Part 16
ညနေခင်း ကန်ဘောင်မှာ..လေအေးအေးလေးကို ရှုရှိုက်ရင်း ချစ်သူ့လက်ကို တွဲကာ တီတီတာတာ ပြောရမည့် အစား ကျွန်မ နှင့် "မ" တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အနေခက်ရင်း..စကားသံတို့ တိတ်ဆိတ်နေကြသည်။ "မ" ဟာ ဘောင်တန်း အတွင်းဘက်သို့ လှည့် ထိုင်ရင်း...အင်လျားကန်ဘောင်ကို ငေးနေသည်။ဆံပင်တွေ ထုံးထားသောကြောင့်..ဆံနွယ်တွေ သေသေသပ်သပ်ပါပဲ။
"မ"
"အင်း"
"မ" ဘက်ကို မျက်နှာမူရင်း စကားပြောလိုက်ပေမဲ့ "မ" ရဲ့ မျက်၀န်းတွေက အင်လျားရေတွေပေါ်မှာ ရှိနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ထိုသက်မဲ့ ရေတွေကို ပဲ ကျွန်မ မနာလို ဖြစ်ရတော့သည်။ ရေတွေမှာ ခံစားချက်မရှိလို့လဲ "မ" ခင်တွယ်နေခြင်း ဖြစ်မပေါ့။
"မ.."မ" ပြောဖူးတယ်လေ အင်လျားကန်ရိပ်ကို ကြည့်ရတာ သဘောကျတယ်လို့လေ"
"အင်း..ပထမဆုံး ကြက်ကြော် စားတုန်းကများလား"
"ဟုတ်တယ်...မောင်ပြောသေးတယ်လေ..မောင့်မှာလည်း ဒီအင်းလျားပုံရိပ်ထက်လှတဲ့ မြင်ကွင်း ရှိတယ်လို့လေ"
"ခုရော..လှသေးလား"
"အင်း...သိပ်လှတယ်..မောင်သိပ်ကြိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းက "မ" ဘေးမှာ ထိုင်ပြီး "မ" မျက်နှာကို ထိုင်နေငေးနေမိတဲ့ ဘယ်ချိန်မဆိုပဲ..."မ" က မောင်သိပ်ကြိုက်တဲ့ မောင့်မြင်ကွင်းပဲလေ"
ထိုသို့ပြောတော့ အင်လျားရေတွေပေါ်ကနေ အကြည့်ကို ဖယ်ခွာပြီး ကျွန်မ မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်လာသည်။ခနပါပဲ။ ဘာမှမပြောဘဲ ရေတွေကို စိုက်ကြည့်နေပြန်သည်။
"မ"
"အင်း"
"မောင် ကြောင့် "မ" အနေခက်ရလားဟင်"
"အရင်က မခက်ဘူး.အခုတော့ ခက်တယ်"
"ဒါဆို မောင် မေးမှာ "မ" သိ နေပြီးသားပေါ့နော်"
"အင်း"
"အဖြေရှိရဲ့လား"
"မ" အနေရခက်ပေမဲ့ တင်းမာနေသည့် အခြေအနေမှာ ကျွန်မ ရပ်မနေချင်တော့ပဲ။ဖြစ်မည့်အရေး ပြေးတွေ့လိုက်ချင်သည်။သည်လိုကြောင့် ဆက်ဆံရေးမှာ အထုံးဖြစ်သွားလည်း ပြန်လည် ကြိုးစားရမှာပေါ့ဟုပင် တွေးရသည်။
YOU ARE READING
STAY {COMPLETED }
Romanceဒီဇာတ်လမ်းလေးမှာတော့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ရဲ့ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူလေးရဲ့ ဆရာမရဲ့အချစ်ကို ပြန်လည်ရရှိဖို့ကို အပူအပင်မရှိဘဲ...ဘေးနာမှာရှိနေပေးပြီး ဂရုစိုက်ခြင်းအပြည့်နဲ့ ချစ်ခြင်းရဲ့အလကာ်ကို တွေ့ရှိရမှာပါ။အချစ်ဆိုတဲ့ ချစ်ဖို့ပဲ မဟုတ်ဘူး...ဖွင့်ဟဖို့ လိုကြော...
