Jimin ve Taehyung iyi anlaşamazlardı ta ki on yıl sonraki hayatlarına zaman yolculuğu yapıp otuz yaşındaki hallerinin yerine geçene kadar. İkisi de, evli oldukları bu geleceğe yabancıyken iki de küçük çocukları olduğunu öğrenmişlerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.05.2022
Taehyung içinde bulunduğu durumun kontrolünü elinde tutmayı severdi. Her olasılığı ve doğuracağı sonuçları önceden düşünürdü. Her sabah evden çıkmadan hava durumunu kontrol ederdi mesela. Böylece ince kıyafetle soğuğa kalın kıyafetle sıcağa yakalanmazdı. Ya da dolapta ne olduğunu hep bilirdi. Unutulmuş bir ürün bozulmazdı ya da yemek için malzemesi eksik çıkmazdı. Ama şu an hazırlıksızdı. Resmi tamamlamasını tamamen engelleyecek bir şey olmuştu.
Sarı boyası bitmişti.
Saat altıyı geçmişti ve gün hafiften kararmaya başlamıştı. Gün batımı ışığını kullanabileceği son anlardı. Jimin kanepede pozunu koruyordu. Taehyung'un abisinin de evde olması sebebi ile çok konuşmuyorlardı. Jimin, onun kitabı alması ve kitap hakkında küçük bir konuşma başlatmıştı onun dışında susmuşlardı. Gün onları yormuştu.
"Bugün bu kadar."
Jimin şaşırmıştı buna Taehyung, boynu tutulana kadar tutardı onu her zaman. Hem daha gün batımı ışığı kullanılabilirdi. Jimin yerinden doğrulup oturur pozisyona geçmişti. Hafif gerinme hareketleri yaparak uyuşmuş vücüdunu rahatlatmaya çalıştı. Esmerin yüzünde dolaşan bakışlarıyla onun can sıkıntısını okuyabiliyordu. Taehyung bir açıklama yapma niyetinde görünmüyordu. Boyalarının başına geçmiş kapakları kapatıyordu.
Jimin esmere dikmişti bakışlarını zaten yorgun olduğu için bir an önce üstünü değiştirip eve gitmesi gerekiyordu. Ama erken bitirme sebeplerini merak etmiyor da değildi.
"Bugün işkenceni uzatmadın, garipsin."
Taehyung da sesli nefes vererek bakışlarını diğerinin gözlerine çıkarmıştı. "Çok isterdim ama sarı boyam bitmiş." Taehyung için bu çizimde sarı ve tonları önemliydi. Jimin'in saçlarını, güneş vuran vücudunu resmederken en çok kullandığı renkti.
"Sarı gerekmeyen yerleri de boyayabilirdin."
"Ben sarı rengi olmadan çizemiyorum ama sanane."
Jimin sadece çözüm yolunun var olduğunu düşündüğü için bunu belirtmişti. Esmerin çıkışı ile de ellerini teslim oluyorum dercesine kaldırmış "Sakin." diye homurdanarak koltuktan kalkmıştı. "Benim için hava hoş."
Çantasını almak adına çıkmış ve evin diğer odasına yönelmişti. Aralık kapıdan esmerin abisinin uyuduğunu görünce de içeri girmemiş çantayı sessizce alıp geri dönmüştü. Taehyung, sarı saçlının üstünde duran kıyafetlere bakıp soru sorarcasına kaldırmıştı kaşlarını.
"Abin uyuyordu. Odaya girmedim."
"Of, ama boya almaya gidecektim onunla." diyerek kalkmıştı olduğu yerden. Jimin üstünü değiştirsin diye de odadan çıkmak üzere kapıya yönelmişti. Jimin ise tek başına kırtasiyeye gitmek istememesini garip bulmuştu.
