4.Bölüm

1K 73 81
                                    


Giyu kendini çok zorladığını ve bayıldığını biliyordu ama bu his çok tuhaftı. Sadece karanlık vardı ve vücudu boşlukta süzülüyor gibiydi. Giyu aniden içinde bir kıpırdanma hissetti. Karanlık dünyasından gerçek dünyaya çekiliyor gibiydi. Yavaşça gözlerini açtı ve yüz üstü yattığını hissetti. Aniden vücudundaki bütün ızdırap, denizin kıyıdan çekilmesi gibi son buldu. Giyu bunu sorgulamadan ayağa kalktı. Gözlerindeki bulanıklık gittiğinde Sanemi'ye baktı. Sanemi hala yerde, korku içinde Giyu'ya bakıyordu. Giyu bir adım attı ve "Shinazugawa iyi misi-" Giyu tam başladı cümleyi bitirecekken, burnuna iştah açıcı bir koku geldi. Kokunun geldiği yere baktığında, Sanemi'nin kesiklerinden gelen kanı gördü. Kan onu acıktırmıştı. Giyu bir adım daha attı ve 'Dur bir dakika ben neden kana doğru gidiyorum? Üs ay iblis nerede? ' diye sordu kendine. Bütün bunları düşünürken iblisi görmek için etrafına baktı. Üst ay çoktan gitmişti. Giyu karnın guruldadığını hissetti ve tekrar Sanemi'ye baktı. Tekrar kanı görünce ağzının suyunun aktığını hissetti, tekrar Sanemi'ye doğru bilinçsizce yürüdü. Giyu ne yaptığını fark ederek kendini geriye doğru fırlattı.  'Ne oluyor be??' diye geçirdi aklından.

Bu sırada Sanemi hala yerden kalkamaz bir şekilde, Giyu'nun bilinci için kendisiyle tartışmasını izliyordu. Sanemi Giyu'nun bu kadar dayanmasına şaşırmıştı, nede olsa Sanemi bir marechiy'di. Yani Sanemi'nin kanı normal iblisleri çoktan çıldırtırdı, ama Giyu öyle değildi. Sanemi 'Ya çok güçlü bir iradesi var yada çok fazla kan aldı' diye düşündü. Sanemi, Giyu'nun çıldırırsa yada hakimiyetini kaybederse kendisinin öleceğini biliyordu. Sanemi Giyu ile konuşmak istiyordu ama buna cesaret edemiyordu. 

Giyu 'ne oldu' diye düşünürken aklına korkunç bir düşünce geldi. 'B- Bu olamaz.. H-hayır iblis olamam. Bunu kanıtlayacağım.' Dedi. hemen yeri aramaya başladı. Eline kırık katanası gelince, katanayı kaldırıp koluna sapladı. Geri çıkarmasıyla birlikte, bir kaç damla kandan sonra yara hemen kapandı. Giyu'nun bunu görünce nefesi kesildi ve yere dizlerinin üstüne çöktü. Gözündeki yaşların akması eşliğinde, kılıcı tekrar tekrar koluna sapladı. Bu acı veriyordu ama Giyu bu dünyadaki Tüm sevdiklerinin hayatının son bulmasına neden olan canavarlardan birine dönüşmüştü. 

Sanemi şok içinde Giyu'ya baktı. Giyu iblis olmayı kabullenememiş olacaktı ki, böyle deli gibi ağlayıp, kolunu kesiyordu. Sanemi sonunda cesaretini toplayıp "Dur artık tomioka " dedi. (Şükür Rabbe sonunda konuşmayı hatırladı orospu.)

