27 වන කොටස...

2.5K 562 202
                                    

නිඛිල් ........සුදු මැනික........චූටි මැනික....මගෙ චූටි දොස්තර .....කෝ නැගිටින්න.....

ම්ම්ම්ම්හ්හ්....

නැගිටින්න .......තව පැය කාලකින් ජිප් එක එනවා....හරි වැඩේ තමයි......සුදු මහත්තයලා......සුදු මැනිකලා...චූටි පුතාලා ඔක්කොම දොයියලනෙ.....

මං උන්නෙ තද නින්දක...නින්දෙ තරම කොයි තරම්ද කියනවා නම් මට මගෙ අකේන්ගෙ කට හඩ ඇහුනෙත්  හීනෙන් වගේ වෙනකොට තත්පර ගානකට මට ඇස් දෙක ඇරගන්න බැරි උනා......මට ඒ තරම්ම නිදි මත...

කතා කරන වාරයක් වාරයක් ගානෙම නලලට....නහයට....කටට...නිකටට  කම්මුල් වලට  පුංචි පුංචි හාදු කෝටියක් විතර තියන ගමන් මාව පොඩ්ඩක් හුරතල් කරපු අකේන් දිහා මං බලාගන උන්නා.....නොදන්නවා උනාට මගෙ අකේන් කියන්නෙ ආදරේ හෝඩි පොත වගේ කෙනෙක්.....පෙන්නගන්න නොදන්නවා උනාට එයාට නොදැනිම අතගානකොට පපුවෙ තියන හරි සියුම් තැන් මටත් වඩා ආදරේ ගැන දන්නෙ එයාද කියන්නමට සැක හිතුනා...

මොකද හිනා වෙන්නෙ ම්ම්ම්.....

මං හිනා උනා...තව පැය කාලෙන්  ජීප් එක එනබව දැන දැනමත් අපි ආපහු තුරුල් උනා.....ඇබිත්ත හාදුවක් වැඩි දුර නොයා කට උඩින් තියපු එයා මොකද හිනා වෙන්නෙ ඇහුවම මම මගෙ දිගැටි ඇගිලි තියන කෙට්ටු අත " අප්පච්චිගෙ"පපුව උඩින් තිබ්බා....

ගලක් වගේ.....හයියයි......ඒතේ ඇතුල හරි මෙලකයි.......ඒක දැක්කෙත් මං විතරයි.........

දන්නවද අකේන්....

මොනවද......

ගිනි පූටකේ ඇවිදින් හිතක් පපුවක් නැතුවම වේලවලා දාපු ඉරිතැලුන කර්කශක  මහ පොලවට උඩින්  තියන නිල් අහසෙ කන් අඩි බීරි කරගන  ගන සැරේට අකුණු ගහනකොට  හිනා වෙනවලු පතොක් මල් ගිනි ගහන අව්වෙ පිපුන...

ම්ම්ම්..ඇත්තට....ඉතින් කව්ද දැන් පතොක් මල...මගෙ චූටි අකේන්ද.........

මෝඩයා...

එහෙම වෙන්න එපැයිනෙ.....කතාවක් තියෙන්නෙ....අම්මයි අප්පච්චි කියන්නෙ අහසයි පොලවයි කියලා .......උඹයි මමයි දෙන්නම නැත්තන් කොහෙන්ද මැනික පුපුරපු මහපොලවෙ පතොක් මල්........

මං එයාගෙ ඔලුව අතගෑවා...අත ගාලා නැගිට්ටා......පැය කාලෙන් විනාඩි පහක් ගෙවිලා ගිහිල්ලා.....දත් ඇන්ද එහාට දෙපාරකුයි මෙහාට දෙපාරකුයි මැදගත්තම හොදටම ඇති........මං බලාගන එයා අඩියට දෙකට අදිනවා..මට අතට අහුවෙන ඇගට සැහැල්ලු ඇදුමක් ඇන්දත් එයා කොහොම අදින්නද.....

BE MY ARMOUR (Complete )Where stories live. Discover now