Jimin ve Taehyung iyi anlaşamazlardı ta ki on yıl sonraki hayatlarına zaman yolculuğu yapıp otuz yaşındaki hallerinin yerine geçene kadar. İkisi de, evli oldukları bu geleceğe yabancıyken iki de küçük çocukları olduğunu öğrenmişlerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Düşme ve çığlık sesi ile uyanan Jimin, yeni araladığı gözleri ile etrafına bakınmıştı. Yatak odasındaydı, önceki gece Taehyung'un yanında uyumuştu. Şimdi boş olan yan tarafına bakınca esmerin yataktan düştüğünü anlamıştı.
Taehyung bacaklarına dolanan yorgan ile başını eline yaslamış derin nefesler alıyordu. Jimin yatağın ucuna gelip eğilmiş, yerde oturan diğerine bakmıştı. "İyi misin, yanında uyuduğum için panik yaptıysan bir şey yapmadık ayrıca sen yanımda uyu dedin."
Taehyung diğerinin tedirgin açıklamasına karşı olumsuz anlamda başını sallamıştı. "Sarhoşken yaşadıklarımı kısmen hatırlarım ona şaşırmadım sadece saçma bir rüya gördüm."
Yüzünü buruşturarak bitirdiği cümlesi ile tekrar yatağa tırmanmış Jimin'de eski yerine çekilmişti. "Ne gördün?"
"Anlatmam, tam alay etmelik bir şey."
Jimin merakının arttığını belli edercesine kaşlarını kaldırmıştı. Alay edilecek aynı zamanda dehşet verici olan ne görmüş olabileceğini merak etmişti. "Bu kadar dehşet verici bir şeyse alay etmem."
Taehyung onun sözlerine güvenmek istercesine süzmüştü diğerini. Uykudan yeni uyanmış görüntüsü henüz doğmaya başlamış güneşin zayıf ışığı ile aydınlanıyordu. Yatağa uzanıp yorganı üstüne çekmiş sonra da yatakta oturan Jimin'e serçe parmağını uzatmıştı. "Serçe parmak sözü ver."
Bu istek Jimin'in yüzünde gülüşün büyümesine sebep olmuştu. Serçe parmağını diğerine uzatıp söz vermişti. Taehyung sözlerine başlasa da parmaklarını ayırmamışlardı. "Ben sarhoşken kustuğum için beni çöpün yanına bırakıyordun, sonra..."
Jimin'in gülmemek için dudaklarını dişlediğini gören Taehyung, parmağını diğerinin parmağı arasından çekip kollarını kavuşturmuş, başını diğer tarafa çevirmişti. "Of anlatmıyorum."
Jimin ifadesini kontrol altına alıp kahkahasını tutmuştu. "Alay etmeyeceğim gerçekten ama gülmek kontrol edilemeyen bir şey, hadi devam et."
Taehyung Jimin'in gülmesini gerçekten dert etmiş sayılmazdı. Bir süredir onun gülüşünün güzelliği hakkında düşündüğünü kendi de fark etmişti. Anlatacağı saçma rüya da bu gülüşü görmesine sebep olacaksa anlatırdı. Kendini ağırdan satan tavırlarına ara verip cümlesine devam etmişti.
"İşte sonra ben orada yalnız kalınca yanıma kadınlar geliyordu ama üzerlerinde bir şey yoktu, upuzun saçları bedenlerini örtüyordu ve beni evlerine götürüp derimden kıyafet yapacaklarını söylüyorlardı."
Taehyung cümlesini bitirince Jimin dudaklarını ısırıp kahkahasını tutmaya çalışmaktan kızarmıştı. Diğeri onu bu haline gözlerini kısarak bakmıştı. "Gülebilirsin, bak içinde tutmaktan boğulma diye izin veriyorum"
Jimin kahkaha attığında tüm vücudu ile gülenlerdendi. Taehyung'a daha fazla yaklaşıp başını diğeri ile aynı yastığa koymuş esmere bu anı izlemek için yakın bir açı sunmuştu. Hafif önde olan ön dişlerinden biri, asla kusur olarak tanımlanamayacak kadar gülüşünü tamamlıyor kaybolan gözleri etrafında oluşan kırışıklıklar, esmerin de dudaklarının istemsizce kıvrılmasına sebep oluyordu.
