Hemşire Hanım |İsmail Yüksek

6

İsmail'den

"Sürpriizz" diyip odaya girdim.
"Dayıııı" diye zıplamaya başladı alparslan.
"Oğlum yavaş ol" dedi ablam alparslana.
" ne ara  yola çıktında geldın ismail" diye de devam etti.
"Sabah erkenden çıktım." Dedım.
Elimdeki paketi alparslana uzatarak. " bak bakalım beğenicek misin?" Dedım.
" aaa top mu aldın dayııı." Dedi heyecanlı heyecanlı.
" bi iyileş ilk iş sen ben ömer abin maç yapalım olur mu " dedım.

"İsmail ben bi kantine ineyim bişeyler atıştırayım sen bekle başında olur mu" dedı ablam.
" olur tabı olur git biraz hava al hem inmişken" dedim.
Alparslan topla oynuyodu.
"Tamam artık bırak topu kenara bi yerini acıtıcaksın." Dedim.
Derken kapı açıldı. "Selamünaleyküm " diye biri birdi. Hemşireydi sanırım.
"Aleykümselam " dedım.
" şey ben alparslanın ilacı için geldim" dedi.
" ben ablamı çağırayım ozaman" diyip telefonu elime aldım.
"Gerek yok siz varsınız zaten" dedi. Hala aynı soğuklukla. Hala mı ya. Bu yakışıklılığa kayıtsız kalmak zor olmalıydı helal olsun.

"Şeyma abla baağk dayım bana top getirmiş" dedi alparslan.
" oo formalarda giyilmiş hemde çubukluuu" dedi hemşire bi yandan ilaç hazırlarken. Nasıl bana oyle nemrut kesilirken alparslana boyle sevecen olabılıyodu. Yoksa bipolar mıydı dur be olum esprı yapma.

Alparslan susmuyodu ki " biliyo musun şeyma abla benım dayım futbolcuuu"
" hı hı" hı hı mı e biliyon madem ne diye bole nemrut davranıyon.
"Hı öylemii" diye düzeltti. Ben yermiyim yemem.
"Hemde dün akşam gol atmış" alparslan hala anlatıyodu.
" sen hangı takım tutuyosun şeyma abla" diye sordu alparslan. Kesin Galatasaray lı ondan bana böyle soğuk davranıyo.
"Ben takım tutmuyorum kuzum." Dedi. Hadii olurmu oyle sey herkes takım tutar.
"Ozaman fenerbahçe tutsanaa" dedi alparslan hevesli hevesli. Ama
" hehe yok kalsın böyle iyi" dedi gulerek. Aha kesın eski fenerli bu sonra bıraktı.
Dayanamadım "Aa neyi varmış canım mıs gıbı takım işte " diye yukseldim. Sakin ol olum.

"Güzeldir ona lafım yok " dedi ses tonunu yıne o aynı cıddıyete getirerek.
Alparslana dönüp " şu şurubu iç bakalım da sahalara daha çabuk dönebil" diyip göz kırptı.

"Hem dayım sana da forma alır şeyma abla" yav oraya girme oğlum.
"Dayıcım daha fazla lafa tutma hemşire hanımı işini yapsın" dedim alparslana dönüp onun gibi soğuk bi ses tonuyla.

"Tedavimiz bugunlük bitti alparslan bey" diyip güldü. İstemsizce bende tebessüm ettim. Noluyo lan niye güldüm ben. Derken kapı açıldı.
"İsmail bişey çıkmadı dımı biz yokken" gelen ablamdı.
Hemşireyi görünce" aa hemşire hanım kusura bakmayın ben bi aşağı inmiştim ama" dedi.
" yok sorun değil dayısıyla hallettik sağolsun" dedi.
"Ben çıkayım ozaman bugunlük başka tedavimiz yok.
Bu gece burdayım herhangı bı anormallik olursa Allah
Korusun çağırabilirsiniz." Dedi. Alparslana el sallayıp çıktı.

" ben kalayım bugun enişte sen git evde dinlen biraz" dedim enişteme. Zaten kaç gundur mahvolmuşlardı. Ablama hiç sunmuyodum bile bu fikri çünkü kabul etmiceğini biliyodum.
"Yok oğl-" demeden sözünü kestim. " itiraz kabul etmiyorum bu bi hafta söz verdim ben burdayım sen biraz dinlen ablam zaten kabul etmez" dedim.
Mecbur kabul etti.

" oo erken uyumuş bugun paşam" dedim ablama.
" evet ya çok yoruldu herhalde topla oynarken gece uyanmada bari" dedi.
" uyanmaz uyanmaz." Dedim.

Trink
Ne bildirimiydi ya bu saatte. Oha hakkaten saat 3 de neyin bildirimi bu. Of boş bişeymiş. Telefonu kapatıp gözlerimi geri kapatıyodum ki alparslanın yatağına kaydı gözüm bu çocuk nası yatıyodu ya. Üstünü mü açmış napmış.
Kalktım yatağına geldim. Ama alparslan yoktu. Lan nerde bu çocuk. Hih ilk refakatimin böyle patlak vermemesi lazımdı. "Alparslan nerdesin dayıcıııım" ablam duymasın diye sessiz bağırıyodum. Yok nerde bu çocuk.

Koridora çıktım "Alparslan nerdesiin" yok nerde bu çocuk.
Hemşire, evet sabah ki hemşireye sorayım bi anormallik olursa çağırabilirsiniz demişti gayet anotmal bi durum. Çocuk yooğk. Allahım nerde bu çocuk.

