from past to present

126 13 2
                                    

Daniel Gyeong ve diğerleri ile olan işini bitirdiğinde restorana geri dönmek ile eve gitmek arasında kaldı.

Uğraşmak zorunda kaldığı şeyler yüzünden büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı.

Bugün, bir şeylerin farklı olabileceğine dair büyük bir umutla yola çıkmıştı. Ancak bütün beklentileri intikam almakla kafayı bozmuş bir grup genç tarafından yok edilmişti.

Polis çağırmakla tehdit etmenin korkaklık olduğunu anlatan küçümseme dolu bir konuşmanın ardından, işleri kendi 'yöntemleriyle' nasıl çözdüklerini öğreteceklerini söylemişlerdi.

Daniel'ın tek yapması gereken liderlerini tek vuruşta yere yığmaktı. Sonrasında hiçbiri ona karşı hamle yapmaya cesaret edememişti. Bu durumda liderleri Gyeong oluyordu ve yediği yumruk sonrasında nefes nefese Daniel'e bakarken hem korkmuş hem de çok sinirli görünüyordu.

İçinden bir ses Daniel'a Gyeong'un çok kinci biri olduğunu ve bu işin peşini bırakmayacağını söylese de, böyle bir durumla kolayca başa çıkabileceğini düşünerek onunla alay etmişti.

"Yönteminizi beğendim. Oldukça eğlenceliydi." Kafasını bir yana doğru hafifçe eğmişti. "Ama siz hiç eğlenmiş görünmüyorsunuz." Derken sırıtmıştı.

Markette olayları büyütmekten kaçınmak için bir şansı vardı ve bunu kullanmıştı. Şimdi ise karşısında niyetleri onu dövmek olan insanlar varken kendini tutmasına gerek yoktu. Yaşadığı hayal kırıklıklarının beraberinde getirdiği sinirle, onlarla biraz uğraşmaya bile karar vermişti.

Ayrılmak için arkasını döndüğünde, kimse Daniel'ı durdurmak için bir girişimde bulunmamıştı. Ancak Daniel'ın kendisi bir anda durmuş ve tekrar onlara dönmüştü.

"Sizi bir daha ne Yui'nin ne de Zack'in yanında görmeyeyim."

Daniel, Zack ile sıra arkadaşlığı yaptığı ve öğlenleri beraber yemek yedikleri bir haftanın sonunda, onun aslında göründüğü kadar kötü biri olmadığına karar vermişti. Sadece gücünü zayıfların üstünde kullanmak gibi oldukça kötü bir alışkanlığa sahipti. Onun hakkında bir değerlendirme yapması gerekirse, az önce ilgilendiği çocuklar gibi değildi. Geri dönüşü olan bir yoldaydı. Sadece biraz müdahaleyle düzelebilirdi.

Bu müdehaleyi Daniel yapmayacaktı. En azından Mira oradayken değil.

Yine de Mira'ya yardım edebilirdi. Zack'i bu alışkanlığa sürükleyen çevresinden uzaklaştırmak sağlam bir ilk adımdı.

Daniel en sonunda eve geri dönmeye karar verdi. Bu kadar çok içen iki kişi tarafından yokluğunun fark edilmesi imkansızdı.

Bisikletini bıraktığı yöne doğru yürürken birkaç ayak sesi duydu. Bu adım sesleri arasından bir tanesi oldukça düzensizdi. Bu 'düzensizlik' çok şüpheliydi.

Kötü bir şeylerin olduğuna dair hislerine güvendi ve seslerin geldiği yöne doğru yürümeye başladı. Sesleri çıkmaz bir sokağa kadar takip etti. En sonunda üç adamın yere oturmuş bir kızın çevresini sardığını gördü.

Sonra bu kızın Yui olduğunu fark etti. Elinde olmadan ona seslendi.

Yui'nin şaşkınlıkla genişleyen ıslak gözlerle kendisine baktığını gördüğünde zihninde bir şeylerin yerine oturduğunu hissetti. Kalbinde bir karanlık yükseldi.

Onu ne için zorladıklarını anladığında ise tam anlamıyla delirdi.

Adamlardan birini, ona arkasına dönmek için fırsat bile vermeden, yakasından yakaladı ve kendine doğru çekerek yere fırlattı. Bu sırada ona yumruk atmaya çalışan diğerinin göğüs kafesinin altına sert bir tekme attı. Nefesi kesilen adam yere yığılırken ona saldırmak konusunda tereddüt eden son adama döndü. Bu adam hâlâ Yui'nin önünde duruyordu ve korkuyla tekrar ayağa kalkmaya çalışan arkadaşlarına bakıyordu.

desise -- lookism •alldanielHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin