ALFA'NIN GELİNİ

13. Bölüm (uçurum)

Hadi kalk Zeyna..

Yoğun bakışları gözlerimin içinde dolanırken ben bir girdabın içinde kayboluyordum. Kızıl ayın ışığı tam bizim üstümüze vuruyordu. Gerçekleri ortaya çıkarmak için mi?. Belki...

"Bu gece sadece biz olalım" elimi güç verir gibi sıktı.  Gözümden bir damla yaş aktı. Sanırım her şeyin sonu buydu. Kırca'nın verdiği iksir hala etki etmemişti. Ellerimi ondan kurtardım. Afalladı, anlam veremedi yaptığım harekete. Ayağa kalktım, ve bir kaç adım geriye gittim. Kaçamazdım  aşağısı uçurumdu. Burası ise kıyametten bir perde.

Ayağa kalktı. Öfkelendi, hissediyorum. gözlerinin siyahın en karanlık tonuna büründüğünü görüyorum. Bana neden bu kadar karanlık bakıyordu. Sahi gözünde ki o ışığa ne olmuştu.

"Ne yapıyorsun" dedi. Bir cevap istiyordu. Anlamsız hareketimin bir cevabını istiyordu.

"Sen hiç hayatında korktun mu?"
Gözümden bir yaş daha aktı. Yanağından kayıp gittiğini hissediyordum. Dudaklarımdan tuzlu tadını hissediyordum. Rüzgar hızlandı, ayın kızıllığı arttı. İçimdeki ağırlık gittikçe taşınılmaz bir hal alıyordu.

"Ben-" karnında inanılmaz ani bir acı hissedince sözüm yarıda kesildi. Acı içinde karnımı tuttum.
İksir işe yarıyordu galiba. Lanet kız içene ne koymuştu böyle.

Sakın beni zehirlemiş olmasın.

Ya ben yaşamak için o kadar mücadele ederken bu kızın iksiri ile ölürsem. Herhalde azrail bana gülerdi.

"Ne oldu" diyerek hemen yanıma geldi.
"Karnım ağrıyor" . Vakit kaybetmeden beni kucağına alıp minderin üstüne oturttu.
Tamam sakin olmalıyım tehlike geçti çünkü artık özel günümdeydim.

"Üzgünüm" dedim. İçim mutluluk ile dolarken. Utanmış gibi yapıp başımı eğdim.  "Sanırım bu özel günü bugün yaşamayacağız çünkü ben regl oldum." Uzatmaya gerek yoktu. Direk söyledim. Yani ne diyecektim ki. Teknik bir arıza var falan mı.

Tepkisini merak ederek yüzüne baktım.
Yüzündeki afallma işte bu İstemsizce beni üzdü. Üzgünüm yalım. Ağzı şaşkınlıkla açıldı. Ben ise iki elimle ağrıyan karnımı tuttum.

Eliyle alnını ovmaya başladı. Derin bir nefes aldığını hissettim.
"Bu gerçektende olamaz" diye homurdandı.
"Ne garip bir an dimi" dedi bana bakarak.
Yutkundum. Niye öyle şüpheli bakıyordu. Yani bu normal bir durum neden şüphelensin ki.

"Kızdın mı"

"Hayır. Sadece garip oldu bu akşam."
Düşünceliydi. Bir şeyleri kafasında tartıyor gibiydi. Şuan bunu düşünecek durumda değildim çünkü karnım fena halde ağrıyordu. Eve gidince kırca'yı öldürecektim. Vur dedik öldürmüş bizi. İçine ne koymuştu acaba. Yani ben zaten hangi akılla onun yaptığı şeyi içtim. Umarım en yakın zamanda belanı bulursun.

"Çok mu ağrıyor" yüzümü acıdan buruşturdum.
"Evet. Ve benim hemen eve gitmem lazım"
Gidip sıcak bir duş alsam iyi gelirdi. Birde rahat kıyafetler giymem lazımdı.

"Sevgilimi ilk özel gününde yalnız bırakmam"
Afallayarak ona baktım. Yanlış mı duymuştum.
"Anlamadım."

"Şaşırmadım." Yanıma geldi. İyice yaklaştı bana. Dudaklarıma kısa bir an bakıp bana döndü.