ALFA'NIN GELİNİ

11. bölüm (Yeni gülüşler için)

Yalım
'madem beni görmek istiyorsun hemen geleyim'

Tükürüğüm boğazıma kaçtı ve kuru kuru öksürdüm. Yerimden doğrulup bir çılgınlık yapmadan ona yazmaya başladım. Gerçekten de yapardı, yapmışken mezarımı da yapardı.

'yok gelme sakın '

'yalım!!'

Cevap gelmeyince üst üste yazdım.

'Ev müsait değil! annem,
dayım,teyzem, dedem, anneannem, kuzenim, komşumuz, herkes bizim evde '

Bir süre bekledim cevap gelmedi.
İçimde ciddi bir sıkıntı olurşurken, aklıma izlediğim en kötü film senaryoları geliyordu.
Titreyen telefonumla hemen sohbeti açtım.

Yalım
'Tamam sakin ol, gelmiyorum. Ama bu kadar kişi sizin evde ne arıyor?'

Oh...rahat bir nefes vermiştim. Yatağın başlığına kafamı koyup bedenimi rahatlattım. Adam iki dakika aklımı almıştı  resmen. sanırım sürekli aklımı başımdan alması hobisi olmuştu. Görünüşüyle, davranışıyla her şeyi ile.

Galiba ben bu hikayenin sonunda kalp krizi geçirip ölücektim. Belkide en iyisi buydu, böylece tüm sıkıntılarından kurtulurdum. Acaba herkeste benim gibi sürekli ölmeyi düşünüyor muydu? Bu normal miydi?
Yoksa benim psikolojik sorunlarım mı vardı.

Sıkıntıyla ofladım ve yeni bir yalan düşünmeye başladım. Söz konusu yalan olunca beynim inanılmaz bir şekilde çalışıyordu.

Resmen çalışmak için böyle bir enerji bekliyormuş..

'Teyzemin düğünü olucak yakında onu konuşmak için toplamışlar. '

En mantıklı olarak böyle bir şey uydurdum. Bazen ben mi çok iyi yalancıyım yoksa yalım'mı benim her dediğime koşulsuz inanan bir erkek.
Bence ikinci şıktı. o kadar Zeki bir insan olduğumu düşümüyordum.
Keşke öyle olmasaydı, onun bu halleri benim için büyük bir azap sebebiydi.

'anladım. Bu yoğunluk seni etkilemesin , Çok yorma kendini. Yarın akşam seni ben yorcağım. Bana sakla enerjini.'

Satırlarını okuyunca o beni görmesede sanki yanındaymış gibi utanmıştım.
Bunu sürekli dile getirmek zorunda mıydı? Arsız.

Tekrar mesaj gelmişti.

'Njye yazmıyorsun? utandın mı? Daha sana utanacak bir şey yapmadan böyle oluyorsun, bakalım sana dokunca nasıl bir hale giriceksin. İçindeki cesur kurdu çıkartacağım.'

Artık bu konuyu kapatsamıydık acaba,yoksa ben utançtan ölücektim.

'konuyu değiştirelim mi? '

'Yok, bence konu çok güzel. seni gördüğümden beri hep bunu düşünüyorum zaten, rüyalarımı saymıyorum bile:) '

kafamı yastığa utançla gömdüm. Pislik diye geçirdim içimden. Nasıl bu kadar açık sözlü oluyordu. Karşısında benim gibi acemi, bedeni ve ruhu bakire bir insan vardı. Bu akşam bu adama ne olmuştu böyle. Bir şey mi içmişti.
Hayır, sanırım sadece benimle uğraşıyor ve beni rahatlamak istiyordu. Bunun normal olduğunu, gayet konuşulacak bir konu olduğunu anlatmak istiyordu. Benim için hiç de normal bir durum değildi.