Güneş Karaca, eski sevgilisi Gurur Atahan'dan kurtulabilmek için sevgilisi olan çete lideriyle birlik içerisinde olur ancak başındaki bu kara bela, onun geçmişte ihanet etmesine sebep olur. Ailesiyle tehdit edip ortadan kaybolan eski sevgilisinin, s...
Ya Evren, kalbinize biraz olsun samimiyetle dokunmaya başladı mı?
Bu kitapta masum olan tek şey siz okuyucularımsınız, hepinize güzel okumalar dilerim. Cumartesi ve Pazar günü sınava girecek olan okurlar için de şimdiden başarılar.🌹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ON DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
"Gözlerinde yatan acıya rağmen gülümsedi adam hafifçe. Biliyordu, ölecekti. Ve biliyordu, mezara o değil, sevdiği kadın gömülecekti."
❄️
"Bu kapının kilitli olduğuna inanamıyorum!"
Kendi kendime odanın içerisinde dakikalardır volta atıyor, Evren'in buraya gelmesini bekliyordum. Uyanalı bir saat ancak olmuş ancak bu odadan hiçbir şekilde çıkmayı başaramamıştım.
Celladım.
Zifir.
O gitmişti.
Başımın ağrıyacağını tahmin ederekten baş köşede bulunan küçük komodinin üzerine bir bardak ılık su ve kuvvetli bir ağrı kesici bırakmıştı. Dün; bu eve girmeye çalışırken, parmak izim olmadan mümkün olamayacağını fark etmiştim.
Evren nasıl girmeyi başaracaktı inanın bilmiyordum.
"Sakin ol Güneş, o bir yolunu bulur." iç sesime kulak vererek derin bir nefes çektim içime.
"Güneş."
Evren'in endişe dolu bir ses tonuyla koridora doğru seslenişini işitmemle hızla açılmayan kapının kulpunu çevirerek, "Buradayım!" diye seslenip sesimi yüksek bir tonda belli ettim.
Evin içerisine nasıl girmeyi başarmıştı hiçbir fikrim yoktu.
Ya da yokmuş gibi davranıyordum orasını siz seçin.
"Kapını arkasından çekil, kıracağım." dedi otoriter bir ses tonuyla. Birkaç adım geriye doğru giderek kapıyı kırabilmesi için alan tanıdım ona. Bu kapıyı rahatlıkla kırabilecek güçteydi, beni bile tek koluyla taşıyabilen bir adamdan bahsediyorduk.
İlk deneyişinde olmamış ancak ikincisinde kırmayı başarabilmişti.
