HOCAM'A | TAMAMLANDI✔

ARKADAŞ OLSAK?

Bu kadar olaydan sonra sakin bir bölüm yazayım dedim. Tabii kişiden kişiye değişir ama beğeneceğinizi düşünüyorumm. Belirtin düşüncelerinizi azcik.
__________________________

《Aynaya bak, harabe gibisin. Oysa sen gözleri güzel bir kızdın.》

-Abi hayatımızda ekşın olsun derken bokunu çıkardık herhalde ya. Dua ederken de ayrıntı vermem lazım artık.

Elimdeki bardakları sudan geçirip köşeye koydum. Rezil bir günü daha geride bırakmak üzereydim.

Tezgaha yaslanıp kollarımı kavuşturdum. Karşımdaki masayı izlemeye başladım. Kafamda çok düşünce vardı ve hepsi de ağır geliyordu.

Beni gerçekten seven bir adam vardı hayatımda. Ve bu hayatımın belki de ilk ve son şansıydı.

Belki de hayatın yoktur.

Salak salak konuşmaya başladın gene işte.

Ömer gitmişti. İşi olduğunu söylemişti ama işi hakkında bir fikrim yoktu. Sormadım da.

Birazcık daha of çekip içeri geçtim. Okula da gidememiştim ve devamsızlığım bir hayli artmıştı. Kendimi açığa almak istiyordum, sanırım bu daha sağlıklı olacak.

Televizyonda herhangi bir dizi izleyip çekirdeğimi çitlerken kapı çaldı. İrkilerek kalktım. İstemsiz kalbim hızlı atıyordu nedenini bilmediğim bir şekilde.

Kapıyı yavaşça açtığımda karşımda beklemediğim biri çıktı.

Ceylin.

Tek kaşım kendiliğinden kalkarken sorgulayan bakışlarla baktım Ceylin'e. Gene ne için gelmişti acaba. Sorgulayıcı bakışlarımı çekmem gerektiğini anladığımda kapıyı sonuna kadar açtım.

-Evet ne vardı?

Diyerek soru yönelttim.

- Seninle konuşmamız gereken meseleler var iznin olursa içeriye geçmek istiyorum Çünkü gerçekten mühim meseleler. Aramızda ne kadar mesele geçmiş olsa da. Olsun hala benim eski bir arkadaşımsın. Göz göre göre böyle şeyler yaşamana katlanamam.

-İnsanlığımdan şuan seni içeri alıyorum ama bu sana güvendiğim anlamına gelmez.

-Senin güvendiğin insanları nasıl biri olduğunu gördük. Kendinden bu kadar emin konuşma Şevval.

Laf sokuşturmuş olsa da haklıydı. Böylelerinin ağzına da laf vermiştim işte...

Güvendiğim her dağa kar yağmıştı.

İçeri geçtiğinde etrafı biraz süzdü. Farkettiğimi farkettiğinde ise gösterdiğim koltuğa oturdu.

-Bence birer kahve yap öyle konuşalım.

Diyince sinirlenmiş olsam da ağzındaki baklayı öğrenmem için şarttı.

Ayaklarımı yere patır patır vurarak mutfağa gittim.

Şeytan diyor ki al elinde çamaşır suyunu bir yerde bulaşık deterjanı güzel bir kahve yap da bu kadar günahın üstüne bir de onu ekleyemem düşüncesi ile kafama attım bu fikri. Kahveleri yaptıktan sonra içeri geçtim. Gayet suratsız bir ev sahibiydim.

-Evet başla bakalım Ceylin Hanım öncelikle bu evi nereden buldun ve neden buradasın?

Boğazın temizledi

-Efe söyledi bu evin yerini falan. 

Bunu dediğinde şaşırdığım bir yüz ifadesi yerine oturdu.