Part 13
"ခရီးသွားပြီးရင် တစ်ရက်လောက် နားရမလား မှတ်နေတာ..တစ်ခါလာလည်း rollcall (ကျောင်းခေါ်ချိန်)rollcall နဲ့ စိတ်တွေ ညစ်ပါ့ဟယ်..အိပ်ချင်တယ် အိပ်တော့မယ်..ချယ်လာရင် နှိုး"
"ဟုတ်တယ်..မောင် ချယ်လာရင် နှိုးပေး..အိပ်ပြီ"
အောင်အောင်က ညည်း၍ ခုံပေါ်မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ စန္ဒာကပါ ထောက်ခံ၍ မှောက်အိပ်လိုက်သည်။ ကျွန်မကတော့ သီချင်းတစ်ပုဒ် ကျက်ရင်း "မ" ပြောဖူးသည်တို့ကို တွေးနေမိသည်။
"မောင်..ဒီကျောင်းတော်ကြီးက "မ" ချစ်ရတဲ့ အရာတွေထဲက တစ်ခုလေ..ဒီကျောင်းထဲမှာပဲ ၁၀ကျော်သက် အရွယ်ထဲ က စာတွေ သင်ခဲ့တယ်..သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ရယ်မောဖူးတယ်..ရန်လည်း ဖြစ်ဖူးတယ်..ဒီကျောင်းထဲမှာ ရှိတဲ့ လမ်းတွေ..အဆောက်အဦးတွေ သစ်ပင်တွေ အားလုံး အားလုံးကို "မ" ချစ်တယ် မြတ်နိုးတယ်..အဓိကကတော့ တောင်ငူဆောင်ပေါ့..မြန်မာစာ ဌာန ဆိုတဲ့ ဒီအဆောက်အဦးကို ခွဲခွာပြီး ဘယ်မှာမှ ဆရာမ မလုပ်ချင်ဖူးဘူး"
"အင်း.."မ" မြတ်နိုးမယ်ဆိုလည်း မြတ်နိုးချင်စရာပါပဲ.."မ" လို ဆယ်ကျော်သက်ကနေ စခဲ့တဲ့ သူမပြောနဲ့ မောင်တောင် ၂နှစ်မပြည့်သေးဘူး..ဒီတောင်ငူဆောင်ကို သိပ်ချစ်တာပဲ"
ကျောင်းစောစောလာပြီး တောင်ငူဆောင်အတွင်းက ဒန်းလေးပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း "မ" နှင့် စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့တက်လာသည်။ "မ" ချစ်တဲ့ အရာတွေကို လိုက်ချစ်ပေးဖို့...အဆင့်သင့်ပါ။ အခုလည်း "မ" ချစ်တဲ့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် ကျောင်းတော်ကြီး အကြောင်း ရေစပ်ထားတဲ့ "မြကျွန်းညို" သီချင်းကို ကျက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နေ့ကျလျှင် ကျွန်မ က "မြကျွန်းညို" သီချင်းကို တီးခတ်ပေးစဥ် "မ" ကို ဆိုစေမည်။
"ဟဲ့. အောင်အောင် ဟိုမှာ "
"ဘာလဲ..အိပ်ချင်လို့ပါ မောင်ကလည်း "
"အေး အိပ်နေ..နင့် ကိုကိုမြတ် က ခေါ်ခိုင်းလို့..အဆောင်ရှေ့က ခုံ၀ိုင်းပေါ်တဲ့"
"ဘာ"
"နင့်ကိုကိုမြတ်" ဆိုသည်နှင့် အောင်အောင် မှောက်နေရာက ထသည်ပင်မကဘဲ ဝုန်းခနဲ မြည်အောင်ပင် မတ်တပ်ပါ ရပ်လိုက်သည်။ စန္ဒာမ အလန့်တကြားနှင့် ထ လာကာ ဆဲတော့သည်။
BINABASA MO ANG
STAY {COMPLETED }
Romanceဒီဇာတ်လမ်းလေးမှာတော့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ရဲ့ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူလေးရဲ့ ဆရာမရဲ့အချစ်ကို ပြန်လည်ရရှိဖို့ကို အပူအပင်မရှိဘဲ...ဘေးနာမှာရှိနေပေးပြီး ဂရုစိုက်ခြင်းအပြည့်နဲ့ ချစ်ခြင်းရဲ့အလကာ်ကို တွေ့ရှိရမှာပါ။အချစ်ဆိုတဲ့ ချစ်ဖို့ပဲ မဟုတ်ဘူး...ဖွင့်ဟဖို့ လိုကြော...
