TPSL PRESENTS: CRUSH [COMPLETED!] (ELNELLA FANFIC)

Kabanata 8 - Doubting 'Xavier and Marnelita'

Dear Diary,

—-
Confirmed! Akala ko talaga kanina ay nananaginip lamang ako. This is all part of reality. I was totoong tranferred nga pala talaga to Pampanga branch na pala. The company driver surprised me. Hanggang ngayon ay hindi pa rin talaga ako makapaniwala. Marnelita's medyo long na experience made her into the Asistant Sales Manager sa Rizal, NE branch. This napakaseryoso laging Regional Supervisor is now the Zagoo's National Supervisor. Panyo nga r'yan, please? Buong bansa na ang madalas kong bibisitahin. Which made my work more difficult but is more fun. Ngayon ay half day lang ang ibinigay sa aking shift para raw makapag-adjust ako. Bago ako ipagmaneho ng aming company driver ay nagawa ko pang sulatan ang aking diary. Ngunit wala pa akong balak sa ngayong ibahagi kung ano ang aking mga naisulat.

"Welcome, National Xavier!" greeted my new office asistant. At may tatlong tao pa (bukod sa kan'ya) na nakaluklok upang ako'y tulungan sa bawat hamon o pagsubok na mangingibabaw sa pakikipagsapalaran ko dito sa aking bagong misyon. Hindi kaagad ako nakaimik because I was too nervous and shock pa that time. I am the type of person kasi that thinks so fast and feeling nervous every often. Halos tumagaktak ang aking pawis sa puntok ito. Bagong bili pa naman ang aking tinaglay na pabango.

"Don't be too nervous! We have a welcome gift for you. Hindi naman kami nangangagat o nangangain ng tao rito," says the random lady. Who gladly puts a special sentimental bracelet in my wrist.

"Thank you very much po, Miss!"
There are three of them actually'. 'Yung dalawa ay nasa taas pa daw ng opisina at nais din nila akong makausap maya-maya nang kaunti. Sayang nga lang sapagkat nagawa kong isnobin ang ilan sa mga kanila.

So dahil half day or kahit half day ako ay mag-oovertime na lamang ako. I would launch a thanksgiving dinner para sa mga nakasalamuha ko sa Zagoo Pantabangan, simula pa lamang noong unti-unti akong nangangapa. Hanggang sa mapagtagumpayan ko na nga ang paglalakbay sa puntong ito. Aywan ko laang kung bibigyan pa nila ako ng overtime pay. Pero kapag naman gano'n ay nagpapameryenda o nagpapahapunan ako kahit sa isang pinakapayak na restaurant. At hindi ko lamang din alam kung pagbigyan ito ng panahon o pagkakataon sa ngayon.

A day started on a long program. The longest starting program I had ever encounter in my long life. Naimbita ako for a long long speech. Nakakanerbyos. Hindi naman kasi talaga ako sanay nang pinapalakpakan. Nasanay ako na mabuo sa gitna ng isang malawakang pambabatikos. Na ngayon ay patuloy kong pinagpapasalamatan. Sapagkat naging dahilan 'yon ng aking pagpupursiging lalo. Starting program pa lamang ay halos inabot na ng twenty minutes. Binigyan kasi ng code name ang iba pang mga taong bagong pasok lamang din pala sa SM. Hindi ko akalaing ganito karami ang magiging tao ngayong araw. Mahihiluhin pa naman ako kapag ganito.

My half day work ended with a surprise! Hindi ko akalaing pinagplanuhan pala nila itong lahat para sa akin. My new contract ay napakaraming mga bagong probisyon at benepisyo. Ipinagpaalam ko sa opisina kung maaaring ipagmaneho ko na lamang ang sarili ko, at pasamahan na lamang nila ako sa isang mekaniko. Payagan naman sana nila ako. Mas makatitipid din kasi sila sa gano'ng sistema. E 'di 'yung matitipid nila ipampasweldo na laang nila sa akin sana' 'di ba? Ang bagong kontrata ay magawa ko pang pirmahan kaya? Maaari ko kayang ipagpaliban ito hanggang mamaya?

Wait. Alam kaya ni Marnelita ang lahat ng mga pangyayaring naganap ngayong araw? Kumusta na kaya siya? I wasn't able to call her tonight. Sa Sabado ay nakatakda silang magkaroon ng seminar (alam ko sapagkat bago ako malipat dito ay nabahagian pa ako ng pangkalahatang schedule namin sa buong buwan.) Napakarami ng mga iniisip ko ngayong araw. Grabe!

