ALFA'NIN GELİNİ

Bölüm 25 (Benim babam )

"Ne dedin sen." 

Tam sağımda duran anneme bakıp yanlış bir şey yaptım mı diye düşündüm.  cılız bir gülümseme ile bana bakıp gözlerini yumdu ve güven veren bakışlarını bana bahşetti.  Sanki Beklediğim işareti almış gibi abime döndüm. Bir kaç adım atıp uzun boylu adama yaklaştım. Keskin lacivert gözleri beni hoşnutsuzluk içinde karşıladı. ona anlamsızca gelen hareketimi kafasında tartıyordu.

Bir abim vardı ve sanırım beni sevmiyordu.

Yinede Bunu yapmalıydım. bu benim hakkımdı.  Sadece bu gerçekler ile boğulan bir tek ben olamazdım. Bu adil değildi.

Derin bir nefes alıp omuzlarımı dikleştirdim. Bu hareketim av sırasında bir hayvanın kendini korumak için büyük göstermesine benziyordu.

"Ben diyorum ki babamın yanında yaşamak istiyorum. Ben diyorum ki madem beni sizden olarak görüp geldiniz, hoşgeldiniz!  O zaman babamın yanında sizin ülkemizde yada  artık ülkemizde yaşamak sorun olmaz dimi.  "

"Abicim." Dedim üstünü basarak.

Siyah kıvrımlı çatılı kaşları şaşkınlıkla düzeldi. Bana baktığı kısa bir derin bakışın ardından bakışları anneme döndü. Boğazında ki Koca yumruğu yutkundu. belki de o kısa an bunun gerçek olmamasını umdu.

Gerçekler hep bu kadar acı olmak zorunda mı. En azından benim yaşadığım hayat tecrübem böyle gösteriyordu.

Kızgın bakışları tekrar beni buldu. "Ne saçmalıyorsun sen. " kızgın ses tonunun yanında ki tedirginliği hissediyordum. Ne demek istediğimi gayet iyi anladı ama onun yerine bir deli olduğumu düşündü, büyük ihtimalle biri çıkıp bir anda ben senin kardeşinim dese bende aynı şeyi düşünürdüm. 

"Üzgünüm. Yada üzgün değilim. " Dedim boş vererek.

" bu söylemek çok garip ama Gözlerine baktığın bu yabancı sana ne kadar yakın görüyor musun. Hayat ne kadar sürprizler ile dolu görüyor musun abicim? Çünkü senin baban aynı zamanda benim babam oluyor.  "

Güldü. Bana bir ucube gibi bakan bakışlarını hiç değiştirmedi.  " Sen gerçekten de bir delisin. " Dedi sesini yükselterek.  İşaret parmağını kaldırıp tehdit ederek konuşmaya başladı.

"Kendi kafanda bir hayat kurmayı ve öyle yaşamayı çalışıyorsun.  daha önce yalım'a yaptığını Şimdi de bana mı yapıyorsun?. Üzgünüm ama benim aklımı bu şekilde başımdan alamazsın. O yüzden deli deli konuşmayı bırak ve benim peşime düş! Yoksa bu şansını da kaybedersin.  " 

"Ben hiç bir yere gitmeyeceğim anladın mı! Babamın yanına gideceğim. Ve bunun için senden izin almak gibi bir hata yapmayacağım.. istersem ona ulaşabilirim. "

Yani daha önce bunu başarmıştım tekrar başarabilirdim.

Sinirle elini alnına vurdu. "Hala babam diyor ya!" Dedi inanamayarak.
Kendini zor tutuyordu.

Ani bir şekilde kolumdam sert bir şekilde tuttu.
"Bak! İkimizin damarında akan kan aynı olamaz anladın mı!  " Ve kolumu sıkmaya başladı.

"Bu imkansız! Bu mantıksız! Bu etik değil."

Kolumu ondan sert bir şekilde çekip kurtardım. Bu erkeklerin benim kolumdan alıp veremediği neydi.? Koluma yandan baktım. Çok mu güzeldi acaba? Yani normal uzun ince bir koldu.