5 Minutes Please

20 (Final)

~Huzurun vücut bulmuş halisin~

Şimdi size neler yaptığımızı kısaca anlatacağım.

Güzel bir ev yaptırdık kendimize. Güzel bir şekilde de içini döşemiştik. İşimiz daha da büyümüştü.

Güzel bir düğün yapmıştık. Jimin ailem ile aramı da düzeltmişti. Ne kadar eskisi gibi olmasak da zamanla o da düzelirdi.

Güzel bir arkadaş grubumuz olmuştu. Özellikle taekook ikilisi benimle iyi anlaşıyorlardı. Yani tekrar birleştiğimiz zamanlarda baya bi katıydılar bana ama çok da takmadım ve sonuç olarak şuan aramız iyi.

Bizden sonra namjin ikilisi düğün yapmıştı. Hoseok düğünde kendine bir sevgili yapmıştı. Ama bizden hala bir sır gibi saklıyor. Daha netleşmeden söylemeyecekmiş. Gerçi daha 3 hafta oldu düğüne ama neyse bizde zorlamadık onu.

"Of Yoon!" kafamı bilgisayardan kaldırıp Jimin'e baktım. "Efendim hayatım" kucağıma kızımızı bırakınca şaşkına ona baktım. "dışarı çıkıcam dedim sadece iki saat bakacaksın ama bilgisayara gömülmüşsün geç kalıyorum ya!" güzel bir azar sonucunda bilgisayarı kapattım. "ama çalışıyordum aşkım. Hem nereye gidiyorsun sen" kapıya giden kocamı takip ederek sorumu yönelttim. "arkadaşlarımla buluşucam" ayakkabısını giyip ceketini giyiyordu. "arkadaşların kim?" yanağıma öpücük kondurup "üniversitedeki arkadaşlarım. Taehyung ve Jungkook da gelicek" kızımızı da öpüp çıktı.

"bir tanem sence babanın arkadaşları nasıldır? Yakışıklı var mıdır? Ya da güzel biri?" kızımız bu halime gülüyordu. "ne gülüyorsun küçük hanım" Holly'e bakınca mamasının bittiğini gördüm. Kabına mama koyup kızımızı uyutmaya çalıştım.

"Yoon hadi uyan" dudağıma konan öpücük ile gözlerimi açmadan Jimin'i üstüme çektim. "Yah! Napıyosun kızımız kötü etkilenecek!" gözlerimi açıp kızımıza baktım. "o uyuyor bebeğim. Daha da uyur gibi" deyip sırıtmıştım. Jimin'i yatağa bırakıp kızımızı odasına götürdüm. Telsizi de açıp odamıza geri döndüm. "nerde kalmıştık" deyip sırıtarak Jimin'in üstüne gitmeye başladım. "en son kalkıyorduk" deyip yataktan kalkacakken üstüne çıktım. "hmm yok orda kalmamıştık." kendimi Jimin'in boynuna gömdüm. Oradan da dudağına çıktım. Ateşli öpüşmemiz kızımızın sesiyle son bulmuştu. "rahat rahat sevişemiyoruz bile ya az bana çekseymiş de uyusaymış" söylenerek Jimin'i takip ettim. "söylenme Yoon"

Hergünümüz böyleydi. Sabah kalk işe git akşam eve gel kızımız ile ilgilenip ailecek vakit geçir gece tam sevişicez kızımız uyansın..

Güzel bir aile olmuştuk. Jimin bir anne gibi ilgileniyordu kızımızla genç kız olduğunda bile bir anne eksikliği olmamıştı. Bir halt yediğinde Jimin'e anlatırdı. Jimin de yüzeysel olarak bana anlatır kızıcağım noktaları es geçerdi. Kızımız ortaokula giderken bir oğlumuz olmuştu. O aynı ben gibiydi.

"Ayy aynı Yoon deliricem bir evde iki tane Yoon fazla bana" diye dolaşırdı evin içinde. Eh kızımız da aynı onun gibi olduğundan o da iki tane olmaz deyip duruyordu.

Kısacası mutlu bir aile tablomuz olmuştu..

Çok saçmaladım farkındayım ama aklıma bir şey gelmiyor buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.. Yoonmin ile kalın 💕🐱🐥