Well! As expected. Nagtapos ang lahat ng ito sa isang pambihirang tagpo. Maging ako ay nalilito. Totoo nga kaya ang lahat ng ito?

I was expecting a looongggg looonggg dream. Kapag ganito kapagod ay napakatagal ko talaga kung managinip. Hay! Tawagan muna sana ako ng mga bago kong nakilalang limang kasamahang kaibigan. Ayoko pa palang matulog. Expecting still. Well.... Mabuti naman at nakapagdesisyon ako nang maayos kanina.

Nasulatan ko na si Diary. Nagawa ko na lahat. Goodnight!

-Marmelita
—-

So here we go. Again and again! Pinagtulung-tulungan lang nila akong lahat. Hindi naman pala totoo si Xavier at Marnelita para sa kanila. Ipinagmaneho ako ng driver ng kumpanya. Ngunit saang lugar naman niya ako dadal'hin?

A. Alam ko na! Baka nais nilang magkatotoo rin sa akin ang doktor na titingin sa kalagayan ni Xavier. Baka naman general check-up lamang ang gagawin sa akin. At baka sobra lamang akong nag-iisip.

"Pasensya na Boss kung ganito kaaga kitang sasamahan sa isang pagamutan. Punong-puno kasi nang tawag ang aking telepona nang ako ay maalimpungatan kaninang madaling-araw. Don't worry! Mas kasama ka. Natutulog sa likurang bahagi ng sasakyan si Janella.

Pagkababa pa lamang sa sasakyan ay kinuhanan na agad nila ako ng dugo at blood pressure. Halos magpanic silang lahat. Ang initial diagnostic ay LoveNat Pagodsis. Isang kalagayan na kung saan tila tumataas ang Dejavu level ng isang tao. At ang isa sa mga gamot raw dito ay ang isang halik ng taong pinakamamahal. Na kung maaari ay gagawin, tatlong beses isang araw. Kasarap namang gisingin ni Jea. Ang isa sa pinakanatitipuhan ko sa kan'ya ay yaong napakagandang porma ng pilikmata niya sa tuwing natutulog siya.

Hayyy! Ang tagal ko palang nakatulog. Mabuti na lamang pala at bahagi lamang ng isang napakahabang panaginip ang lahat ng ito. Pero ano nga kaya ang purpose ng check-up na ito? Bakit kaya nila napagplanuhang gawin ang lahat ng ito? Alam kong may purpose pa rin naman ako sa mundo. Alam na alam ko ito.

Habang papasok ako sa ospital ay sumusunod na lamang ako sa bawat direksyong ituturo ng dalawang partikular na taong itinalaga ng aking kumpanya, upang ako raw ay 'tulungan' sa araw na ito. Medyo nakakakaba sapagkat napakatahimik ng mga tao sa kapaligiran. Tila baga napakatagal na nilang napagplanuhan ang lahat ng ito.

Ayos! May doktor na pala silang nakausap. Madalas kasi akong nababalya sa opisina. Pagkatapos ay nakakatulog nang mahaba. At sinusundan pa ng pananaginip nang napakasama. Ituloy pa kaya nila ang aking appointment? Ayos lang sana si Jea sa likuran ng sasakyan. Kawawa naman siya. Sa sobrang pag-aalala niya sa akin. Kanina pa niya pinipigilan ang nararamdamang antok. Tungo kaliwanagan ng aking puso't isip ay patuloy pa rin siyang nananalig.

Panginoon. Inyo po sana akong tulungan. Kailangan po nila ako sa tungkulin kong ginagampanan.

"Gising Elmo. Gising na! Mag-eensayo pa tayo. Alas nwebe na. May 'Building' Drill tayo mamaya." pambubulabog ng kontrabidang si Matilda. Siya naman 'yung may gusto kay Baho. Ang dalagang pilit nitong inilalapit sa akin upang si Janella naman ay kan'yang akitin. (At hindi niya 'yon kayang gawin.)

I doubt Matilda. Kabilang kasi siya sa grupong may natatagong impormasyon ukol kina Xavier at Marnelita. Kung kaya't kunwari namang kinakaibigan ko siya. Ewan ko nga ba! Mukhang may mangyayari ngayong kakaiba.

Nakapagtataka! Naguguluhan sa pagkislap ang mga tala. Hindi nila alam na sila ay lubusang kumukutitap na.