KUZGUNİ ATEŞ (+18)

5. BÖLÜM | Saten Altın Sarısı Gecelik

BEŞİNCİ BÖLÜM

Herkese güzel okumalar dilerim.🌹

❄️

"Kendi elleriyle seçti geceliği, sevdiği kadının üzerinde görecekti. Birini gece sonunda ondan geri alacak, kokusuyla mest edecekti kendini."

isabel larosa, order

❄️

Polisler okulun her bir yanını sarmıştı. Şu an kamera kayıtları en ince ayrıntısına kadar inceleniyor, dedektif ise teker teker sorguya alıyordu herkesi. Okulun yarısı daha ancak tamamlanabilmişti. Kaç saati devirmiştik ve ben artık bakmayı bırakmıştım. Dedektif gerekirse geceyi devireceğini ancak okuldan çıkışımızın imkanı olmadığını sert bir dille söylemişti.

İfadesi alınanlar bile okuldan çıkamıyordu.

Dedektifin bugün önceki günlere nazaran daha fazla gergin oluşu dikkatimden kaçmamıştı. Nilay Filiz'in kaçırılma ihtimaliyle dün gece ailesi polise ihbarda bulunmuştu.

Arkadaşlarıyla iki gün önce içmeye Bar'a gitmişlerdi ve arkadaşlarından daha erken ayrılarak eve gideceğini söylemiş ancak o günden beridir eve ulaşmamıştı. Telefonuna hala daha ulaşılamıyor, konumu da bulunamıyordu.

Bu gece 3 sularında ailesi ihbarı gerçekleştirmişlerdi.

İlk arkadaşları sorguya alınmıştı ancak herkesin ağzında aynı şey vardı. Kızın direkt eve gideceğini biliyorlardı.

Bizim ve diğer öğrencilerin neden çağırıldığını bilmiyordum.

Bir alakamız yoktu, aynı arkadaş çevresinde bile değildik üstelik. Adam akıllı hiç sohbetim de geçmemişti. Sadece Derya ve Çilem'in iletişimi az buz vardı. Söylediğine göre genelevde yarı zamanlı çalışıyor, barlara da eğlenmek için gidiyordu.

Okula ailesinin zoruyla geliyordu.

Ben Derya bu bilgiyi dedektife sunduğu zaman belki işin içerisinde birlikte seviştiği insanların bağlantısı olabileceğini söylemiştim ancak dedektif fikrime ihtiyaç duymadığını dile getirerek kendince kestirip atmıştı. Sonuçta etraf psikopat kaynıyordu, belli olmazdı.

Ailesi bu durumu bilmiyor zannediyordum ama tahmin ettiğim gibi ilerlememişti. Aksine bunu çok normal karşılamış, laf edenlere de saygı duymaları gerektiğini ikaz etmişti. Annesi kızını destekliyor hatta bunu bir meslek olarak görüyordu.

Bakış açısı önemliydi.

Şahsen ben buna bir meslek gözüyle bakmıyordum. Ancak elbette ne yaptığı beni ilgilendirmiyordu.

Yanımıza gelen bir polis ile yavaşça ayağa kalktım. Derya'lar çoktan bizden önce sorguya girmişlerdi. Bizim tayfadan sadece Onur ve ben kalmıştım. İkimizi göstererek girmemiz için içeriyi işaret etti. Ortam o kadar gergindi ki, kimsenin ağzını bıçak açmıyordu.

İçeriye ilerledik.

Dedektif yanında dosyalarıyla beraber bizim oturmamızı bekliyordu. Yüzü sinirden kızarmış, damarları gerginlikle belirginleşmişti. Beyaz gömleğinin kol kıvrımları dirseğine kadar yaslıydı. Onur oturmam için sandalyeyi çekti hafifçe.

Şu an centilmenliğin ne yeriydi ne de sırası.

Dedektif kaşlarını çatarak önce ona ardından da bana çevirmişti bakışlarını. "İlk defa bir vakayla dolaylı yoldan alakan yok Karaca, bu beni oldukça şaşırttı." başımı hafifçe salladım. Haklıydı, gerçekten de bir ilk yaşanıyordu.