TPSL PRESENTS: CRUSH [COMPLETED!] (ELNELLA FANFIC)

Kabanata 12 - Maxine: Sa Talinhaga ni Marnelita Morta

—-
Dear Wattpad,

Hala naku! Sumapit na naman ang isang napakaaliwalas at panibagong umaga! Tila isang napakalaking bahagi ng napakakulay na mahika nga pala talaga. Muli na namang susulatan kita. Sarili kong istorya ay muli na namang sa lahat ay ipapakita. Ililimbag sa makinilya—iilawan ng munting bumbilya. Ngunit sa napakalambot kong higaan ay parang ayaw ko munang bumangon pa!

Ngayong napakalamig na umagang ito ay hindi ko alam kung paano ako babangon mula sa aking higaan. Tils nagniningas ang nagliliyab na niyebe mula sa aking munting silid. Habang ang aking luha ay tila nangingilid. The new girl version of Xavier Habana is sobrang tunay ngang natataranta na. Napakasakit pa rin ng ngipin ng inyong senyorita. Mula kaninang nadaling araw, hanggang ngayon ay suka pa rin ako ng suka. Nangangayayat na ako. Sabi nga nila'y kinakailangan ko na raw munang magpataba. My doctor din is sobrang nag-aalala na. Hayy!!! Kaaga naman ng alarm ni Senyorito Xavier ko! Medyo magpapakipot pa ako ng kaunti sa kan'ya. Konti na lang. Malapit na akong ma-fall! My pillowssss... Kasarap nilang yakapin.

Bangon na, Senyorita Marnelita. Mahal na mahal ka niya! Mag-aayos ka pa ng sarili mo. Magpapaganda ka pa. Ano ka ba namang dalaga ka? Ayyieeee! Dalaga na raw siya. Sino nfa ulit abd nagsabi no'n kahapon?

O sige na! Magpapainit ka pa ng tubig na ipampapaligo mo, hija! Ramdam na ramdam kong ang lahat ng ito. Balang araw ay mabubuhay rin sa isang libro. Hayyy!!! Bumangon ka na nga talaga kasi, pinakamamahal na sarili ko. Huwag ka nang malito pa sa umiikot na mundo. Ayusin mo na nang masinsinan ang sarili mo.

Hayyy!!! Magsasalang na lamang siguro ako ng kahit anong maiaagahan mula sa napakalamig na refrigirator. Hindi ko kasi alam kung may mga dadalhin silang makakain sa opisina. Naka-off ang telepono ni Sir Monz. m

On this bright day ay kailangan kong i-mentor ang grupo ng trainee nitong aming merchandising department. Confirmed! I was assigned to a branch manager post. I need to take good care of Pantabangan branch. Sabi naman nila sooner of later ay tataas na rin sa wakas ang posisyon kong ito. Gusto kong makilala kung sino ang aming Merchandising Chief Officer. Sa pananaw ko kasi ay may iba siyang papel sa aking istorya.

BM Marnelita is a type of lady boss na ipagmamaneho ang sarili niya. At too think na ang maghapong focus ko ay nasa Pantabangan branch lamang. Sadyang napakaluwag ng 9 to 9 schedule ko. Ang una kong plano ngayong araw ay ang mas pagandahin ang paligid ng aking lugar na pinagtatrabahuhan. Lahat ng mga taong nasasakupan ko ay kinakailangan kong pakilusin. I will review thinks. Upang malaman ko kung saang aspeto kami nagkulang at sumobra. Hindi ako mapapagod na magmaneho ng pinakamamahal kong sasakyan. Hanggang sa ang sinseridad sa bawat plano ko ay akin nang mapatunayan.

Katulad nga ng ipinayo ng bago kong boss. Lahat ng mga kakulangan ay isang linggo ko munang oobserbahan, to finalize it all. Wala dapat akong appointment ng Sabado at Linggo ayon sa kontrata. Nilapatan na lamang ito ng quick remedy upang umayon sa tawag ng aking tungkuling gagampanan. Bilang kapalit ay sa halip, maaari akong mag time day off. Ang maaari namang humalili sa akin ay ang pipiliin kong asistant branch manager. Sobrang natataranta at aligaga na ako ngayong umaga. Dulot ito ng sobra kong kasabikan. Halos hindi na ako maunawaan ng mga kasamahan kong nabubuhay sa kapaligiran.

On my day one at least ay 50 percent finished na ang aking office. OMG! ng unang major appointment ko ngayong araw ay ang oat taking na pangungunahan ko. Lunes na naman. Flag racing ceremony is on the roll. After ceremony ay hot seat na ang inyong Senyorita! Naku ha! Parang gusto ko na namang ngumata nang ngumata.

