Hemşire Hanım |İsmail Yüksek

3

İsmail'den

Şu asansor çıkıyodur herhalde 6. Kata dıye dusunup bındım. Boştu iyi bari. Derken 4. Katta açıldı.
Trink
Z.ablam: ablacım 6034 numaralı oda.
İ: tamam abla bulurum inşallah.

Pat bişey düştü, kafamı telefondan kaldırdım. Aa bu hemşire ne zaman bindi. Elindeki tepsideki birkaç paket yere düşmüştü. Eğilip "yardım edebılır mıyım " dedım. "Gerek yok " dedı çok soğuk bi ses tonuyla.
Aldıgım ilaç paketlerini uzattım.
"Teşekkur ederim" yıne aynı soğuklukla.
Yani benım gibi minnoş bi adama karşı bu kadar soğuk  olmak zor olmalı ama...
" rica ederim"
Asansor durdu sanırım 6. Kata gelmiştik. Hemşire onden ındı. Ben hangı odaya gıtcektım ya. Telefonu açıp baktım.
6034

Ee nerden bulcam ben bunu. Acaba sorsam mı ki. Çok da soğuk yaptı ama. Neyse hemşireye sormucam da kime sorcam canım.

Hızlı adımlarla yaklaştım soluna. "Hemşire hanım".
Diğer taraftayım sanmış olacak ki irkilerek sağına döndü. "Yanlış taraf burdayım." Şaşırmış olacak ki baş parmağını ağzına götürdü.

Hala benı nasıl tanımaz koskoca ahtapot ismail yüksek'i tanımayan var mıydı.😎

"Buyrun" dedı.
"Şey ben 6034 numaralı odayı arıyorum ama bulamadım" dedim.
"İsterseniz beni takip edebilirsiniz bende oraya gidiyorum" kesın bana aşık oldu takip et falan diyo.

"Memnunıyetle dedım bıyık altından tebessüm ederek.
"Efendım?"
"Teşekkür ederım " dedım saha yuksek bi sesle.

Bi kapının önüne geldiğimizde durdu. Baktım evet burasıydı. Dirseğiyle kapıyı açmaya çalışıyodu. İkinci bi asansör vakası çıkıp ilaçlan boşa gitmesin diye düşünüp. " ben açabilirim isterseniz " diyip açtım bu kadar centilmen olma be oğlum aşık falan olcaklar.

"Hoş geldin ismail" ablamdı.
"Hoş buldum" diye cevap verdım.

" merhabalar nasılsınız alparslan bey" dedı hemşire çok daha sıcak bi ses tonuyla.
Az önceki o soğuk hemşireyle bu aynı kişi miydi şimdi.
" biraz korkuyoruz galiba hemşire ablası." Dedı ablam. Korkar tabı paşam koca iğne.

"Aaa dayıı" hele şükür farkettin be dayıcım. Alparslana öpücük attım.

Hemşire hanım bi anda " Allah allah oysa bana dayısı kapıda alparslanın ne kadar güçlü olduğunu ne kadar cesur olduğunu söylemişti" dedı.
Dayısı? Söylemiş miydim.
Dönüp yüzüme baktı. Evet ismail bişey de oğlum alık alık durma.

"Evet benim paşam çok güçlüdür ufacık bi ilaçtan mı korkcakmış canım" dedim. Gecen ay iğneden korkup kan vermeyen kimdi acaba ismail. O başka ama onun iğnesi buyuktu.

"Korkmuyorum ki zaten " aferin benım koçuma.
Hemşire tedaviye başladı. Serum iğnesini taktıktan sonra alparslan kulağına bişey söyledi. Ne söyledi de kulağına söyledi acaba. Merak ettim.
"Hayırdır paşam noldu" diye sordum.
"Bişey yok dayı"
"Aramızda bi sır" dedi hemşire. Valla dışarda bana nemrut kesilen hemşire bu degıldı.

İşi bitmiş olacak ki ayağa kalktı bi anda arkasını dönünce göz göze geldık. Halamı tanımadı la bu beni.
Bi tık kırıldım hemşire hanım.
Ama tekrar önüne dönmesi bir oldu.
Birkaç sanıye sonra tekrar döndü arkasına. He şimdi hatırladı kim olduğumu imzalı forma isticek.

Aynı nemrutlukla "şey şurdan tepsiden ilaç almam gerekiyoda çekilebilir misiniz." Ha? Alık mısın abi çekilsene kız geçsin.
" Aa kusura bakmayın" diyip kenara çekildim.

İlacı verip çıkıyodu ki. Alparslan seslendi " şeyma abla" hemşireye diyodu herhalde.

Ağzini fermuar yapıp el salladı. Hemşirede aynı şekilde karşılık verdı. Nası ya alparslan bende daha yakışıklı diyemi bana böyle soğuk yaptı bu. Onun dayısı benım ben. Hahaha sakin ol ismail herkes senin fanın olcak değil ya.

Hemşire çıktıktan sonra alparslana aldığım noral hediyesini verdim. " bak bakalım beğenecek misin alparslan bey" diyip uzattım.

Paketten çıkan fenerbahçe formasını hörünce bi çığlık attı. "Dayııı" " çoook teşekkür ederiiim" diyip zıplamaya başladı.
" dur oğlum dur kolunu acıtcaksın" dedı ablam.
" yeterki sen begen sarı civcivim." Diyip sarıldım.

"Ben bi telefon görüşmesi yapıp geliyorum abla" diyip odadan çıktım.
Çok surmemişti işim.
Bu oda numaralarını hazırlayan beyefendinin de yani kafasının içini açıp bakmak lazım. Bu nasıl iş ya. Yok mu şuralarda  hemşire sorsam nemrut olmayanından.
Neyse dur buldun aferın ismail.

Tam kapıyı açarken içerden biri kapı kolunu tuttu. Artık çok geç ben açtım bile.
Aa yine o hemşire elinde tepsiyle bekliyodu.
Lan olum hadi o senın çekilmeni bekliyo sen neyi bekliyon çekilsene.
"Pardon ben bilemedim kapının arkasında biri olabileceğini " dedim.
"Şey ben geçebilir miyim? " dedi.
Geçebilirsiniz tabi. Ama benim çekilmem lazım dimi sanki evet. " kusura bakmayın" diyip kenara çekildim.

"Bu hafta var mı maç ismail" diye sordu ablam.
" yok demeyi çok isterdim ama malesef 4 gun sonra kritik bi maç var" dedım.sanki butun maçlar krıtık degılmış gıbı.
" yaa dayı yıne mi gitceksin." Dedı alparsalan sitem ederek.
"Bu maç geçsin sona 1 hafta senleyim tamam mı civcivim."
"Tamam" hemen de gönlü olmuştu.