Pedri onlara doğru koşarak ilerlediğinde öylece kalakaldım . Hızlıca Pablo'yu tutup çok önemli bir durum varmış gibi Maria'dan ayırırken o ise benim onları izlediğimi görüp zıplayarak yanıma geldi .
"Daniella ! Bu ne sürpriz , burada olacağını bilmiyordum !"
"Bu takım benim takımım Maria ben burada çalışıyorum."
"Ay biliyorum onu hayatım , takımı yönettiğini bilmiyordum . Neden maç olduğunu söylemedin ki ben buradayken ?"
"Unutmuşum , hem bak Pablo seni es geçmemiş ."
"Ayyy evet evet , sabah aradı numaramı nereden bulduğunu bilmiyorum . Bundan sonra bütün maçlara gelmemi istedi , beni tribünlerde görmek hoşuna gidiyormuş ."
"Ne güzel ."
"Bu arada aranızda bir şey yok değil mi sadece arkadaşsınız yani ?"
"Yok , arkadaş da değiliz . Sadece takım arkadaşıyız o yüzden için rahat olsun ."
"Senin arkadaşın da geliyor gidiyor musunuz ?"
"Evet , daha fazla tutmazsan sevinirim . İyi akşamlar ."
Arkamdan bir şeyler söyleyecek gibiydi fakat dinlemeden çenesinden kurtuldum ve arabaya doğru ilerledim . Pedri tam arabaya bineceğim sırada kolumu tutup beni kendine çevirdi ve olumsuz bir yüz ifadesiyle bana baktı . Gözlerimdeki yaşlar yanaklarımdan akarken istemsiz hıçkırıklarım da sessizliği bölüyordu .
"Bu kadar ileriye gideceğini düşünmemiştim ."
"Artık umrumda değil biliyor musun ? Sana burası benim yerim demiştim ya . Değilmiş demek ki , ben bu şekilde yapamam ."
"O ne demek ?"
"Gitmek istiyorum ."
Yüzüme bir süre baktı ve tuttuğu kolumu bıraktı.
"Biraz sabret , ben bu işi çözeceğim ."
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi silip arabaya bindim . Sürücü koltuğuna oturduğunda camımın tıklaması ile kafamı oraya çevirdim. Pablo ifadesiz bir suratla bana bakıyordu. Camı açmamı istemişti fakat kafamı önüme çevirdim ve elimi kafama yaslayıp kapıya yaslandım .
"Daniella camı açabilir misin ?"
Cevap vermedim . Birkaç kere daha tıklattığında ofladım ve Pedri'ye döndüm .
"Ne diyeceğini merak etmiyor musun ?"
"Etmiyorum . O ne diyecek biliyor musun ?"
"Hayır , bence bir aç . Belki önemli bir şeydir ."
"Peki , açayım."
Sinirle elimi boynuma götürdüm ve sabah çıkarmayacağımı söylediğim kolyeyi bir anda çektim ve koparıp camı açtım . Dolu gözlerimle yüzüne baktığımda beni dinlemeden konuşmaya girdi .
"Sende daha eşyalarım var mı ?"
"Var ."
"Ne zaman alabilirim peki?"
"Şimdi ."
Elini tuttum ve diğer elimdeki kolyeyi avucuna koyup camı kapattım ve gaza basması için Pedri'ye baktım . Aynadan arkaya baktığımda elindeki kolyeye bakakaldığını fark ettim . Elimi tekrardan kafama yasladım ve derin nefesler alarak gözlerimi kapattım . Pedri'nin elini bacağımda hissettiğimde kafamı kaldırmadan ona baktım .
"Geldik ."
"Sana mı gitsek ya ?"
"Emin misin ?"
"Eminim , bir şeyler içmez miyiz ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Red Card Love~Pablo Gavi
Fanfiction"Bence de ! Ben de bana karşı sevgisi yalan olan , beni oyuncak gibi kullanan biriyle sevgili kalmayı bırak aynı ortamda durmak için sekiz kere düşünürüm ." "Bence sekiz kere düşünmen gereken şey cümlelerin . Sen bana inanmak yerine Vini'ye ve saçma...