Giyu çok fazla kan kaybetmişti. Bu da daha fazla acıkmasına neden olmuştu. Giyu gözlerini kolundan ayırıp Sanemi'ye baktı. Çok iyi görünüyordu. Giyu ayağa kalkıp "Shi-Shinazugawa ç-çok iyi g-görünüyorsun. B-ben çok açım Shinazugawa " dedi  titreyerek. Sanemi içinden kendisine bir lanet okuyup 'Siktir şimdi öleceğim. Keşke hiç laf atmasaydım' dedi. Sanemi kendisine doğru gelen eski iblis avcısına doğru dönüp bağırdı. "Kendine gel Tomioka. Sen insansın. Verdiğin o sözlere ne oldu hepsi boşu boşuna mıydı? Hani iblislerin kökünü kazıyacaktın? Hani intikamını alacaktın?" 

Giyu bu duyduklarına biraz duraksadı ama yürümeye devam etti.Yüzünde en ufa bir duygu ifadesi bile yoktu. Sanemi'nin yanına gelip diz çöktü. "S-shinazugawa çok a-açım. Ç-çok acıyor. Dayanamıyorum. L-lütfen yardım et." Sanemi ölüceğini anladı, içini hem bir korku hem de bir acıma duygusu kapladı. Giyu'dan her ne kadar nefret etse de onunla amaçları aynıydı. Kimse böyle bir acıyı hak etmiyordu. 

Giyu Sanemi'ye doğru uzandı. Sanemi bir metal sesi duyana kadar kapalı gözlerini açmamıştı. Giyu Katanayı Sanemi'ye uzatarak. "Shinazugawa L-lütfen acımı dindir lütfen. K-kimseye zarar vermek i-istemiyorum. K-kimsenin b-benim yüzümden ölmesini i-istemiyorum." Giyu hala hem kendisinin kontrol gücünü elinde tutup, titreyerek  hem de hıçkırarak katanayı Sanemi'ye uzatmıştı. Sanemi hiç bir şey demeden kılıcı aldı. Giyu bir iblis olmuştu ve Sanemi'nin görevide iblisleri öldürmekti. Sanemi titreyerek kılıcı Giyu'nun boynuna doğrulttu. Sanemi hala Giyu'dan pek haz edemiyordu. Sanemi ve diğer herkes onu kendini beğenmiş bir piç olarak tanımıştı. Ama aslında Giyu çok acı çekiyordu. Bunu Sanemi o anda fark etti. Onun evine gittiğinde kendisine zarar vermesi bunu açıklıyordu. Oyakata sama hemen hemen haklıydı. Ama bir şeyde yanılıyordu. Giyu her ne kadar sosyalleşmeye çalışsa da kimse onu istemiyordu. Sanemi bu göreve gelmeden önce ustaya bu konuda itiraz ettiğini hatırladı. Sanemi'nin Gözleri yaşardı. En başından beri burnunun dibinde acı çeken birisi vardı, ama Sanemi o kişiye zorbalık ederek bunu duymazdan gelmişti.

Sanemi tekrar katanayı sıktı ve fırlatabileceği kadar uzağa fırlattı. Havada süzülen katana ormanın içinde o kadar uzağa gitmişti ki, katananın bir ağaca saplandığını duyunca durduğunu anlamıştı. "Bunu N-Neden yaptın? Senden H-Hayatımda Bir Şey İstedim Onuda Y-Yapmadın " diye haykırdı Giyu."Ben bir arkadaşımı öldüremem" dedi Sanemi sakin bir ses tonuyla. 'Arkadaş mı? Ne zaman arkadaş olduk ki? Sanemi beni arkadaşı olarak mı görüyor?' Giyu bunları düşünürken ağlamaya başladı. "A-Ama beni öldürmezsen b-ben er yada g-geç birini yiyeceğim." Giyu bunu söyledikten sonra derin bir sesizlik oldu. Sesizliği ilk bozan Giyu oldu yere bakarak 'Ç-çok açım' dedi. Bu Sanemi'yi tekrar üzdü. Sanemi kollarının üzerinde acı içinde sürüklenirken Giyu'nun yanına gitti, ve ona sarıldı. Giyu bu kadar yakın duran kanın kokusuna dayanamadı ve Sanemi'nin omzunu ısırdı. "Ahkğ" diye bağırdı Sanemi. Ama amacına ulaşmıştı. O anda ne düşünüyordu, bilmiyordu. Belki de karşısındaki Kuzgun saçlı çocuğa  çok acımıştı. Belki de sadece kendi acılı anıları hatırlamıştı.

