Hemşire Hanım |İsmail Yüksek

30

Yattığım kanepeden doğruldum. Saatlerdir tavana bakarak onu düşünüyodum.
Ne olmuş da ben böyle olmuştum. Ne ara bu adam aklımdan çıkmaz olmuştu. Artık karnımdaki kelebekler midir kalbimdeki kıpırtılar mıdır rahat vermiyodu.
İsmail yüksek...
Evin yok mu oğlum senin sürekli aklımdasın.
Neyse şeyma toparlan tamam gevşekliğe gerek yok.

"Zırr"
Çalan telefonumdu. Onuda bi yerlere fırlatmıştım gelince.

"D:Alooo napıyosun aşkım"

Deryaydı arayan.

"Ş: aşk mı ne alaka şimdi
D: aşkım dedim salak
Ş: he evet iyi aşkım nolsun.
D: ne bu haller sendeki.
Ş: derya
D:efendim
Ş: ben aşık oldum
D: aa kime
Ş: ya sanki bilmiyosun
D: ben senden duymak istiyorum.
Ş: allah allah
D: eee kime yani
Ş: ya of aptal kime olcak ismaile
D: hele şükür kabullendin.
Ş: off işim gücüm yok gibi bide aşık oldum napıcam ben ya.
D: konuşcaz bunu sen bana gelsene hafta sonu
Ş: olur geliyim boşum zaten. İstanbulu özledim.

Telefonu kapatıp oturduğum yerden kalktım. Hala ıslak olan kıyafetlerimi değiştirmemiştim. İsmail de çok ıslanmıştı inşallah hasta olmaz. Yav ismail nerden çıktı şimdi. Kalk işine bak aa.

Aradan 2 gün geçmişti. Ve ben yine yeniden deryanın kapısının önündeydim.
"Oyyy hoş geldiin"
"Hoş buldum" diyip içeri girdim.
Odama yerleşip- evet odama kendi evimden çok burda durur olmuştum. üni okurken de bu evde kalmıştık ve burası benim odamdı. - üzerime rahat bişeyler giydim.
Derya salonda oturuyodu.
"Hadi balkona geçelim."
"Geçelim" birer kahve yapıp balkona geçtim deryanın yanına.

"...akşam da dışarı çıkalım diyoruz" dedi derya.
"Diyosunuz kimle" " dur tahmın ediyim erdemle" dedim trip atarak.
"Ya ne var nişanlım bey beni özlediyse"
"Aa tabi unuttum nişanlın bey" dedim göz devirerek.
"Çıkalım çıkalım" diye de ekledim.

İsmail'den

Sen ne ara böle şiir falan bilir oldun ismail. Çok değiştin çok. Yalnız güzel ıslandın, bi an önce eve gideyim de hasta falan olmayalım.

"İsmail ne işin var senin burda bu hal ne?"
Ablama gelmiştim ama kapıyı elif ablam açtı.
"İçeri almıcak mısın abla"
Diyip içeri girdik. "Ben bi üstümü değiştiriyim" diyip kaçtım. "Değiştir değiştir bekliyorum burda." Diye seslendi arkamdan. Hadi bakalım ismail şimdi yandın.

"Biz geldiik" zeynep ablamın sesiydi.
"Hoş geldiniz abla" dedim bi yandan saçımı kurulayıp salona geçerken.
Kuzularım kucağıma atladılar. "Dayıı"
"İsmail senin ne işin var burda biz zaten yarın gelicektik sana"
"Biz de tam o konuyu konuşuyoduk abla üstüne geldin dimi ismail" dedi elif ablam. Hadi bakalım ismail.
"Şimdi şöyle-"
"Bide ıslanmışsın ya hasta falan olursun"
"He yok olmam olmam" dedim gülerek. Şeyma gelmişti aklıma. Şh gülme.
"Hadi annecim siz oynayın kardeşinle" diyip ablam odalarına yolladı çocukları.
"Evet anlat bakalım" dedi zeynep ablam.
"Naptınız şeymayla bu gün" dedi bi anda elif ablam.
Ne nasıl yanı nerden biliyorlar ki
"Sen nerden biliyosun abla ya"
"Abla sen mi söyledin" dedim zeynep ablama dönüp.
"Kimse bişey söylemedi ben ortaya yem attım sende oltaya geldin ismailcim. Ayrıca bana söylememene de kırıldım yani" bak bide trip atıyo.
"Ablaların gülü. Benim güzeller güzeli ablam ben senden saklamadım ki sadece kesin bişey olmadan söylemiyim dedim" dedim bi yandan gönlünü almaya çalışarak elif ablamın.

".... işte sonra arabaya bindim geldim abla daha nolsun"
"Vay be helal olsun kıza sahip çıkmış çocuğa"
"Ya abla konumuz o mu diyip böldü" elif ablam.
"Kız seni çağırmış o kadar söyledin mi bari bişeyler"
"Cık" dedim kaşlarımı kaldırarak.
"Aferin ismail aferin ablacım daha neyi bekliyosun.
"Ya abla olmadı işte olmadı. Gerçi en son bişey dedim ama anlamış mıdır bilmiyorum."
"Ne dedin"
...