Red Card Love~Pablo Gavi

1.8

(2 Gün Sonra)

Şimdi yeniden Barcelona'da kendi evimdeydim . Pablo çoktan sahaya gitmişti, ben biraz daha dinlenmek için evde kalmıştım fakat şimdi evden çıkıyordum. Paris'te geçirdiğimiz günlerin tamamını sahada geçirmiştik beklemediğimiz bir şekilde. Ama şimdi kendi sahama geç kalıyordum. Hızlıca arabaya bindim ve sahaya gittim . İçeri girdiğimde sahada bir kargaşa olduğunu fark ettim . Çantamı ofise bıraktım ve hızlı adımlarla sahaya girdim . Raphinha sahanın ortasında bağırıyor iki kişi de onu tutmaya çalışıyordu . Xavi ise oturduğu yerde ona bakıyordu . Raphinha'yı tutmaya çalışan Roberto'nun yanına gittim .

"Ne oluyor yine ya ?"

"Xavi ile birbirlerine girdiler yine ."

"Tamam siz içeri götürün onu ben konuşacağım Xavi ile ."

Zor da olsa onu içeri götürdüler . Pedri koşarak yanıma geldiğinde hiçbir şeyden haberi olmadığı belliydi .

"Ne olmuş ? Yine mi girdiler birbirlerine ?"

"Aynen öyle . Zaten konuşacaktım Xavi ile , bahane oldu ."

Pedri de soyunma odasına koştuğunda kollarımı bağladım ve Xavi'nin karşısına geçtim . Bana gülümseyerek bakıyordu .

"Hoşgeldin prenses ."

"Hiç hoş gelmedim bunu sen de biliyorsun ."

"Benim hiçbir suçum yok , bu aralar fazla gergin ."

"Tek sorun bu mu ? Yengemle aranızın bu kadar kötü olduğunu ben neden başkalarından öğreniyorum ?"

"Gavi mi söyledi ? "

"Hayır , kimin söylediği önemli mi sence ? Ayrıca ben bunu üç gün önce öğrendim yine de sana bir şey söylemek istemedim. Neden benimle hiçbir şeyi konuşmuyorsun ?"

"Çünkü gereksiz kafana takıyorsun . Bunlar çözülmeyecek sorunlar değil bu yüzden sorun etmeye gerek yok ."

"Bu yüzden mi günlerdir sahada savaş çıkarıyorsun ?"

"Ne alaka ? Ben gayet sakinim ."

"Raphinha ile bir derdin var o halde ?"

"Hayır Daniella benim kimseyle derdim falan yok ."

"O halde bu mekanın sahibi tavırlarından vazgeçsen iyi olur ."

Söylediğim şeye şaşkınlıkla karşılık verdi ve güldü .

"Pekala . Sen öyle diyorsan öyledir ."

Sinirlenmişti . Derin bir nefes aldım ve önünde diz çöküp ellerimi dizlerine koydum.

"Ciddiyim ben . Tabi ki sana bir şeyleri emretmek gibi bir niyetim yok , tabi şimdilik . Ama Raphinha bunu hak eden bir oyuncu değil , gerçekten çok fazla çabalıyor , hatta sen de bunun farkındasın ama kaba davranışlarının doğru yönünü ortaya çıkarmaya çalışıyorsun ."

"Tamam tamam , daha fazla uzatma anladım . Daha sakin olmaya çalışacağım , ama senin için sadece ."

"İşte bu . Olması gereken de bu zaten , hadi git gönlünü al ."

Oflayarak kalktı ve saçımı okşayıp gitti . Başarmış olmanın verdiği sevinçle bir anda ayağa kalktım . Başımın bir anda dönmesi işe bir süre olduğum yerde kaldım . Pablo gülümseyerek bana doğru geliyordu. Yüzümün hali ortada olmalıydı ki beni gördüğü gibi merakla bana baktı .

"Dani , iyi misin ?"

"Hm , iyiyim sanırım."

"Emin misin ?"