I need to prevent my pagiging mapagbiro, nowadays. Baka hindi nila ako seryossohin kapag nagkataon. Marami ring bulung-bulungan na magiging mataray na amo raw ako. Hindi sila nagkakamali! I have to do it...you know! To fix li'l things up! Ang taga-Makati ay muling babawi. Ibabalik ko rito ang kahinhinang nakilala nila sa aking lugar. Baka sakaling doon pa ako mas mapansin ni Xavier.

Hayyy!!! Sa wakas tanghali na. Kalahati pa lamang ng oath taking ang natatapos. Tapos...tapos na ako! Gusto ko munang umidlip. Katawang lupa ko, my gosh! Kung sana ay mangyayari lang ito sa totoong buhay ay mas lalo akong sasayang tunay.

Isa lang ang masasabi ko sa pagtatapos ng lahat ng ito...

Hayyy!!! Nasusuka ako. Ansakit-sakit ng pangangatawan ko. Te amu, Sentorito Xavier ko! Ang sarap talagang yakapin ng napakalambot kong unan. Hayyyy!!! Bakamapanaginipan ko pa siya. Tadhana, suko na ako. Naiiyak ako. Ayoko na! Baka sakaling paggising ko bukas ay mabuhay na ako sa isang totoong tao.

Isa lang ang masasabi ko: Maxine. Sa katauhan ni Marnelita Morta. Siguro naman ngayon ay mas magiging maluwag na sa wakas ang aking paghinga.

Umiiyak,
Marnelita
—-

Hindi ko na talaga alam kung ano ang gagawin ko sa puntong ito. Hindi ko alam kung ano na naman ang pinag-iisip ni Elmo at iniisip niyang nagseselos ako kay Marnelita. Hindi. Hinding-hindi ako magseselos. Sino ba naman ako, 'di ba? At saka bakit naman kaya niya naiisip na maaari kong maisip na makipagkumpitensya sa isang 'multo'? Multo lang naman si Marnelita hindi ba? Sa palagay ko naman. Maging tao man siya ay wala rin naman akong karapatang magbigay ng maski kaunting malisya.

Alam ko na kung sino ang nagsabi sa kan'ya ng lahat. Pahamak talaga kahit kailan 'yung tropa niyang isang grupo. At 'yon ay pinangungunahan ng napakasangsang kung magpabango na si Baho.

Makompronta nga 'yang si Baho. Anlaki kasi talaga ng problema niya sa akin e. Makikita niya! Maski magsama-sama pa sila ng mga body guard niya. Katulad ng nabasa kong diary ni 'Marnelita' ay napakasakit din ng ngipin ko ngayong araw. Hindi ko nga lamang talaga sigurado kung karakter lang siya sa istoryang nabasa naming dalawa ni Elmo.

How I miss my kittens... Grabe! Napakainit dito sa aming main classroom. Hihintayin pa kasi namin ang aming adviser na si Ma'am Santos bago kami lumipat sa lab. Araw-araw ay may kinalaman doon ang pinakauna naming asignatura. At ano kaya itong nagpaparamdam na one week observation? At bakit kaya kilala rin ni Alyas Marnelita si Sir Monz?

Be my MEOW please!? Kailan ko kaya maaaring sagutin si Elmo? Ikinagagalak ko ang pormal na panliligaw niyang ito. Batid ko sa kan'yang mga mata ang tunay niyang pagiging sinsero.

Kaya nga lamang ay First Year College pa lamang kami. Marami pa kaming bahagharing sasalubungin. Parang si Marnelita lang. Na sa gitna ng pagtuklas niya kung sino ang kanilang Merchandising Chief Officer ay ang kan'yang sarili lamang din pala ang lubusan niyang makikilala.

Class began at September. Ngayon ay October. Ngunit tila nakikita ko na kung anong horror na dala ng October. Second week na nga kaya kasi Remember? Horror Saturday. Tila nakatakda akong sorpresahin ng lahat. Ngunit ngayong araw. Ang sorpresa ko talaga para sa kanila ang magkakalat sa bawat pabalat ng palaging pag-uulat, na may tinataglay pang pinakamimithing pagpapamulat na natatangi. Bawat bida at kontrabida ay may natatanging bahagi. Silang lahat nga'y magwawagi!

Kung nanliligaw si Elmo sa akin. Sa kaniya naman, ako'y nararapat nga lamang sigurong maging ganoon na rin.

O sige na. Maiwan ko na kayo! Maglalaban pa mamayang ika-anim at tatlumpu ng hapon ang San Miguel Beermen at Ginebra. While sa aming classroom naman ay tila may pagpupulong na magaganap ang buong labindalawang kontrabida. Hindi pa lahat sa kanila ay lubos kong kilala. Marami-rami pang buhangim ang kakalaykayin ng matulis kong pala.

Lahat ng nangyayari at mangyayari mgayong araw ay dulot na rin ng malikot na talinhaga ni Marnelita Morta. Isa na nga kaya siya sa mga kontrabida sa istorya? Ang dalawampu't apat na mga mag-aaral na kagaya ko ay mahati na nga sa dalawa? A basta. Ewan ko na!