Red Card Love~Pablo Gavi

1.1

Tam gülüşüm büyüdüğünde ise bir anda elindeki çikolata toplarından birini ağzıma tıktı . Ben ağzımı toplamaya çalışıp geriye çekildiğimde ise gülüyordu . Elimle ağzımı kapattım ve yutmaya çalıştım , gerçekten büyüktü toplar .

"Yemekten önce tatlı yenmez ."

"Ne ? Ağzın doluyken konuşma anlamıyorum."

"Yemekten önce diyorum , tatlı yenmez . Sana bunu öğretmediler mi ?"

"Yoo ? Ne olur yemekten önce tatlı yersem ?"

"Mideni bulandırır ."

Dudağımın kenarında kalan çikolatayı parmağımla silip parmağımı yaladım . Bir şey düşünüyormuş gibi bana bakarken onu izledim . Ben ne yapacağını beklerken o bir anda dudaklarıma yapıştı . Elini yanağıma koyduğunda kendini yavaşça geri çekti ve gülümsedi.

"Midem bulanmadı ."

"Ne ? Ne alaka ? Benden neden miden bulansın ?"

Derin bir nefes alıp gülümsemesini sildi ve tabağını kucağına aldı .

"İki romantiklik yapayım diyorum ama ona da zekan yetmiyor ."

"Seni yok ederim . Ne var ! Beni öptüğünde adımı unutacak gibi oluyorum o yüzden anlamamış olabilirim ."

"Öyle mi oluyorsun cidden ?"

"Tabi ki de . Ama şuan anladım demek istediğin şeyi çok tatlısın ."

Gülümsedi ve kumandayı eline alıp bir maç tekrarı açtı . Bizim film izlemek gibi alışkanlıklarımız hiç olmamıştı , ben normal hayatımda da sürekli olarak maç tekrarı izleyen biriydim . Bizim en romantik seyir anımız yüksek ihtimalle El Classico maçını izlemekti . Yemeklerimizi yedikten sonra ikimiz de boş boş televizyona bakıyorduk . Kafasını bana çevirdiğini fark ettiğimde ona döndüm ve gülümsedim . Dudaklarını büzdüğünde ise elimi yanağına koydum . Kafasını elime yasladı ve konuşmaya başladı .

"Sana daha hareketli bir doğum günü geçirtmek isterdim . Ama elimden bu kadarı geliyor."

"Önemli değil , fazla hareket sevmiyorum . Yanımda olman yeterli ."

"Biliyorum bu yüzden söyledim . Çünkü çıkmam gerekiyor."

"Nereye gideceksin ?"

"Yarım saat önce Pedri'den mesaj geldi , sıkıntılı bir durum varmış sahaya uğramam gerekiyor ."

"Tamam birlikte gidelim ."

"Olmaz, ne olduğunu bilmiyorum sen evde kalsan daha iyi ."

"Saçmalama cinayet işlenmedi herhalde . Gelsem ne olacak ?"

Yavaşça bana doğru uzandı ve dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu.

"İtiraz istemiyorum . Sen evde kal hatta çok geç kalırsam uyu , ben telafi edeceğim bu durumu ."

Tekrar öptü ve evden çıktı . Olduğum yere kıvrıldım ve televizyonu kapatmadan gözlerimi kapattım .Tekrar gözlerimi açtığımda ilk önce telefonu elime aldım ve saate baktım . Saat gece dörttü . Gözlerimi ovuşturduktan sonra telefonumu tekrar açtım ve dört cevapsız çağrı ile birkaç mesajı gördüm . Dayım bir kere , Xavi ise üç kere aramıştı . Mesajlara bakmadan önce Xavi'yi aradım , gecenin bu saatinde açacağını sanmıyordum fakat fazla çalmadan açtı .

"Neredesin kaç saattir sana ulaşmaya çalışıyorum ?"

"Uyuyordum , ne oluyor bu saatte neden uyanıksın ?"

"Asıl sen neredesin ?"

"Evdeyim Xavi nerede olacağım başka ?"

"Dayın geldi seni almak için . Seni evinde bulamayınca benim evime gitmiş , resmen deli bu adam ."