Yalnızca Arkadaş? | SANEGİYU

33.Bölüm

Bu bölümü joon_jnnamjin aşkıma hediye ediyorum. Onunda Sanegiyuu hikayeleri var okuyun. Yiycem bu kızı yaaaağğğğ.

Giyu üzerinde bir ağırlıkla uyanmıştı. Kendisi göremese de bunun Sanemi olduğunu biliyordu. Aklına dün gece gelince yüzünü buruşturdu. Zaten bir noktadan sonra kendinden geçmişti yani hatırlamıyordu.

Giyu uzun bir uğraşın ardından Sanemi'yi üstünden itebilmişti. Tam kalkıcakken beline giren keskin acıyla bağırdı. Sanemi bu sesi duyar duymaz uyanmıştı. "Ne oldu canım bir sorun mu var?"

Giyu içinden söverken, tripli bir sesle "yok birşey. Yat zıbar- lan! Bu yatağın hali ne?!"

"Ya o mu? Şey- Üşendim."

"Neyse sen buraları topla ben duş alıcağım."

Giyu aniden kalkmasıyla iki büklüm olmuştu. Bunu gören Sanemi endişelendi. "Giyu iyi misin? Yardım edeyim mi?"

"Yok bir şey. İstemez."

"Sen trip mi atıyorsun?"

"Yoo hayır ne alaka? Sana neden trip atıyım ki?"

"Hani dün gece-"

"Ha o mu? Yok canım öyle şey mi olur. Bir gün sen, bir gün ben. Bu şeyler dönüşümlü olur bilirsin. Ne de olsa aynı şeyler seninde başına gelcek. O yüzden sıkıntı yok."

Giyu topallayarak banyoya doğru yol alırken, Sanemi arkasından yutkunma gereği duymuştu. Giyu'nun arkasından düşünürken, bir anda aklına gelen şeylerle, kargasını çağırdı. "2 saat sonra'ya bir toplantı olacak, iblis avcısı, hashira ve eskiden iblis olan kim varsa çağır."

Pencere kenarındaki karga komutunu alınıca diğerlerine haber vermeye gitmişti. Bu sırada Sanemi odayı toplamaya başladı.

2 Saat sonra:

Herkes merakla Sanemi'yi bekliyordu. Bir kaç kişinin tahmini vardı ama dile getirmekten çekiniyordu.

Sonunda Sanemi odaya giriş yapmıştı. "Evet bu gün burada toplanmamızın sebebi, eskiden iblis olanların öldürdüğü insanlar. Cezalarını karalaştırmanız gerekiyor."

"Saçmalama Sanemi." diyerek söze atıldı Rengoku ardından devam etti, "sencede kendi rızalarında böyle bir şey yaparlar mıydı?"

Tengen hemen arkadaşına destek çıktı, "Rengoku haklı. Başka çareleri yoktu tamam mı? Bence cezayı haketmiyorlar."

"Öyle olsalar bile ölen yüzlerce insanın ne suçu vardı?" bu defa kimse bir şey diyememişti çünkü haklı olduğunu biliyorlardı. Sesizliği bozan yine Sanemi olmuştu. "Akaza kaç insan öldürdün?"

"Üç yüz kırk civarı." Akaza bunu ruhsuz söylemişti ama aslında içinde çok büyük bir acı vardı. "Normal şartlarda senin ölmen gerekir-"

"Hayır bunu yapamazsın." diyerek bağırdı Rengoku. Bu defa Sanemi bağırmıştı, "Rengoku sözümü kesme ve beni dinle!"

Ortamdaki tansiyon yükselmişti. Çıt çıkmıyordu. Sanemi derin bir nefes aldıktan sonra söze başladı. "Akaza'nın normal şartlarda ölmesi gerekir. Ama onu öldürmek, ölen insanları geri getirmeyecek. Bu yüzden Akaza, mecburi olarak loncaya alındın. Bunu iyi değerlendir."

Akaza ve diğer herkes şaşırmıştı böyle bir şey beklemiyorlardı. "Daki ve Gyutaro siz kaç insan öldürdünüz?"

Gyutara kısık bir sesle cevap verdi. "Yüz altmış üç." Sanemi biraz düşündükten sonra, "Telefi amaçlı ikinizden biride loncaya girecek diğerinin keyfi bilir. İster katılır ister katılmaz."