Giyu dayanamayıp bir kere daha ısırdı. Sanemi bu defa çok bağırmadı ama ağzından kaçan küçük iniltileride tutamamıştı. Giyu daha çok yemek istiyordu ama içindeki bir his 'Hiç bir insanı öldürmeye hakkın yok. Bunu yapamazsın' diyordu. Giyu bu sese kulak verdi ve bir daha ısırmadı. Ama bu defada onu yaradan çıkan kan cezbediyordu. 'Gerçekten Sanemi'nin tadı çok güzel' diye düşündü. Giyu daha sonra önceden ısırdığı iki yaranın üzerine eğildi ve çıkan kanı yalamaya başladı. Giyu'nun salyası Sanemi'nin yarasını çok yakıyordu. Sanemi'nin yüzünü hafifce buruşturdu. Giyu'nun ona çok zarar vermeyeceğinden emindi. 'Nede olsa yemeye ihtiyacı var' diye düşündü Sanemi. Giyu kafasını kaldırdı ve Sanemi'ye baktı. "Ç-çok üzgünm seni ısırmak istemedim ben sadece -" "Sorun yok Tomioka ben iyiyim"dedi Sanemi. Giyu "teşekkür ederim-" diye lafa başlamıştı ama kafasının arkasına gelen bir darbe bayılmasına neden oldu. 

Sanemi ne olduğunu anlamak için, etrafına bakınmaya başladı. Taki ağacın tepesinde iri yarı bir adam görene kadar.

 "Sizin burada ne işiniz var?" diye sordu Sanemi.

"Sence şu anda sorman gereken soru bu mu? Omzuna bak kanıyorsun ve yaralanmışsın" dedi Tomioka'nın arkasındaki tanıdık ses

"Oh Tanrı seni tez zamanda sağlığına kavuştursun" diye dua etti Himajima ve ağaçtan atlayıp kılıcını çekti ve Giyu'ya doğru yürüdü. Tam kılıcını savuracakken Sanemi "Dur Himajima bu Tomioka"

"Tomioka mı?? Bu bir iblis değil mi?"diye sordu Rengoku.

Sanemi derin bir iç çekerek "Evet Tomioka iblis oldu. Üst ay bize saldırdı ve Tomioka'yı iblis yaptı. Ama Tomioka bana saldırmadı"

"O zaman omzundaki yara ne?" dedi Rengoku

"Uzun hikaye"

"Sanemi bu konuyu ne olursa olsun Oyakata-sama ile konuşmalıyız. Birazdan Güneş doğacak acele etmeliyiz. Himajima sen Sanemi'yi taşı. Tomioka ile ben ilgilenirim" dedi alev saçlı çocuk ve hızla malikaneye doğru yol aldılar.


Yazarın notu:

Bu bölümde Giyu'nun kekelemesinin nedeni hem kendisini kontrol etmeye çalışması hem de canı yandığı için. Bu bölümü yazarken kafamdan ne geçiyordu bilmiyorum ama umarım güzel olmuştur. Bana Neden rengoku ve himajima diye soracak olursanız zaten Tengen, Mitsuri, Tokito ve Obanai görevde. Geriye Rengoku, himajima ve shinobu kalıyor. Ben şahsen bu bölümdeki tek sürtük sanemi olsun diye shinobuyu eklemedim. Sanırım fazla romantik bir bölümdü. Bir sonraki bölümde acımasız olacağım. Kendinize dikkat edin canlarım. Her gün yeteri kadar dinlenip, beslendiğinizden emin olun. Giyu gibi aç kalmayın fwbırbwrb. Vaktini bu saçama hayran kurgusuna ayırdığın için teşekkür ederim. Hepinizi çok seviyorum <3<3<3...(1150)

Yalnızca Arkadaş? | SANEGİYUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin