama kokusuna ve belime dolanan kaslı kollara çoktan alıştığım için zorluk çekecektim. Gözlerim geri açılıyordu. Ama çok uykum vardı.

Hiçbir şey umrumda olmadan yatağından kalktım. Altımda dizimin üstünde bir şort. Üstümde ise köpüşlü tişörtüm vardı.

Saçlarımı karıştırdım ve odadan çıkmak için terliklerimi giyip kapıya yöneldim. Sevgilimin yanına gidiyorum tabikide.

Kapıyı tıklattım. İçeriden hyunjin in bana izin vermesi ile kapıyı araladım. Ne söyleyeceğim ya da yapacağımı bilmiyordum. Uykulu gözlerimle onlara baktım. Üçü masanın başında birşey tartışıyorlardı.

"Chan işin daha bitmedi mi?"

Chan bana odaklandı. Anlamıştı uyuyamadığımı. Ayağa kalkıp yanıma geldi. Hızlıca bana sarılıp saçlarımı okşamıştı.

"uyuyamadın mı güzellik"

Mızmızlanarak kafamı göğsüne gömdüm.

"seninle uyumak istiyorum bitmedi mi işin?"

"hayır daha bitmedi sen yatağına git ben gelicem tamam mı?"

"hayır yanında kalacağım uyuyamıyorum"

Chan sırtımı biraz okşadı. Ne yapabileceğini düşünüyor olmalıydı. Arkada oturanlara baktı. Sadece ağzını kıpırdatarak birşey söyledi onlara. Ama ne dedi bilmiyorum. Sonra ise beni kolumdan narince tutup oturduğu sandalyenin yanında durdurdu. Kendisi sandalyeye oturduğunda beni aniden kolumdan çekip bacaklarına oturmamı sağladı.

"Chan ne yapıyorsun?"

"benimle uyumak istiyordun uyu hadi"

Jeongin ve hyunjin e baktığımda ikisi de bir yandan gülmelerini tutmaya çalışıyor bir yandan da bize bakmamak için önündeki kağıtlara boş boş bakıyorlardı.

Ben ise Chan ın bu hareketinden dolayı hızlanan kalp atışlarım ve titreyen bedenimi dizginlemeye çalışıyordum. Sonra düşündüm de iyi bir uyku pozisyonu..

Kucağına yerleşip sırtımı iyice göğsüne yerleştirdim. Kafamı omzuna koyup boynuna doğru döndüm. Minik öpücükler ve derin nefesler alıyordum. Kısa süre içinde uykuya dalmışım.

---

"güzellik uyanacak mısın seni odaya taşıyayım mı?"

Gözlerimi biraz araladığımda karanlık odada sadece görünen masa lambası lambası ışığıydı. Kendime gelebilmek için birkaç kez gözlerimi kırptım. Etrafa baktığımda sadece biz vardık odada. Ve ben hala yakışıklımın kucağında oturuyordum.

"Seungmin?"

"hmm?"

"odamıza gidelim, yürür müsün taşıyayım mı seni?"

Hala yeni uyanık olduğum için dediğini algılamaya çalışıyordum. Yüzüne boş boş bakıyordum sadece. Ben cevap vermeyince sırtımdaki ve dizimin iç kısmında olan elleri sıklaştı ve aniden ben kucağında ayağa kalktı. Kendime gelip gözlerimi kocaman açtım ve anlık birkaç kere omzuna vurmuş ve kucağından inmiştim.

"hop yavaş dikkat et"

Kucağından atladığımda sendelemiş ve onun beni tutmasıyla ayakta kalmıştım.

"pardon"

"bebeğim neden pardon diyorsun, sevgilinim ben senin minik"

İkimiz de gülmüş ve odadan çıkmıştık. Merdivenleri çıkıyorduk.

"çok rahat uyumuşum"

"baya belli oluyordu"

"rahatsız mı ettim yoksa seni"

Güldü.

"hayır hoşuma gitti hareket edip durman"

Önce dediğini anlamamıştım. Birşey dememiştim sonra ise aklıma dolanan fesat düşünceler ve onun gülüşü ile kafama dank etmişti. Hızlıca birşeyler söyleyip doğruluğunu test ettim.

"seni sapık"

"ama hayatım kucağımda uyuyorsun, odada kardeşlerin var, bana inat olsun gibi sürtünüp duruyorsun, orada inlememek için kendimi ne kadar tuttuğumu biliyor musun?"

Hasss... Bu kadar mı etkileniyor benden. Benim de bir farkım yok aslında. Utanıyorum böyle şeyleri söylemekte ama ben onu istiyorum her daim, tamamen benim olsun istiyorum. Şuan da...

Hazır mısınız yeni bölüm sizi umarım mutlu edebilir?
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