desise -- lookism •alldaniel

a offer

"Festival mi?"

"Evet! J lisesinde her yıl bir kez yapılır. Festivalde hayır işleri yapmak için bir çok etkinlik düzenlenir-"

"Teknik ayrıntıları boşversene Zoe. Ona en eğlenceli kısımlardan bahset!"

Sınıfa yeni girmiş olan Yui hızlıca konuşmalarına dahil oldu. Birkaç gündür Daniel'dan bariz bir şekilde kaçınıyordu. Nihayet bu çabasından vazgeçmiş gibi görüyordu.

Zoe sinirli bir şekilde somurtmaya başlamışken Mira onun yerine devam etti, "Yui haklı sayılır. Şarkı yarışması ve açık arttırma kesinlikle gösterinin yıldızları."

Daniel kaşlarını kaldırdı, "Açık arttırma mı? Bu kulağa biraz tuhaf geliyor. Tam olarak ne satılıyor-?"

"Erkekler!"

"!!!"

"Şu korkmuş ifadeye bir bakın." Hemen yan sırada oturan ve kafasını masaya dayamış olan Zack kahkahalara boğuldu, "Açık arttırma hakkındaki en korkunç şey satıldığın fiyat. Fiyatın ne kadar ucuzsa o kadar komik duruma düşersin."

Daniel yanağını kaşıdı, "Eee çocuklar? Buradaki sorunu görebilen tek kişi ben miyim?"

Onun masum şaşkınlığını gören arkadaşları kıkırdadı, "Haklısın, net bir açıklama yapmadık. Açık arttırma bahsettiğim hayır işlerinden bir tanesi. Kızlar açık arttırmaya çıkması için oylanan veya gönüllü olarak sahneye çıkan öğrenciler için fiyat teklif eder. En yüksek fiyatı veren kişi bir randevu hakkı kazanır. Elde edilen bütün para hayır kuruluşlarına bağışlanır."

Zoe konuşmasını bitirdiği anda sınıfta bir gürültü koptu. Dikkatler kürsünün hemen önüne çekildi. Bir çocuk yere düşürdüğü kitapları aceleyle toplamaya çalışıyordu.

Daniel onun tanıdık göründüğünü hissetti. Çocuk sınıftakilere bakmak için kafasını kaldırdığında kim olduğu hatırladı. Bu kişi, kafeteryada zorbalığa uğrayan gözlüklü çocuktu.

Daniel şaşırdı çünkü onunla aynı sınıfta olduğunu bile fark etmemişti. Bu konuda biraz suçlu hissetti. O gün sırf gözlem yapmak için zorbalığa sessiz kalmıştı. İşin sonunda çocuk cidden Vasco tarafından kurtarılmıştı ama bu o gün yaşadığı utancın telafi edildiğini anlamına gelmiyordu.

Daniel onu anlıyordu. Anlamak istemese bile anlıyordu. Bütün kafeteryanın önünde aşağılandığı bir senaryo ona hiç yabancı değildi.

Kendine geldiğinde "O çocuk kim? " Diye sordu

Çoktan konu değiştirmiş olan ve kendi aralarında sohbet eden grup onun bu sorusu üzerine tekrar doğrulup sırasına geçen çocuğa baktı.

"Ah o mu. Hatırlamıyorum bile."

"Yui!"

"Ne?" Yui dudaklarını büzmüş ve kollarını kavuşturmuştu. En sonunda Mira'yla girdiği bakışma yarışmasını kaybetti,

"Ah nedense birden hatırlayıverdim. Onun adı Jiho Park olmalı."
.
.
.
.
.
.
"Siz gidin çocuklar. Bugün sınıfı temizleme görevi bende."

Okul bitmişti ve herkes evlerine dağılıyordu. Daniel ise nöbetçiydi ve okulda biraz daha uzun süre kalıp sınıfı temizlemesi gerekiyordu.

"Sana yardım etmemi ister misin?"

"Teşekkürler, Zoe. Gerek yok. Bunu kendim hallederim."

"Pekâlâ. O zaman yarın görüşürüz."

Bütün arkadaşları gittiğinde Daniel derin bir iç çekti ve süpürgeyi olduğu yerden almaya gitti.