BU BÖLÜM ONLAR İÇİN SON DEĞİL BUNU BİLİYORSUNUZ SİZLERE HİÇ BİR ŞEYİN İMKANSIZ OLMADIĞINI GÖSTEREBİLDİYSEN NE MUTLU BANA.
*
*
*
*
Hani bazen hüzünlenir insan ya boş boşuna duygu birikimini yaşar bende şuan o durumdaydım.
önümdeki deftere imzamı attığımda bize sevinç ile bakan azize ana, berfin abla ve baran abi vardı.
yanımdaki bedene baktığımda elimi tutarak gözlerime baktığında gerçek anlamda mutlu ve heyecanlı hissediyordum.
şuanda mardin evlendirme dairesinde miza alacahanın eşi olarak devrim alacahan oldum.
ne çabuk zaman geçmişti bir hafta önce bana evlilik teklif eden o adam geçmişteki kalbimi ayaklar altına alan o adam değildi.
nikah memuru ayağa kalkarak cüzdanı bana verdiğinde cüzdanı alıp mirzaha döndüğümde bana gülümseyerek bakıyordu.
elini cebine kıyarak içinden küçük bir kutu çıkartarak kutuyu açtığında düğün gecesinde azize ananın bana verdiği ve mirzahın boyunumda çekerek yırtığı kolyeydi.
"belki acıları unutturamam ama onların yerine sana güzel şeyler verip onları unutmanı sağlayabilirim "bana yaklaşarak boynuma takarak boynumu öptüğünde kıkırdadığımda yüzüme yaklaşarak birden beni öptüğünde berfin ablanın şaşkın sesini duyabiliyordum.
"mirza "baran abinin sesi ile ayrıldığımızda elli belimdeydi.
"ne var eşimi öpemez miyim "dediğinde baran abi şaşkın bir şekilde bize bakarken berfin abla kıs kıs gülüyor azize ana gülümseyerek bize bakıyordu.
"canım kardeşim herkesin içinde "daha konuşmasını bitirmeden mirza elimi tutarak evlilik salonundan çıkartarak arabaya bindirdiğinde arkamızdan baran abi ve berfin ablanın seslenişi vardı.
"mirza ne yapıyorsun "dediğimde arabayı çalıştırarak bana bakıp hafifçe sırıttı.
"seni kaçırıyorum ya "dediğinde güldüm.araba evlendirme dairesinden uzaklaştığında başımı iki yana sallayarak bu adamın bu hallerine gülüyordum.
kucağında beni merdivenlerden taşıyarak kapıyı açarak içeri girdiğimizde beni yatağa bırakıp üstüme eğilerek dudaklarımı öpen mirzaha baktığımda gözlerimin içine bakıyordu.
"seni çok seviyorum "dedi gözlerimin içine bakarak. gülümsedim "bende seni çok seviyorum "dediğimde tekrar beni öptü.
3 AY SONRA...
azize anadan ayrıldığımda gözümden bir damla yaş düştüğünde o da ağlayacak gibi duruyordu.
"gitmeniz olmaz mı "diye sorduğunda gülümsedim. bavulları arabaya koyan mirza yanıma geldiğinde "üzgünüm azize sultan ama gitmemiz gerekiyor "dediğinde azize ana başını sallayarak arkasını dönerek içeri girdiğinde bize gülümseyerek bakan berfin abla ve baran abi vardı.
"bakma ona gitmenizi hiç istemiyor "dedi baran abi. mirza başını sallayarak bana baktı.
"gidelim mi "dediğinde başımı salladım.
"Allaha emanet olun "dedi mirza baran abi onlara söylediğinde "sizde "dedi baran abi ve berfin abla.
arabaya bindiğimizde mirza arabayı çalıştırdığında yeni hayatımıza ikimizin hayatına başka bir yerde devam edecektik.
sadece o ve ben.
araba mardin sokaklarından uzaklaştığında arkamızda çok güzel anılar bırakmıştık.
şimdi ise daha güzel anılar biriktirmek için gidiyorduk.
hoşçakal mardin.
*****************************************************************************
ve son....nasıl beğendiniz mi evet onların hikayesi bu kadardı. final hakkında yorum alayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HALEF-BXB
Novela Juvenil|TAMAMLANDI | Bana sevme dediler o senin kalbini paramparça eder dediler ama benim kalbim sevdi. Ama söyledikleri doğru çıktı beni öyle bir paramparça etti ki kimsesizliğim bu kadar acıtmamıştı. Zorla sev ama sevmiyorsa zorlama.
