2.3

182 8 0
                                    

Sabah uyandığımda başımda iğrenç bir ağrı vardı . Ayaklarımı kendime çektiğim için dizlerim de ağrıyordu . Gözlerimi ovuşturdum ve oturur pozisyona geldim. Pedri mutfakta şarkı söylüyordu . Kapının açıldığını duyduğumda kafamı arkaya çevirdim ve gülümsedim .

"Günaydın sevgili ."

"Günaydın sevgili."

"Açsındır diye düşündüm bowl hazırladım ."

"Teşekkür ederim güzel bir tercih ."

Elindeki tabağı aldım ve bağdaş kurup bir kaşık aldım . Yanımdaki tekli koltuğa oturdu ve ellerini dizlerine yaslayıp bana baktı .

"Nasıl hissediyorsun?"

"Fena değil sanırım . Xavi bugün mü dönüyor?"

"Hayır iki gün daha kalacakmış , sahaya gittiğimizde Roberto ile konuşmanı söyledi ."

"Kaptanlık içindir , konuşurum ."

Kahvaltımızı ettikten sonra yüzümü yıkadım ve kendime gelmek için esneme hareketleri yaptım . Pedri sahaya gitmek için hazırlandığında benim eve gitmem gerektiğini fark ettim . O arabaya ilerlediğinde ceketimi giyerken arkasından seslendim.

"Önce eve uğrayabilir miyiz ? Üzerimi değiştirmem lazım ."

"Olur , hadi atla da geç kalmayalım ."

Hızlıca arabaya bindim ve önce evime uğradık . Üzerime hızlıca bir şeyler geçirdikten sonra tekrar arabaya bindim ve sahaya doğru yola çıktık . Sahanın önüne geldiğimizde biraz yavaşladı .

"İstersen yüzünü kapat ."

"Maria gibi değilim , bir şey yaptıysam saklamam ."

"Sen bilirsin ."

İster istemez gülümsediğini görebiliyordum . Kameralar arabanın içeri girişini çekerken gülümsedim . Sahaya girdiğimizde ise arabadan indim ve ondan önce içeriye doğru yürüdüm . Yanıma doğru koşarak geldi ve beni durdurdu . Yüzüne bakıp gülümsediğimde elini ensesine attı .

"Bu oyunun geri dönüşü yok biliyorsun değil mi ?"

"Biliyorum , istemiyorsan yapmayalım ."

"Bir kere başladık , yapacak bir şey yok ."

"Girelim o halde , daha çok işimiz var ."

Gülümsedi ve ensesindeki elini indirip bana uzattı. Elini tuttum ve derin bir nefes alıp içeri girdim . İçeri sohbet ederek girdiğimiz için herkes bize bakıyordu . Gözlerim ister istemez Pablo'ya kaydığında kramponlarını giydiğini gördüm . Kafasını kaldırıp gözleri benimkilerle buluştuğunda gözlerini kıstı ve merakla ayağa kalkıp bize bakmaya devam etti . Gülümsememi bozmadan ona bakmayı bıraktım ve gözlerimi Pedri'ye çevirdim . Dün gece konuştuğumuz şeyleri tekrar anlatıyordu ben de komik bir şeymiş gibi gülüyordum . Roberto'nun bize doğru geldiğini gördüğümüzde Pedri elimi bıraktı ve saçlarımın arasına yalandan bir öpücük bırakıp bana baktı .

"Sen konuş ben antrenmana döneyim."

"Bekle Pedri seninle de konuşmam lazım ."

Pablo yanımıza geldiğinde kaçamak bir bakış attım fakat o direkt olarak bana bakıyordu . Yine de bakmadım ve Roberto'ya söyleyeceği şeyi dinlemeye başladım .

"Biraz konuşabilir miyiz ? Danışmam gereken şeyler var ."

"Konuşuruz bir dakika ."

Elinde iki tane mektup vardı . Birini bana birini de Pedri 'ye uzattı .

Red Card Love~Pablo GaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin