Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Chiquitita, you and I cry But the sun is still in the sky and shining above us Let me hear you sing once more like you did before Sing a new song, Chiquitita"
( ABBA - Chiquitita )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ήταν νωρίς το πρωί όταν η Irene ξύπνησε. Ή τέλος πάντων σηκώθηκε από το κρεβάτι, γιατί σίγουρα δεν είχε κοιμηθεί πάνω από δύο ώρες, ολόκληρο το βράδυ. Έσυρε κυριολεκτικά τα πόδια της μέχρι το μπάνιο για να πλυθεί. Δεν στάθηκε πολλή ώρα μπροστά στον καθρέπτη. Ήταν από αυτές τις μέρες που δεν είχε το κουράγιο να αντικρίσει ούτε την αντανάκλαση του εαυτού της. Είχε κατεβασμένο το κεφάλι και έφυγε γρήγορα αφού τελείωσε. Κατευθύνθηκε προς το σαλόνι και άφησε το σώμα της να πέσει στον καναπέ. Άπλωσε τα άκρα της και εκνευρισμένη βόλεψε τα μακριά μαλλιά της. Τα βλέφαρά της ήταν βαριά, μα μία επιθυμία που έκαιγε σαν φωτιά μέσα της δεν της επέτρεπε να τα κλείσει.
Βρισκόταν σε κατάσταση υπνηλίας. Μες τα κουρασμένα μάτια της έμοιαζε να φωτίζει ακόμα η σπίθα. Από το παράθυρο μπορούσε να δει τον Τάμεση. Τα νερά του της φάνηκαν στάσιμα. Ο ουρανός είχε λίγα σκοτεινά σύννεφα. Δεν έβρεχε. Τα φυλλώματα των δέντρων είχαν ακινητοποιηθεί και δεν σάλευαν με το παραμικρό φύσημα του αέρα. Ανασηκώθηκε για να δει το ρολόι στον τοίχο. Ένιωθε αυτή την παράξενη αίσθηση όταν είδε τους ακίνητους δείκτες. Ήταν σαν κάποιος να είχε παγώσει τον χρόνο.
