35 වන කොටස......

2K 522 99
                                    

නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතො
සම්මා සම්බුද්ධස්ස ......

2004නිකිනි ......

මං උන්නෙ පහන් පැල ගාව අත්දෙක වැදගන...වටකුරුවට පායපු හද උදේ පිපුන මගෙ සුදු මල් පැලේ මල් උඩට වැටිලා කිරි සුදුවට හද එලියෙන් නාවලා තිබුනා....

ඉදහිටක යන කනාමැදිරියෙක් දෙන්නෙක් මල් ගහ වටේ කැරකෙනකොට මම බුදු පහන දිහා බලාගන අත් දෙක  වැදගන හැමදාම කරන එකම ප්‍රාර්තනාව අදත් සියවතාවක් .....නෑ....දස දහස් වතාවක් කෙරුවා .......

මට සැනසීමක් දෙන්න...අපි හැමෝටම සැනසීමක් දෙන්න....

මගෙ අකේන්ව අමුතුවෙන් රකින්න කියන්න ගියෙනෑ...මොකද මගෙ සැනසීම තියෙන්නෙ අකේන් ගාව....ඉතින් මම අකේන්ව දෙන්න නොකියා සැනසීම දෙන්න කියන එක වැරදිද .....

මං අවසානෙදි ඇවිලෙන හදුන් කූරු ගොඩට තවත් එකක් අලුතෙන්  එකක් අවුලලා ගෙට එන්න ආවා....අද සෙනසුරාදා .....තව සතියයි මේ මාසෙත් ඉවරයි....

දවසින් දවස ගෙවි ගෙවි යනවා.....හැමදාම නැති උනත් එයාගෙන්  ඉදල හිටලා හරි මට කෝල් එකක් එනවා........ඒකත් තත්පරයයි දෙකයි උන දාට මං හරි වේදනාවෙන් කෝල් එක කට් වෙලා ගියපු ඵෝන් එක දිහා බලාගන ඉන්නවා....

මොකද මං අඩන්නද....

කෑගහන්නද...

බනින්නද....

නොකා නොබී ඉන්නද ....

මේ හැම වේදනාවකටම දෙවියො මට දීලා තිබුනෙ එකම එක විසදුමයි...ඒ ඉවසන එක දරාගන්න එක...එයා එයි කියලා බලාගන ඉන්න එක විතරක් වෙනකොට මාසයක් ගෙවිලා යන්නලන් වෙනකනුත් මං ඉවසන් උන්නා...

අඩන්න හේතු දාහක් තිබුනත්....නාඩා ඉන්න ලොකුම හේතුවක් මං ඇතුලෙම ජීවත් උනා.....

නොකා නොබී ඉන්න හිතුන වාර අනන්ත උනත්.......නොකා නොබී ඉන්න බැරි බව අගවන්න තවත් ලොකු හේතුවක් මං ඇතුලෙ ජීවත් උනා.....

හැමදාමත් ඇහෙන්නෙ  දකින්නෙ හිත කඩාගන ආරංචි උනත් හිත නිවන්න එකම හේතුවක් මාත් එක්කම හුස්ම ගත්තා ....

සමහර විට මේ හන්දා වෙන්න ඇති අම්මා තරම් හයිය ගෑනියක් මේ ලෝකෙ කොතනකවත් නෑ කියලා කියන්නෙ......

BE MY ARMOUR (Complete )Where stories live. Discover now