Red Card Love~Pablo Gavi

3.0

Sabah uyandığımda ağzımda iğrenç bir tat vardı . Midemin bulantısını umursamamaya çalışarak ayağa kalktım ve biraz odayı inceledim . Aşağıdan gelen tabak çatal seslerine kulak verdikten sonra Pablo'nun gelmiş olabileceğini düşündüm . On yaş pijamalarımın üzerine hırkamı giydim ve terliklerimi de ayağıma geçirip odadan çıktım . Merdivenleri hızlıca indiğimi fark ettiğimde olduğum yerde durdum ve kendi kendime söylendim .

"Hayır Dani heyecan yapmak yok. Sadece üç hafta önce yatakta bırakıp gittiğin çocuğa baba olacağını söyleyeceksin o kadar . Ne var ki bunda ?"

Derin nefesler alıp aşağı indim ve içeride kimsenin olmadığını fark edince mutfağa girdim . Xavi dans ederek yemek yapıyordu. Kafasını saniyelik bana çevirip uyandığımı görünce gülümsedi .

"Günaydın prenses ."

"Günaydın , Pablo gelmedi mi daha ?"

"On dakikaya gelir . Erken uyanmışsın , hani iki kişilik uyuyordun ."

"Uyku tutmadı ."

"Umarım annene benzemezsin . Yoksa Pablo hayatının en zorlu aylarını geçirebilir ."

"Niye ki ?"

"Annen sana hamile olduğu dönemde asla uyumazdı ."

Boş gözlerle ona baktığımı fark ettiğinde derin bir nefes aldı ve tavadaki yumurtayı çevirip dans etmeye devam etti .

"Yardım edilecek bir şey var mı ?"

"Pablo geldiğinde kapıyı aç yeter ."

Kafamı salladım ve salona geçip koltuğa oturdum . Hamilelik boyunca sadece midem mi bulanacaktı ? Eğer öyleyse bu çok rahatsız edici bir durumdu . Çünkü asla kusamıyordum fakat sürekli olarak midem bulanıyordu . Koltuğa kıvrılıp yarım saat kadar gözlerimi dinlendirdikten sonra kapının çalması ile uyandım . Xavi yanımdaki koltukta bana bakıyordu . Ben de ona bakmayı sürdürünce güldü .

"Açsana kapıyı , bekletmeyelim çocuğu ."

"Sen aç ."

"Benim masayı dizmem lazım hadi sen aç ."

"Gerçekten çok kötüsün ."

Kalktım ve yavaş adımlarla kapıyı açtım . Yarı uykulu halimle de olsa Pablo'yu karşımda gördüğümde gülümsememem mümkün değildi . O da aynı şekilde bana gülerek karşılık verdiğinde sanki daha önce sekiz aylık bir ilişkiden çıkmamışız ve ilk defa flörtleşmeye başlamışız gibi kızarmaya başlamıştık . Hafifçe kafamı salladım ve elimle içeriyi gösterdim .

"Girmez misin ?"

"Girerim ."

Verdiği saçma cevabın farkında olacaktı ki yüzünü buruşturdu . Ayakkabılarını çıkarıp içeri geçtiğinde Xavi bir anda mutfaktan çıktı ve kapıya doğru ilerledi . Askılıktan ceketini aldığında merakla sordum .

"Nereye gidiyorsun ?"

"İşe ?"

"Şaka değil mi ?"

"Ben işi gücü olan bir adamım bebeğim . Hadi size afiyet olsun ."

"Gerçekten gidiyor musun?"

Güldü ve tekrar bana doğru gelip saçlarıma bir öpücük bırakıp Pablo'ya söylendi .

"Görüyorsun değil mi hala küçük çocuk gibi gitmeden öpücük bekliyor ."

Pablo dediği şeye gülümseyerek karşılık verdiğinde ona da el salladı ve evden çıkıp kapıyı çekti . Kalbimin deli gibi atmasını göz ardı ederek Pablo'ya döndüm.