Love Unchained (Saviour's Heart Series #1)

Chapter 8

Warning: this is matured content. Read at your own risk.

It's already midnight and we all trying hard not to fall asleep.

"Matulog na muna ang iba at ang iba naman magbabantay" Saad ni Officer Rigor. Kahit may magbabantay pa I still couldn't sleep even though my eyes are getting heavy.

"Hey, just take a nap. Don't worry, I'll watch you" Dale said with a low tone of voice. Umiling-iling ako ngunit maya maya'y di ko nalang namalayan na nakatulog na pala ako.

"Hey Kath" Agad akong napabalikwas nang may tumapik sa balikat ko. Tinignan ko kung sino.

"Get up" Napaigtad ako nang may nagpaputok ng baril. Nataranta ako at agad tumayo.

"Men! Prepare yourself!" Narinig kong sigaw ni Officer. Nasundan ng putok ng baril at sunod-sunod na ito.

Nagtago kami sa likod ng puno ni Dale at sumilip sa unahan. I saw enemies approaching. Mabilis akong lumabas sa pinagtaguan at agad nagpapaputok. Ganun din ang ginawa ni Dale.

Mabilis akong tumakbo sa unahan at agad nagtago sa likod ng puno. Paglabas ko agad kong binaril ang nakikita kong kalaban. May bigla namang limang kalaban ang lumitaw sa unahan at agad akong pinaputukan, mabuti nalang ay mabilis akong nakadapa. I immediately rolled over and quickly aimed the gun. I shot them without hesitation. Napatumba ko sila ngunit agad din itong napalitan.

Good thing there was someone who shot them. Mabilis akong napatayo nang may umakay sa akin. Si Dale lang pala. Iginaya niya akong magtago.

My eyes widened when someone threw a bomb where we were hiding. Dale moved quickly and he immediately kicked the bomb back. Agad iyung sumabog at agad akong hinila ni Dale. We moved forward quickly.

Iilan na din ang napatumba nila sa mga kasamahan namin kaya kailangan namin mas maging mabilis at alerto. Nagkahiwalay kami ni Dale.

May kalaban naman ang lumitaw sa harapan ko. I was about to shoot him but I ran out of bullet. He was about to shoot me to but he ran out of bullet as well. Mabilis akong umikot at binigyan siya ng malakas ng sipa. Bumagsak siya sa lupa at mabilis ko itong binatukan ng baril. Agad siyang nawalan ng malay.

"Wag kang gagalaw" Napatigil ako at naramdaman ko naman ang matigas na bahay sa batok ko. My heart beats fast.

"Lakad" Matigas nitong utos sa akin. Imbes na susunod ako ay agad kong hinawakan ang baril at buong lakas ko itong itinaas sabay harap ko sa kalaban. Malakas ko siyang siniko sa dibdib at nang nabawi ko ang baril niya ay agad ko siyang sinikmuraan gamit ang tuhod.

Tinutok ko ang baril sa kanya. I was about to pull the trigger but my conscience ate me. Malakas ko nalang itong binatukan ng baril. I knocked him down. I heard footsteps at my back. I immediately turned around but I froze because the gun is now pointing at my forehead.

"Ah-uh" Bulalas niya habang nakangisi sa akin. His face is really ugly.

May naisip na sana ako ng paraan para makapaglaban ngunit may biglang dumating na mga kasamahan niya. Kinabahan ako bigla. Marahas niya akong pinatalikod at hinawakan niya ako sa leeg. Tinutukan pa ako nito ng baril.

"Wag kayong magpapaputok! Hawak ko ang kasama niyo!" Sigaw niya. Napatigil ang lahat. Nakita ko naman si Dale na napatigil.

"Don't shoot!" Sigaw niya. Kinaladkad ako ng mga kalaban paatras at wala akong nagawa. They are going to escape dahil kaunti na din sila.

Shit. Ayukong maging hostage.

My heart beats wildly. Hindi ko na nakita ang mga kasamahan ko. Napaigik ako nang biglang sumakit ang batok ko at unti-unting nandilim ang aking paningin hanggang sa nawalan ng malay.