Chapter 3

649 27 6
                                    

Anastasia's POV

   "So before your first semester ends, I want you all to have a research. Each research contains 2 members, so magpartner. Mas gusto kong maging dalawa lang each research, para mabawasan mga pabigat that might drag your grades." Ma'am announced to us. Some of my classmates complained kasi hindi padaw sila ready pa.
 

"I am the one who will choose your partners, sa ayaw at sa gusto nyo, kailangan niyo ng teamwork." Mas lumaki yung complaints ng mga kaklase ko. Dahil daw baka pabigat yung maging partner nila, nakakaiyak daw.

"Ma'am naman eh!"
"Sana hindi pabigat maging partner ko."

I smirked to myself, kaya ko naman mag-isa during research. So I am confident that my grades will increase.

"Xaven Vior Allejo...."

"... and Anastasia Delancy Javez." parang nagpintig tenga ko dun ah, ANO?!

"Yiieee ment to be talaga!?"
"Sanaol nalang sa partner"
"Ma'am unfair naman! bat sila?! Kahit si Anastasia nalang po ka partner ko!"
"#VenSia ang layagg!!"

I turned to see Xaven, mukhang okay lang sa kanya na ako makakapartner nya. Nakapansin siguro siya na masama tingin ko sa kanya kaya nilingon nya ako.

At yung gago nginisihan ako.

"Ma'am pwede po ba magchange ng partner?" reklamo ni Gwynneth dahil siguro sa partner nya na mukhang walang iaambag sa research paper nila.

"Hindi." After that she dismissed our class early, para daw mapagusap-usapan namin ang magiging plan sa research papers namin.

I hurriedly stand up to my seat and went to Xaven, para naman pagusapan namin magiging research paper namin.

"Sa library tayo, mamayang 4PM mas kaunti kasi tao dun kapag hapon. I'll meet you there." I informed him, and he just nodded.

It's been 30 minutes wala pa sya, he's late! Kung alam ko lang na hindi siya seryoso para sa research edi sana ako nalang mag isa ang gagawa or sabihin niya agad saakin kung pupunta ba siya o hindi.

"Anastasia? kanina ka pa dito?" Rion told me, he is one of my classmates and our classroom escort. Halata naman kasi sa gwapo niyang mukha, he has this soft but masculine features.

"Yeah, inaantay ko si Xaven may gagawin kasi kaming research." I told him.

"Mind if I help you?" And I just nodded.

He helped me with my research and he seems to know the books that are related to our topic.

I just kept waiting for him, but it's been 2 hours already and hindi pa siya dumating. I packed my things and bid my goodbye to Rion, and thanked him for his help.

Sabay kaming nag antay sa sundo. I texted mom na sunduin ako sa labas ng campus.

To Mommy:
           Mommy pasundo po. Nasa labas po ako ng campus.

                                          From Mommy:
                       Okay! Tapos na ba kayo sa
                                    research niyo?

To Mommy:
          Hindi po siya sumipot.

                              
                                          From Mommy:
                           Alright, I'll be there in 5
                                            minutes.

I patiently waited for her. Then I saw Xaven running towards me, he was wearing grey sweatpants and a white t-shirt. Malapit na din mag-gabi, the sky was turning darker and darker each minute passed by.

"Hey, sorry may inasikaso lang," hinihingal niya na sabi.

"Kung ayaw mo sa research you could have just told me, hindi kita pipilitin kung ayaw mo, kaya kong gawin kahit mag-isa ako." I've waited for him for hours and he have the audacity para hindi ako siputin.

"Sorry... " He looked at me apologetically. And he looked at Rion that is just beside me with brows frowned.

Sakto at dumating si mommy.

"Thank you again Rion for your help, I appreciate it so much."

"You're welcome!" he smiled at me showing his gummy smile and deep dimples on both sides of his cheeks.

"Anastasia." Xaven interrupted.

I didn't mind him and went to mom's car. Bahala siya dun.

Kinabukasan, saktong sakto pagdating ko sa room I saw Xaven. He was leaning on the doors frame, waiting for someone.

Who's the someone?

Nang makita niya ako, umayos siya ng tayo.

"Anastasia." he called pero nilagpasan ko siya.

Kausapin niya yung pader!

Pumasok ako sa room, not minding him na nasa likod ko at nakasunod na parang tutang nawawala.

He pulled my arm and it swiftly send electric bolts sa kalamnan na parang nakuryente ako sa simpling paghawak niya saakin, tapos iniharap niya ako sa kanya.

Gago maghahalikan ba kami?! Anlapit ng mukha niya!

"Hey.. sorry..." tinaasan ko siya ng kilay.

Sorry my ass!

"Ulol!" sikmat ko. And it gained attention sa mga kaklase naming nasa room. Medj napalakas ata sigaw ko.

Padabog kong inalis yung kamay niyang nakahawak sa balikat ko. Pero yung gago hinigpitan yung hawak, wala atang planong tanggalin hangga't hindi ko siya pinapansin.

"Bitiwan mo'ko."

"Ayoko." sabay hila niya ako palabas ng room.

Magsisimula na yung klase! Kung saan siya pupunta wag na sana niya akong isama!

Students were looking at us. Paano ba kasi ansakit sakit manhila akala mo hindi tao yung hinihila.

We stopped in the nearby cafe, sa labas ng campus. Kung balak niyang magkape, wag na niya ako isama!

"Ano ba?!" reklamo ko ng makapasok kami. Buti nalang walang masyadong tao, at hindi kami nakakaescandalo.

Binigay niya saakin ang bubble tea na maraming tapioca pearls!

My eyes glimmer in desire, my fav!!

I smiled at him sweetly, and inabot yun eh kaso tinaas ng gago. Pilit kong inaabot kaso masyadong mataas eh.

Higante yarn?

"You can have this as long as you accept my apology."

"SURE! APOLOGY ACCEPTED!" I yelped, and binigay niya saakin yung bubble tea.

Stars Around Her Scars (Friend Series #1) | ✓Where stories live. Discover now