DLMLU | Chanmin

10🎶

Önceki bölüme başlamadan önce artçı deprem olmuştu allahıma kavuşmuştum korkarak yazıyorum
SKSHSJASGWJA

neyse başlayalım

Telefon konuşması (chan - seungmin)

"chan seni bekliyorum nerdesin?"

"şuan araba sürüyorum gelmek üzereyim güzelim"

"tamam dikkatli sür"

"tamam düşünceli bebeğim"

Telefonu kapatıp heyecandan titreyen ellerime baktım. Kalbim zaten her chan ile konuştuğumdaki gibi öleceğim gibi atıyordu. Sevgilimin bana bıraktığı etki gerçekten çok güzel. Onda da ben öyle bir etki bırakıyor muyum merak ediyorum. Kapının çalmasıyla üstümü başımı düzelttim ve kapıya yürüdüm derin nefesler alarak.

"hoşgeldin"

"hoşbuldum"

Sakin ol seungmin o senin sevgilin heyecanlanma , sakın kekeleme. Bazen düşünüyorum acaba göz göze geldiğimiz zaman ya da konuştuğumuz zaman chan da benim gibi heyecanlanıyor mu?

"Sevgilim?"

"Hm?"

Düşüncelere dalmışken onu izlediğimi fark edince gülüp kendime geldim.

"Gidelim hadi"

Kafamla onayladım ve kapıdan çıkıp kapıyı kitledim. Bana kollarını açıp baktığını görünce gülümsemeden edemedim. Anahtarımı alıp ona sarıldım. Kafamı göğsüne gömdüm. O mis kokusunu dünkü gibi içime çektim. İnce güzel parmaklarını saçlarımda gezdirdi ve narin birkaç öpücük bıraktı.

---

"Güzelim ellerine işkence etme lütfen"

Arabada heyecandan parmaklarımla oynuyordum. Arabayı kullanmasına rağmen bunu fark eden chan ile ellerimi rahat bıraktım.

"Sa..sadece merak ediyorum nereye gittiğimizi"

Bir kahkaha atıp kaşlarımı çatmama sebep oldu. Gülmelerin arasında konuştu.

"tatlı"

"hm?"

"tatlısın"

Utanmama rağmen yanaklarımın yanmasını sakladım ve alaylı bir ses tonu kullandım.

"herkes öyle diyor"

"kim bakim o herkes! Benim sevgilime kim tatlı diyor!!"

Utancım gidince ben de rahat gülebilmiştim.

---

Geldiğimizde chan bana inmememi söylemişti ve kendisi inip benim kapımı açtığında yüzüme bir tebessüm gelmişti. Kapımı açıp elini tutmam için uzatmıştı. Elini tuttum, birlikte içeriye yürüdük. El ele yürümek güzeldi ama utanıyordum. Birbirimize ne kadar sevsekde ikimiz de erkeğiz, garip hissediyordum.

Kendi masamıza gelince benim sandalyemi çekti. Bana kibar görünmeye çalışıyordu.

Masada çok abartılı olmayan sade çiçekler e mumlar vardı. Beni gerçekten tanıyorsun Bay Bang...

Siparişlerimiz geldiğinde chan bana çatalıyla yemek uzattı.

"bu sefer çifte kumrularla dalga geçmek için değil"

Gülerek yemeğini kabul ettiğimde ben de aynı şekilde ona yedirmiştim.

Kalbimin atışları normale dönmüştü. Gözleriyle gülümsüyordu bana. Bazen elime bazen yanaklarıma küçük dokunuşlar yaptı yemek boyu. Onunla zaman geçirmek gerçekten çok keyifliydi. Ben içmediğim sürece...

"akşamını neşelendirdim sanırım kocaman gülümsüyorsun"

Kahkaha attım. Gülerken yüzümü süzüyor, hayır hayır yiyip bitiriyordu resmen.

"çok güzel bir akşam yaşattın bana teşekkür ederim"

Masadaki elinin üzerine elimi koydum. Zaten gözlerimi hiç alamadığım o güzel gözlerine bakıp gülümsedim. Elimi tuttu ve hafif eğilip narin dudaklarıyla minik bir öpücük daha kondurdu.

"Hayatında olduğum her gün böyle mutlu olacaksın güzelim"

Utanmıştım ama belli etmemeye çalıştım. Birden aklına birşey gelmiş gibi elimi bıraktı ve ceketinin ceplerinde birşey aramaya başladı. Sonunda ceketinin iç cebinde bulmuştu.

Cebinden siyah bir takı kutusu çıkarınca kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı bile.

"Az kalsın güzelliğin hediyemi unutturacaktı"

Siyah kutuyu bana kibarca uzattı.

"Sevgilim için hiçbir bileklik layık değil ama yine de sana küçük birşey vermek istedim"

Tek nefeste söylemişti çok heyecanlı belli oluyordu. Onun bu halini görünce beni sevdiğini ve onun da benim gibi çok yoğun duyguları olduğunu tekrar anlamıştım.

Ortamın heyecanı kaçmadan kutuyu mutlulukla açtım. İçinde gümüş yıldızlarla süslenmiş bir bileklik görünce gözlerimin yaşarmasını tutamamıştım.

"B..Bu çok güzel"

Mutluluğum gözlerimden yaşlarla birlikte dolup taşıyordu. Beğenmeme ve mutluluktan kekelememe çok sevinmişti. Bilekliği bana takarken mırıldanmıştım.

"Yıldızlar..."

"Evet sevgilim tıpkı senin gözlerin gibi, güneş kadar parlaklar ama yıldızlar kadar güzel o gözlerin"

Bu sefer utanmamı saklayamadığımda kızaran yanaklarıma birer öpücük bıraktı. Beni daha çok utandırmak için dudağıma da bir öpücük kondurmuştu.

"Chan!"

"Dayanamıyorum o tatlı dudaklarına..."

Bileklik bu bu arada

Betimleme güzel yapamamış olabilirim...