ភាគ៩
(អ៊ីប៉ និយាយ)
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសន្ទនាជាមួយមនុស្សប្រុសម្នាក់នោះមក ខ្ញុំក៏ដើរមកបនទាប់ការងារវិញដើមកបីធ្វើការបន្តទាំងក្នុងចិត្តនៅមិនសុខព្រោះគិតថាពាក្យសម្ដីខ្ញុំនិយាយឱ្យគេនោះអាចប៉ះពាល់អារម្មណ៍របស់គេក៏ថាបាន។
"អេ៎ស! ហេតុអី្វក៏ខ្ញុំត្រូវខ្វល់ខ្វាយពីចិត្តគេដែលនោះ?"
រអ៊ូម្នាក់ឯងរួច ខ្ញុំក៏ប្រមូលអារម្មណ៍ធ្វើការងារខ្លួនបន្តទៀត ព្រោះខ្ញុំបានដាក់ច្បាប់បញ្ឈរតួនាទីខ្លួនឱ្យលេខារបស់ខ្ញុំមើលការខុសត្រូវ ហើយមកមើលការងាររបសមនុស្សប្រុសម្នាកឮនេះមួយរយ:រហូតខ្ញុំអាចទុកចិត្តគេបាន។
ពេលអាហារថ្ងៃត្រង់...
ខ្ញុំកុម្ម៉ង់អាហារមកជាច្រើនព្រោះមិនដឹងថាមនុស្សប្រុសម្នាក់នោះចូលចិត្តអ្វី ហើយខ្ញុំខ្លួនឯងក៏មិនដឹងថាហេតុអ្វីបានជាមកខ្វល់ខ្វាយជាមួយគេថាចូលចិត្ដអ្វី មិនចូលចិត្តអ្វីបែបនេះសោះ។
"អាហារច្រើនយ៉ាងនេះ ញ៉ាំអស់ដែរឬ?" គេសួរទាំងទឹកមុខដូចជាគ្មានកម្លាំង។
"ញ៉ាំទៅ មិនអស់ យ៉ាងច្រើន..." ខ្ញុំស្ងាត់មាត់ពេលដែលគេសម្លឹងមុខខ្ញុំជាមួយកែវភ្នែកបង្ហាញថាគេដឹងពាក្យដែលខ្ញុំត្រូវនិយាយបន្ត ហើយខ្ញុំក៏បែរមុខចេញបន្តិចមុននិយាយបន្ត។
"បើញ៉ាំមិនអស់ក៏ខ្ចប់ទុកទៅ"
"ហ៊ើយ" គេដកដង្ហើមធំ ហើយក៏ញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់នេះជាមួយទឹកមុខដូចមនុស្សជិតស្លាប់។
តើគេកើតអីទៅ? ចង់ដឹងដល់ហើយ...
បន្ទាប់ពីការញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់បានបញ្ចប់ ខ្ញុំក៏ត្រឡប់មកបន្ទប់ការងារវិញ។
ប៉្រាវ!!!
សំឡេងធ្លាក់បែកអ្វីម្យ៉ាងបន្លឺឡើងមកខ្ទរពេញផ្ទះ ខ្ញុំប្រញាប់រត់ចុះមកក្រោមរកមើលប្រភពសំឡេងក៏បានឃើញចានដែលលាងមិនទាន់រួចស្រួលបួលបែករាយប៉ាយពេញផ្ទះបាយ ហើយរាងកាយមនុស្សម្នាក់ដេកនៅម្ខាងទៀតពីកន្លែងបែកចាននេះ។ ឃើញបែបនេះខ្ញុំក៏ស្ទុះទៅបីគេមកដាក់លើសាឡុង ហើយត្រួតពិនិត្យរាងកាយគេ ព្រោះខ្លាចថាគេអាចមុតអំបែងចានត្រង់ណា តែគ្មានត្រង់ណាមុតអំបែងចាននោះទេ។
YOU ARE READING
លោកប៉ាចា៎! តាមយក❤️ម៉ែដោះចាន់ឲ្យបានណា៎😺
Romanceព្រោះតែកំហុសឆ្គងមួយពេលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំក្លាយជាប៉ារបស់ក្មេងស្រីឈ្មោះ វ៉ាង ជឺស៊ៀ។ អ្នកម៉ាក់របស់នាងបានទុកនាងនៅជាមួយខ្ញុំបន្ទាប់ពីបង្កើតនាងរួច ហើយទៅរៀបការជាមួយប្រុសផ្សេង។ ដោយសារតែតួនាទីជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុម ខ្ញុំគ្មានពេលមើលថែកូននិងផ្ទះ ទើបជួលមេផ្ទះមកមើលការខុស...
