Chapter 1

810 33 2
                                    

Anastasia's POV

"So... how's with that guy na palagi kang kinukulit? you know, that hottie poging classmate mo slash rival?" Iraia said, na para bang pinapahiwatig nya na gusto ko yung pangungulit at pagmumukha ng gagong yun.

"True! like bagay kayo!! ako lang ba? pero bagay talaga kayo!!" sabay tili ni Athalia, I looked at her full of disgust, like wtf?!

"Tumigil nga kayo, kadiri ha, kilabutan ka nga sa mga sinasabi mo," i just rolled my eyes at her.

"Nasan na ba si Tiffany tagal naman nya, sabi may bibilhin lang daw sa canteen, eh antagal tagal nya, grabe" i agree with Iraia, it's been like 30 minutes at hindi pa bumabalik si gaga.

Ever since elementary, we've been friends, maybe because our mothers we're pretty much close. I can still remember our first interactions and encounter during kindergarten.

Iraia was crying because Athalia was pulling her hair, akala kasi ni Athalia si Iraia yung nagtago ng favorite na pencil case nya eh si Tiffany naman talaga yun. And yung gaga tumatawa lang habang nakikitang nagsasabunutan yung dalawa, wala atang balak umamin na sya yung kumuha eh. While Amaris was also crying kasi nagaaway daw kami!

So syempre i was there and tried na hiwalayin sila, eh sinampal ako ni Iraia akala daw kasi nya ako yung sumasabunot sa kanya. Ayun tas gumanti ako, tas natamaan si Athalia ng sapak ko, ending nagrambulan kami sa loob ng classroom. Kung hindi pa dumating yung teacher baka mamatay na kami dun kakarambol.

Ending is naguidance, and called our parents. That time din, all our mothers was the one na umattend, and parang naging way yun para magreunite sila. That same day, imbis na sermunan ako ni mommy, she even thanked me dahil yun daw yung way para magkita ulit mga dating friends nya, weird right? So of course, no choice kundi kaibiganin namin isa't isa since palaging magkakasama kami during events. Also main reason bat hanggang ngayon is magkaibigan padin kami.

"We heard the news, na nalamangan ka nanaman ulit ni Xaven sa test nyo... did your dad hit you again?" Iraia asked ful of concern.

"Oo... as usual he's disappointed, again. I reviewed tho, pero yung nasa questionnaire is wala sa diniscuss, like parang para sa marunong o may stock knowledge lang about dun." I said as if kasalanan ko and sinadya. They are aware about my family, especially dad.

"Good thing andyan si Tita, para naman may kakampi ka, ate Astrid kasi busy sa paghandle sa company nyo." Athalia said, well after ate Astrid graduated, sya pinahawak sa company nila mom and dad, and help na din sa family namin.

"Nagchat pala si Amaris..." sabi ni Athalia, habang nakatingin sa phone, and gained our attention, we focused on her and the news about Amaris.

"Uuwi na daw sya, mamaya." patuloy ni Athalia. "Mabuti naman, balita ko may quiz sila mamaya eh, bat naman kasi aalis yung gaga papuntang Paris, 2 days before sa quiz?" tanong ni Iraia.

"You know Amaris naman, nakita nya lang na nakapunta si Freia sa Paris, sumunod agad. As if lalamangan sya nun, tsaka let's be thankful nalang, baka may pasalubong yun pag uwi!!" nakangiting sabi ni Athalia.

"Oh ito na pala sya eh!!" our heads turned when we heard Iraia shouted. And we saw Tiff running na para bang tumakbo sya ng marathon, anyare?

"sorry... may... pinuntahan lang..." hinihingal na sabi nya. We just told her aboutsa pag-uwi ni Amaris, and looks like exited din sya. Sakto lang din na time na also means na haharapin ko nanaman pagmumukha ng gagong yun, sarap upakan.

We bid our goodbye's and pumunta sa kanya kanyang room's. As I entered the room, mukhang hindi ata pabor saakin ang araw na ito, kasi pagmumukha ng demonyo bumungad saakin.

"Hi!" he says and signature his hand into a wave, na para bang naeexite sya makitang pagmumukha ko, with a smirk plastered in his face. Inirapan ko sya, panira ng araw ampota.

"Tabi nga!" sigaw ko sa pagmumukha ni Xaven, nakaharang eh. Well hindi naman, sadyang naiinis lang ako sa pagmumukha nya.

"Uy, may quiz daw mamaya," bulong ni Gwynneth, she's one of my classmates. I just get my notes and start reviewing for our upcoming quiz. Sakto lang din na pagkatapos kong magreview is dumating yung teacher.

She handed us the questionnaires and discussed about sa quiz and for the points na kapag kung sino makaperfect, is exempted sa susunod na quiz. Everyone started to protest kasi unfair daw.

"Ma'am si Anastasia na yan eh!"
"Hoy si Xaven din noh!"
"Bagay talaga sila, couple goals yarn?!"

Bigla nagpintig tenga ko dun, what?! nakakadiri naman kung ganun. Pinatahimik lang sila ng teacher since mas lumalakas yung ingay nila. Then we proceed to answer the questions.

Everyone was focused and I quickly glanced at Xaven, at yung gago naglalaro ng games sa phone. Wala ba syang plano magsulat? A ghost smile appeared on my lips, chance ko na 'to para lamangan sya. I answered full of confidence and determination na malalamangan ko sya this quiz.

Parang pambawi na din since nalamangan nya ako sa recent na test. Sige lang Xaven, maglaro kapa.

After the bell rang, we passed our outputs and did checking, I was confident that I will perfect this quiz.

"Looks like isa lang nakaperfect sa inyo..." Ma'am announced na para bang impossible yun mangyari, I was smirking inside my mind because I am confident na ako talaga yun.

"Javez, Anastasia Delancy." ma'am announced and I earned a massive applause from everyone. I turned to face Xaven with a grin on my face, indicating that I won over him this time. At yung gago nginisihan lang ako.

"Opps, my bad, Xaven Vior Allejo got perfect scores too." our teacher announced, and my jaw dropped. I turned to see Xaven who is smirking at me, so that's why he's smirking at me kanina pa, kasi alam din nya na mapeperfect sya! Naggames lang sya kanina ah, bat sya nakaperfect?! AARRHGG!

Padabog akong umupo, bwesit!

"Lah, LQ ata."

Stars Around Her Scars (Friend Series #1) | ✓Where stories live. Discover now