Stars Around Her Scars (Friend Series #1) | ✓

Chapter 18

Anastasia's POV

                 Pagkatapos ko sa clinic Xaven offered me na ihatid sa bahay and I agreed. Hindi na ako nagprotesta ng binuhat niya ako sa likod niya.

The other students was looking at us and I am tired to give a sht. Naubos na ata lahat nga enerhiya ko kakaiyak kanina.

When we arrived at his car agad niya akong pinasok sa shotgun seat at siya naman ay umikot papuntang driver's seat. Hindi nagtagal he started the engine and we drove off.

During the ride nakafocus lang ako ng tingin sa labas. Thinking kung ano ang gagawin ni dad, for sure alam na niya yung naging resulta sa quiz ko.

I played with my fingers and started scratching my fingernails. Xaven immediately noticed it kaya hinawakan niya ang kamay ko upang pigilan sa aking ginagawa.

Tinignan ko ang mauugat niyang kamay na sumasakop sa kamay ko.

My hands looked so small in his grip.
I smiled to myself.

Nang dumating na kami sa labas ng gate namin agad akong bumama at nag-paalam sa kanya.

He insisted na pumasok and explain to dad yung nangyari pero sabi ko wag na.

Baka madamay pa siya sa galit ni dad at hindi ko alam kung ano ang maari niyang gawin kay Xaven.

Wala na siyang nagawa kaya tumango nalang at nagdrive paalis.

Ngayon ko lang napansin na nandito na pala ang kotse ni dad.

Pagpasok na pagpasok ko ng bahay agad akong sinalubong ng malakas na sampal.

It echoed around the whole house.

Napatagilid ang aking ulo sa kanyang ginawa. I was shocked. How could dad slap me?!

Simula bata hindi niya ako pinagbuntungan ng kamay and he also promised to mom na hinding hindi niya yun magagawa.

Tears started to form on the side of my eyes.

"ANO BA ANASTASIA?!" malakas na sigaw niya habang nanlilisik akong tinignan.

"AKALA KO BA MAS MATALINO KA SA XAVEN NA YUN?! 30/60?! TANGINA TOP 1 KA SA KLASE TAS NAKUHA MO ANG GANUNG SCORE SA QUIZ?! ANO NALANG SASABIHIN NG MGA KATRABAHO KO?! NG MGA TAO?! NA ANG BOBO NG ANAK KO?!" malakas na sigaw niya sa pagmumukha ko.

I just bowed my head and batled my fist.

Tangina, isang pagkakamali lang tapos bigla ako naging bobo?! Mas iniintindi pa niya yung opinyon ng iba kaysa sa nararamdaman ng kanyang anak?!

Ama ko ba talaga 'to?

Nag angat ako ng tingin sa kanya upang ipaliwanag ang dahilan sa nangyari pero naagaw ng atensyon ko sa kanyang leeg.

A snake tattoo.

Napakunot ang aking noo sa nakita. Sa pagkakaalam ko hindi pa nagpapatattoo si dad kasi masakit daw yun.

I remembered when one of his investors asked kung bakit wala siyang tattoo and he said na masyadong masakit daw yun.

I just bowed my head again and played with my fingers.

"Sorry po..."

Mabigat siyang napabuntong hininga at umiling bago ako nilagpasan. I heard the engine of his car, he must've drove off.

Ngayon ko lang napansin na wala dito si mommy. I have no plans on telling her about what happened.

Baka magalit siya kay dad at mag-away sila. I just want peace for this family.

Agad akong tumakbo papunta sa kwarto ko at ibinaon ang sarili sa kama. I cried for hours.

Kinuha ko yung music box na bigay ni Xaven saakin. I placed it on the side table ng bed and winned it until the lullaby was played.

I listened to it until I felt asleep.

Kinabukasan I covered the bruise na nakuha ko sa pagsampal si dad with concealer. Medj masakit though pero okay na yan. Ang importante matakpan.

When I entered the room I was about to sit down when Xaven hold my arm. Taka ko siyang inangatan ng tingin.

"Anastasia." he called.

"Hmm?" I asked in confusion before he dragged me outside.

"Did he hit you?" he asked in concern.

Napayuko akong tumango sa kanya. Nakita ko ang paghigpit ng kanyang kamao. He immediately hugged me and caressed my hair.

"Let's go on a date?" he asked to lift up my mood at agad akong tumango.