Red Card Love~Pablo Gavi

2.2

Pedri onlara doğru koşarak ilerlediğinde öylece kalakaldım . Hızlıca Pablo'yu tutup çok önemli bir durum varmış gibi Maria'dan ayırırken o ise benim onları izlediğimi görüp zıplayarak yanıma geldi .

"Daniella ! Bu ne sürpriz , burada olacağını bilmiyordum !"

"Bu takım benim takımım Maria ben burada çalışıyorum."

"Ay biliyorum onu hayatım , takımı yönettiğini bilmiyordum . Neden maç olduğunu söylemedin ki ben buradayken ?"

"Unutmuşum , hem bak Pablo seni es geçmemiş ."

"Ayyy evet evet , sabah aradı numaramı nereden bulduğunu bilmiyorum . Bundan sonra bütün maçlara gelmemi istedi , beni tribünlerde görmek hoşuna gidiyormuş ."

"Ne güzel ."

"Bu arada aranızda bir şey yok değil mi sadece arkadaşsınız yani ?"

"Yok , arkadaş da değiliz . Sadece takım arkadaşıyız o yüzden için rahat olsun ."

"Senin arkadaşın da geliyor gidiyor musunuz ?"

"Evet , daha fazla tutmazsan sevinirim . İyi akşamlar ."

Arkamdan bir şeyler söyleyecek gibiydi fakat dinlemeden çenesinden kurtuldum ve arabaya doğru ilerledim . Pedri tam arabaya bineceğim sırada kolumu tutup beni kendine çevirdi ve olumsuz bir yüz ifadesiyle bana baktı . Gözlerimdeki yaşlar yanaklarımdan akarken istemsiz hıçkırıklarım da sessizliği bölüyordu .

"Bu kadar ileriye gideceğini düşünmemiştim ."

"Artık umrumda değil biliyor musun ? Sana burası benim yerim demiştim ya . Değilmiş demek ki , ben bu şekilde yapamam ."

"O ne demek ?"

"Gitmek istiyorum ."

Yüzüme bir süre baktı ve tuttuğu kolumu bıraktı.

"Biraz sabret , ben bu işi çözeceğim ."

Derin bir nefes aldım ve gözlerimi silip arabaya bindim . Sürücü koltuğuna oturduğunda camımın tıklaması ile kafamı oraya çevirdim. Pablo ifadesiz bir suratla bana bakıyordu. Camı açmamı istemişti fakat kafamı önüme çevirdim ve elimi kafama yaslayıp kapıya yaslandım .

"Daniella camı açabilir misin ?"

Cevap vermedim . Birkaç kere daha tıklattığında ofladım ve Pedri'ye döndüm .

"Ne diyeceğini merak etmiyor musun ?"

"Etmiyorum . O ne diyecek biliyor musun ?"

"Hayır , bence bir aç . Belki önemli bir şeydir ."

"Peki , açayım."

Sinirle elimi boynuma götürdüm ve sabah çıkarmayacağımı söylediğim kolyeyi bir anda çektim ve koparıp camı açtım . Dolu gözlerimle yüzüne baktığımda beni dinlemeden konuşmaya girdi .

"Sende daha eşyalarım var mı ?"

"Var ."

"Ne zaman alabilirim peki?"

"Şimdi ."

Elini tuttum ve diğer elimdeki kolyeyi avucuna koyup camı kapattım ve gaza basması için Pedri'ye baktım . Aynadan arkaya baktığımda elindeki kolyeye bakakaldığını fark ettim . Elimi tekrardan kafama yasladım ve derin nefesler alarak gözlerimi kapattım . Pedri'nin elini bacağımda hissettiğimde kafamı kaldırmadan ona baktım .

"Geldik ."

"Sana mı gitsek ya ?"

"Emin misin ?"

"Eminim , bir şeyler içmez miyiz ?"