KALP ZANLISI

5. Bölüm

OKUNMA SAYISI DÜŞTÜĞÜ İÇİN BİRAZ ÜZÜLDÜM AÇIKÇASI AMA OLSUN BEN BU KİTABI EN AZINDAN GÜZEL BİR ŞEKİLDE TAMAMLAYACAĞIM EMEĞİMİ GÖRMEZDEN GELMEYEN BİRKAÇ KİŞİ BİLE BENİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ SİZLERİ SEVİYORUM İYİ OKUMALAR! 🥺🖤🥂

Üzerime gelmesi için izin verdim. Aramızda dudak mesafesi kaldı. Yavaşça hırkamın altında ki silahı kavradım şimdi sıra farkettirmeden çıkartmaktaydı. Ama ellerim o kadar titriyordu ki aklım çalışmıyor gibi hissediyordum.

"Öyle mi nasıl bir kokuymuş anlatsana biraz?" Diye sordum ve dudağımın dudağına çarpmasına milim kalmıştı. Bir elimi omuzuna koydum.

Gerildi.

Dikkatini dağıtmak amaçlı omuzuna koyduğum elimi yavaşça göğüs kafesinin olduğu yere ulaştırdım. Diğer elimle ise kavradığım silahı çıkarmaya başladım.

"Çikolata gibi ama aynı zamanda çiçek kokusu gibi de." Dedikten sonra silahı tuttuğum elimi bileğimden tuttu. Olamaz..

"Şeytan gibi ama aynı zaman da kendini çok akıllı sanıyor gibi de." Boka basmıştım. Basmadın direkt üstüne oturdun Cansın.

"Bırak beni. Ben seni aptal bir şey sanmıştım. Ne belalı biri çıktın be!" Allah'ta bana akıl fikir versindi. Koskoca adama aptal muamelesi yapıyordum. Onlarca görevde çalıştım ama hiç bu kadar dikkatli ve zor olanına denk gelmedim.

"Şikayetçiysen zanlı değişimi yapabilirsin. Asıl senin beni rahat bırakman gerekiyor." Dedi.

Oldu canım yeter ki iste hemen bırakıyorum.

Hâlâ bileğimden tutuyordu ama işaret parmağım tetik korkuluğunun üzerindeydi. Aniden yere ateş ettim ve mermi sekerek bulunduğumuz yerde ki evin ikinci katın penceresine isabet etti. Cam tuzla buz oldu.

Evlerde ki insanlar bağırıp aşağı inmeye başladılar. Anıl çevik hareketiyle silahı elimden aldı ve diğer eliyle ağzımı kapatarak beni sürüklemeye başladı. Dışarı çıkan insanların kimi bağırıyor, kimi küfürler ediyor, kimi ise polisi arıyordu.

"Beni yakalamaya çalışırken canımdan edeceksin. Ben ölürsem haliyle sende öleceğin için iki ceset olarak döneceğiz." Dedi.

"Ölmen herkes için daha iyi olur." Bunu söylerken biraz pişmanlık hissetmiştim ama artık laf ağızdan çıkmıştı.

"Sonra peşinden koşacağın biri olmaz ama bir daha düşün."

"Bıraksana beni be! Manyak mısın?! Konuşma bahanesiyle sürükleniyorum rehin mi alacaksın?" Diye yüksek sesle bağırdım.

"Daha ne yaptığının farkında değilsin. Söylesene seni işe alan o çok akıllı arkadaş kim?" Diyip küçümseyici tavır takındı.

Cevap vermedim ve sıkıca tuttuğu kolundan kurtulmaya çalışıyordum. Bu adamın kasları demirden miydi? Kıpırdatamıyordum. Hâlâ sürüklenmeye devam ederken ağzımı kapattığı eline dişlerimi geçirdim.