Güzel Çirkin (+18)

Bölüm 20 -Randevu- (+18)

Öyle bir bölüm yazdım ki telefon sol elinizde okursunuz artık skmflkanflasfakl

Bölüme başlamadan önce kova burcu erkolarının lovebombingine kanmamayı ve terazi erkolarından uzak durmayı unutmayın bebeklerim.

YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

Arabaya bindiğimizden beri iç geçiriyordu. Elleri direksiyonu sıkıca kavramıştı ve kırmızı ışıkta durduğumuzda ayağını stresle sallıyordu. Gözlerimi direksiyonu sıkıca kavramış ellerinin üzerinde gezdirdim. Sağ elini direksiyondan çekip vitese yerleştirdiğinde elimi elinin üzerine koydum.

''Bana kızdın mı?'' diye sordum çekingen bir sesle.

Kafasını bana çevirip ürkek ifademi seyretti, ''Rosella...'' ses son heceye doğru kısılmıştı.

Hızla arabayı sağa çektikten sonra tüm bedeniyle bana döndü.

''O da nereden çıktı öyle?''

''Bilmem biraz kızgın gibisin. Eğer konu Derek ise-''

''Hayır, güzelim. Kızgın değilim, hele sana hiç kızgın değilim. Sadece işlerim fazla yoğunlaştı, sanırım stresimi dışarıya yansıtıyorum.''

Bakışlarımı kucağımda oynadığım ellerime çevirdim.

''Ah haklısın, ben de hemen üstüme alındım. Özür dilerim, sonuçta dünya benim etrafımda dönmüyor.'' Psikoloğum fazla alıngan biri olduğum için bana bunu söylemişti. 'Dünya senin etrafında dönmüyor, Rosella.'

İşaret parmağının kenarını çenemin altına yerleştirip ona bakmamı sağladı.

''Ama benim dünyam senin etrafında dönüyor,'' Elimi tutup öptü.

Söyledikleriyle yutkunamayacak kadar şaşırmıştım. Ağzımı aralayamadım bile. Sadece birkaç saniye birbirimize baktık.

''A, şey... ben... şey... şey işte-''

Kahkahası arabanın içini doldurdu.

''Küçük bir kız çocuğu gibisin, Rosella. Çok tatlısın.''

Hayır Rosella, yapma. Sakın bunu yapma. Onda baba şefkati arama! Bana gösterdiği ilgiyi sakın bununla karıştırma. Eğer bunu yaparsam, babamın eksikliğini onun bana gösterdiği ilgiyle doldurursam kendimi kaybederdim. Kendimi bir an önce frenlemem gerekiyordu.

Kaşlarımı çatarken sinirle soludum. Aklıma Amanda ile yaptığımız tartışmalar gelmişti.

''Ne demek küçük bir kız çocuğu gibi? Benim kadınsı çekiciliğim yok mu yani?!''

Bu sefer şaşkınlıktan konuşamayan taraf Christopher'dı. Yüz ifadesine gülmemeye çalışırken zorlukla konuştum.

''Tamam tamam, şaka yapmıştım.''

Yüz kasları rahatlarken kafamı diğer yana çevirip kahkaha attım. Christopher onaylamaz bir ses çıkarırken arabayı geri çalıştırdı. Arabanın camından dışarıyı seyrederken tam yanımızda, trafik ışığının olduğu tarafta caddenin karşına  geçmek için bir aile durdu. Kadının kucağındaki küçük oğlanla göz göze geldiğimde bana el salladı. Kocaman gülümseyip ona geri el salladığımda Christopher anlamsız sesler çıkardı.

''Bir bu eksikti.''

Kocaman açılmış ağzımla ve gözümle ona döndüm.

''Yok artık!''