නමෝ....තස්ස...භගවතෝ
අරහතෝ...සම්මා...සම්බුද්ධස්ස...............
මහපිරිත........
මහපිරිත දාලා.......
අවුරුදු ගානක්......සමහර විට උපන්දා ඉදන්......උපන්දා ඉදන් මං හිතන්නෙ කවදාවත් මහ පිරිත අපේ ගෙදර නම් වරදින්න නැතිව ඇති.........
සැනසීමෙන් නිදාගන්න ඇස් පියෙව්වා උනත්..මගෙ හීන වල දි පවා ගැස්සෙන මට නින්ද කියන දේ වෙලාවකට මහ වේදනාවක් ගෙනාවා...
පියවුන ඇස් පියන් අස්සට කොච්චරවත් පේන්නෙ රතුපාට ...රතුපාට....රතූ....පාට වෙනකොට ...මගෙ හීනවලදි පවා මට ලේ සිනි ගද දැනුනා........ලේ වල උනුසුම දැනුනා .....
කොයි වෙලාවෙ පුපුරාවිද.....
කොයි වෙලාවෙ යටත් වෙන්න වේවිද...
කොයි වෙලේ ප්‍රාන ඇපේට ගනීද....
දන්නෙ නෑ...මං දන්නෙ නෑ..........මම නෙවෙ....අපි කවුරුත් දන්නෙ නෑ......
තල් කිරි පැනි.......
තල් කිරිපැනි කැට කපලා කාල තියනවද.....?නොකාපු කෙනෙක් නන් නැතිව ඇති.....
රසද .......
ම්න්....ඔව්...උත්තරේ කෙටියෙන් දෙනවා නම් ඔව්......
එතකොට තල් හකුරු .......තල් අල.......
රස නැද්ද...
රසයි මොකද නැත්තෙ..........
ඒත්......තල් කිරිපැනි...තල් හකුරු......තල් අල හැදෙන තල්ගහේ මුල් ඇදෙන බිම.......???
ඒ මහපොලව ගැන මොකද හිතෙන්නෙ........???
තනිකරම වේදනාවක්....අමුම අමු වේදනාවක්.............
උතුර කියන්නෙම අමු වේදනාවක්.......
ඒනවය.....
පුදුමාතලන්....
මන්නාරම් ....
වවුනියා.....
යාපනෙ......
මං හිතන්නෙ......ඔය නම් ඇහෙනකොට උනත්.....මිනිස්සුන්ගෙ ඇග හිරිවැටෙනවා ඇති..........
ඒත්....මං හිතන්නෙ හැමෝටමත් එහෙම නැතිව ඇති ............රනවිරුපවුලකටයි.....උතුරෙ ඉන්න උන්ටයි විතරක් ඒ නම්ල බර ඕනාවටත් වඩා දැනෙනවා ඇති.......
YOU ARE READING
BE MY ARMOUR (Complete )
Fanfictionදන්නවද ලෝකෙටම ඔයා එක්කෙනෙක් උනත් ඔයාව මට ලෝකයක් ....... සමහර වෙලාවලදි ...මට දැනෙනවා...මුලු ලෝකෙම මගෙ අත් උඩ කියලා ..... ඉදලා හිටලා..ඒ හම්බෙන " සමහර වෙලාවට" මන් ආදරෙයි නොසෑහෙන්න..... මගෙ නිඛිල්........ උඹ කියන්නෙම මට ලෝකයක්! මම අකේන් හිරුන්‍ය වික්‍ර...
