desise -- lookism •alldaniel

rumors

Ders başlayana kadar J lisesi moda departmanında her şey her zamanki gibiydi. Yui makyajını tazeliyor, Jay kendi köşesinde sessizce oturuyor, Zack ise Mira'yla konuşuyordu.

"Sessizlik!"

Bir süredir öğrencilerin dikkatini çekmeye çalışan öğretmen sinirle bağırdı. Sonunda başarılı olunca gözlerini bir süre sınıfta gezdirdi, "Yeni bir öğrencimiz var-"

Daha öğretmen konuşmasını bitiremeden sınıftakiler fısıldaşmaya başladılar. Kızlar gelenin yakışıklı bir çocuk olmasını umarken erkekler güzel bir kızın içeri girmesini bekliyordu.

"...Daniel, içeri gelebilirsin."

Uzun boylu -tahminen 180 cm- koyu kahverengi saçlı, oldukça iyi görünümlü bir çocuk içeri girerken sınıf sessizlikle izledi.

O an nerdeyse filmden bir sahne gibiydi. Çoğu kapalı olan camlardan içeriye serinletici bir rüzgar eserken sanki sınıfta çiçekler açmıştı.

Bazıları şimdiden fangirllük yapmaya başlamıştı. Daniel tahtanın önüne geçti ve ismini yazdı. Tekrar sınıfa döndü ve kibarca gülümsedi, "Ben Daniel Park. Lütfen bana iyi davranın."

Gözleri istemsizce cam kenarında oturan tanıdık figüre kaydığında hiç bozuntuya vermeden gülümsedi.

"İstediğin boş bir yere geçebilirsin."

Kafasını sallayarak onayladı ve ona oldukça tuhaf bir ifadeyle bakan Zack'in yanına oturdu.

Bu yer, daha önce hiç görmediğinden emin olduğu ama bir şekilde tanıdık gelen sarışın bir çocuğun önündeydi. Daniel sırasına oturup üstündeki bütün ilgiden haberi yokmuş gibi davranırken bile onun hakkında düşünüyordu.

Onun hakkında dikkat çeken ilk şey gözlerini bile kapatacak kadar uzun olan perçemleriydi. Saçları doğal sarı değildi. Geniş omuzları ve iyi bir yapısı vardı...

Daniel kendini kandırmayı bırakmaya karar verdi. Çocuğun saçlarından sonra dikkat çeken ilk özelliği, taktığı Chrome Heart yüzükleriydi. Sonuçta ona on saniyeden fazla bakmaya fırsatı olmamıştı ama bunu fark edebilmişti.

Zengin bir aileden olduğu kesindi.

Daniel ilk defa gördüğü bu çocuğun neden tanıdık geldiğini ve görünüşünü düşünmeyi bıraktı. Bunun yerine kafasının arkasında iki buharlı delik oluşturmak istermiş gibi ona bakan Zack'e odaklandı. Bu bakışları sınıfa geldiğinden beri hissediyordu. Şimdi bir şekilde daha yoğun hâle gelmiş gibiydiler.

Daniel soru soran gözlerle çocuğa döndüğünde tekrar markette kimliğini açık etmediği için şükretti, "Bir sorun mu var?"

Zack ona cevap vermedi. Sadece kaşlarını çattı ve önüne döndü. Daniel onun daha fazla sinirlenemeyecek kadar sinirli olduğunu düşünüyordu. Açıkça yanılıyordu.

Daniel onun oynadığı dilsiz rolüne eşlik ederek önüne döndü. Gördüğü bu muamelenin eskisinden çok daha iyi olduğu ortadaydı.

Şikayet etmeyecekti.
.
.
.
Belki lisedeki ilk dersi olmasından dolayıydı belki de üzerindeki bütün ilgi dolu bakışlardan dolayıydı ama ders normalde olması gerektiğinden çok daha yavaş geçti. Nihayet zil çaldığında küçük sırasının etrafı bir anda doldu.

Daniel onunla tanışmak için can atan kimseyi geri çevirmedi. Bunu yapamayacak kadar çekingen hissediyordu. Son üç yıl içinde pek çok şey deneyimledikten ve destek aldıktan sonra insanlarla başa çıkmak konusunda oldukça iyiydi. Ancak konu onlarla iyi anlaşmaya geldiğinde işler değişiyordu.