Hemşirelerin oldugu taraf doğru hızlı hızlı geldım.
"Pardon burda böyle şu boylarda sarışın fenerbahçe formalı bi çocuk gördünüz mü? " dedim nefes nefese.
Hemşire "Aa şey mi acaba az öncel şeymanın yanında bi çocuk vardı aslı sen gordun mü?" Diye sordu yanındaki hemşireye. Şeyma evet evt şeymaydı adı.
" o dur o dur nerde nasıl ulaşabilirim" dedim.
"Ben size numarasını veriyim arayın isterseniz nerde olduklarını bende bilmiyorum ama" dedi diğer hemşire.
"Tamam olur olur" diyip numarayı aldım.

05*******25 Aranıyor.

"Ş: Alo
İ: alo hemşire hanım
Ş: buyrun benimde siz kimsiniz?
İ: ismail ben alparslanın dayısı.
Ş: Aa ismail bey şey-
İ: alparslan yanınızdaymış galıba ama nerdesiniz?
Ş: evet benımle geliyoruz şimdi odaya."

Kapattı. Kpridorda beklemeye başladım. Evet geliyolardı galiba çok şükür.

"Kusura bakmayın numaranızı arkadaşınızdan aldım. Dedim.
"Yok sorun değil" dedi.
"Alparslan hadi gel dayıcım" dedım ama ses yoktu.
"Uyudu" dedi hemşire sessizbi sesle.
Ah be dayıcım bıde kızın kucagında. "Size yuk olmuştur böyle kucağınızda " dedim.
"Yok sorun değil uykusu kaçmış annesini de uyandırmak istememiş. Size seslenmiş top oynamak için sizde uyanmayınca topu alıp koridora çıkmış." Diye anlattı. Aferin oğlum bu gece vaktinde topmu kıstı. Dayın bile bu kadar top meraklısı değil senin.

"Top mu ah alparslan ah" " ben alayım da daha fazla yuk olmasın" diyip kollarımı uzattım. Oda bana alparslanı uzatmaya çalışıyodu. Biraz yaklaştım. Göz göze gelince yine gözlerini kaçırdı. Bıraz fazla mı yaklaştım ki. Alparslanı alıp uzaklaştım.

Ama bunun elinde süt var. " e bu saatte sütte neyin nesi " diye sordum sütü göstererek.
" ha o mu onu uykusu gelsin diye aldık ama dayısının attığı golleri anlatmaktan bitiremedi" dedi gülerek. Oha ne güzel gülüyodu. La olum uyku sersemi saçma sapan konuşma. Ama ilk defa soğuk yapmamıştı. Sanırım farkında degıldi.
Bende güldüm "yani tanıyosunuz " dedim kendimi kastederek.
"Efendım" dedı. Yok hala tanımıyo. Yav ismail ben ismail yüksek ahtapot ismail.
"Yok o kadar abartılacak bi gol değildi canım " dedim yalandan mutevazı olmaya çalışarak.
Ama beklemediğim bi cevap geldi.

"Olur mu canım tam doksandan atmışsınız ismail bey" dedi ve devam etti " pardon yoksa ahtapot ismail mi demeliydim" nee! tanıyodu. Neden beni tanımasına bu kadar sevinmiştim
Dayanamayıp güldüm. Hemşire hanımla sadece bu saatlerde konuşulabiliyomuş sanırım. Acaba sarhoş muydu ki.
Sessizce gulmeye devam ederken "Ahtapot mu" dedım.
Utanmıştı. Yanakları kızarıyodu. Ama boyle daha bi güzel mi olmuştu. Yavaş ismail hızın 500 şuan.
"Alparslan söyledi" dedi utanarak. "Yanlış bişey demedim inşallah" dedi aynı o soğuk ses tonuyla. Off yine mi başa sardık yav.
" yok sadece sizden duymak garip geldi. Yani alparslanın bunu bilmeside garip tabi" dedim hala guluyodum. Az daha gulersem çocuk uyancaktı.

"Şey isterseniz siz alparslanı yatırın bende işimin başına döneyim" diyip diğer tarafa doğru yöneldi. Yav ne güzel sohbet ediyoduk işte.

Ana bu alparslanın topu nerde topuyla çıkmamış mıydı bu odadan. "Hemşire hanım" diye seslendim.
Dönüp baktı." Top vardı dedınız ama nerde ki sabah uyanınca sorar kesin" dedim.

"Aay biz onu kantınde unuttuk" dedi tekaşlı talaşlı "tüh" heyecan yapınca soğuk yapamıyodu.
"Yok sorun değil yatırayım alıp gelirim teşekkürler" dedim.
" yok canım siz şey zahmet etmeyın gecenın bu saatinde ben alır gelirim sabah bıraktırırım" dedi. Yav ben gecenın bu saatinde zahmet etmıcemde sen başka saatinde mi gitcen. Ama yok inatlaşabilecek enerjim yoktu. Teşekkürler manasında kafamı sallayıp odaya girdim.
Alparslanı bi güzel yatagına yatırdım çok şükür ablam farketmemişti. Yoksa eniştem bi daha hayatta beni bırakıp gitmezdi.

Gözümden uyku akıyodu. Yerime geri yattım. "Ahtapot ismail ha" diye mırıldandım gülerek. Utandığı an geldi gözümün önüne napıyosun ismail oğlum yat uyu adam gibi.

İsmail bey hayırdır bu hareketler falan yoksa aşık mı oluyoruz?

Nasıldı bölümm?